Homofilie 3

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Lunteren
Verkenner
Verkenner
Berichten: 40
Lid geworden op: 20 jun 2007 18:20
Locatie: Lunteren
Contacteer:

Berichtdoor Lunteren » 14 mei 2008 15:52

Mijn poging tot het ombuigen van de discussie heeft niets te maken met dat ik het met iets of iemand oneens zou zijn hoor. In een vroeger stadium van de discussie heb ik aangegeven wat mijn visie is op relaties (zie daar duidelijk bijbelse mogelijkheden voor) en dus vind ik het ook jammer wanneer organisaties een tegengesteld standpunt innemen. Dat zelfde geldt voor kerken die direct klaarstaan met hun visie 'tegen'.

meboy schreef:Maar feit is ook (en volgens mij zie je dat een beetje over het hoofd), dat je visie voor een groot gedeelte bepaalt hoe barmhartig en liefdevol je iemand op weg kunt helpen; hoe groot zijn mijn armen voor de homoseksueel?


Hier heb je een punt. Natuurlijk bepaalt dat de pastorale houding. Velen uit de 'refowereld' zullen kiezen voor alleen door leven gaan. Ik zal (hoewel mijn visie anders is) hen dan ook helpen en steunen hierin. Maar wanneer iemand bij mij aanklopt dat alleen blijven echt geen optie voor hem/haar is, dan zal ik hem/haar adviseren zich te richten op (gaan werken aan) een duurzame, monogame relatie voor het aangezicht van onze God en Heiland. Dat laatste kost geen moeite omdat ik zelf ook zo'n weg voorsta.

Maar goed, ik bega nu zelf ook weer de 'fout' om te gaan discussieren over het relatievraagstuk. Ik vrees en merk ook dat veel jongeren de weg kwijtraken in de vragen die nog ver voor het relatievraagstuk liggen (zelfacceptatie en coming out).

Maar goed, praten daarover kunnen jij en ik (als uit-de-kast-homo :wink: ) wel willen, maar dat hangt dus af van de inbreng van anderen.....

Ik hoop dat er homo's (M/V) zijn die meelezen en eens wat van hun vragen hier willen droppen.

Gebruikersavatar
scape
Kapitein
Kapitein
Berichten: 808
Lid geworden op: 28 jul 2004 21:34
Locatie: A'dam
Contacteer:

Berichtdoor scape » 14 mei 2008 18:30

no problem met je voorbeeld hoor . . . gewoon een stukje maatwerk. Niet iedereen zijn levensloop gaat zoals de omgeving dat verwacht.

Persoonlijk probeer ik met andere christenen altijd een persoonlijke connectie aan te gaan. Ik kom veel mensen tegen die op een bepaald gebied van hun leven niet passen binnen de heersende normen.

W.b. visie heb ik leren zien dat maatwerk er voor zorgt dat je van hart tot hart kunt spreken. In die zin kom ik beter tot mijn recht als mijn positie buiten die van organisaties staan. Neem niet weg dat ik de organisaties volg. Maar een onafhankelijke positie helpt mij meer dan onder de paraplu van een organisatie.

Gebruikersavatar
aardmannetje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 475
Lid geworden op: 22 apr 2005 15:14

Berichtdoor aardmannetje » 15 mei 2008 12:30

Lunteren schreef:(...) Voor velen is dit een hard gevecht door een donkere periode heen, ...

waarom?

‘hoe weet ik nu zeker dat ik homo ben’ of ‘wat moet ik, ik wil helemaal geen homo zijn’
hoe weet je zeker dat je iets lekker vind? dan ga je proeven en vervolgens kom je erachter :) mwa, als je dan opeens gaat zeggen dat je het niet lekker wilt vinden, dan nogmaals ... waarom? bedoel je dan: had ik het maar niet geproeft of ... wat doe je met die emoties, ga je in het donker vechten of neem je een pas op de plaats en zoek je een manier om weer positief te worden (er zijn vast wel dingen die je leuk vind).

wat vertsta je onder coming-out?
je kunt zijn wie je bent om te worden wie je bent maar nog niet kunt zijn

Lunteren
Verkenner
Verkenner
Berichten: 40
Lid geworden op: 20 jun 2007 18:20
Locatie: Lunteren
Contacteer:

Berichtdoor Lunteren » 15 mei 2008 14:25

aardmannetje schreef:
Lunteren schreef:(...) Voor velen is dit een hard gevecht door een donkere periode heen, ...

waarom?


Als ik kijk naar mijn eigen ervaring en luister naar veel andere homo's uit reformatorische kring trek ik inderdaad de conclusie dat veel homo's het proces van zelfacceptatie en uit de kast komen als een donkere periode zien ja. Juist binnen de refokring.

Het ontdekken van je homo-zijn is misschien niet zo moeilijk. Maar het accepteren daarvan kan het wel zijn. Dingen die kunnen boven komen zijn: 'ik wil niet anders zijn dan mijn vrienden' of 'ik wil geen homo zijn, want ik krijg de spot van familie en vrienden over me heen' of 'de relatie met mijn ouders zal nooit meer zijn zoals het was' of ' ik wil geen homo zijn, want hoe moet ik het ooit tegen anderen gaan vertellen' of 'dan word ik misschien wel niet zo gelukkig als mijn vrienden die gaan trouwen en kinderen krijgen' of ' wat voor gedoe krijg ik dan wel niet van de kerk' ...... Zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat zijn heel normale gedachten. En achteraf zie je vaak dat veel van die gedachten best wel mee vallen of meegevallen zijn (!!!!), maar als je in dat proces zit zie je dat niet. Tijdens zo'n proces is het goed om daar met iemand over te kunnen praten, iemand die naar je luistert, iemand die je eventueel van adviezen kan voorzien, iemand waarvan je weet dat hij of zij voor je bidt.

Ook de periode van uit de kast komen kan lastig zijn. Sowieso zit iedereen wel met een stukje spanning hoe het gaat aflopen. Raak ik mensen kwijt (valt doorgaans reuze mee) en hoe gaat men reageren. Zelf heb ik bijvoorbeeld een paar weken met verdrietige ouders te maken gehad. Achteraf ben je dat snel weer vergeten, maar op dat moment zelf voelde dat niet prettig.

maar goed, zoals gezegd, achteraf valt het best wel mee, en als je er doorheen bent, lucht het je enorm op. Zo heb ik het wel ervaren in ieder geval. Ik zal altijd tegen mensen zeggen dat het verreweg het beste is om open kaart te spelen richting anderen en er niet te lang mee te blijven lopen. En wat ook wel belangrijk is, neem eest iemand in vertrouwen die wat op afstand staat, een goede vriend, of een goede bekende. Die stap is vaak gemakkelijker dan meteen naar je ouder(s).

aardmannetje schreef:
‘hoe weet ik nu zeker dat ik homo ben’ of ‘wat moet ik, ik wil helemaal geen homo zijn’
hoe weet je zeker dat je iets lekker vind? dan ga je proeven en vervolgens kom je erachter :) mwa, als je dan opeens gaat zeggen dat je het niet lekker wilt vinden, dan nogmaals ... waarom? bedoel je dan: had ik het maar niet geproeft of ... wat doe je met die emoties, ga je in het donker vechten of neem je een pas op de plaats en zoek je een manier om weer positief te worden (er zijn vast wel dingen die je leuk vind).


Ik kom best nog wel vaak mensen tegen die enorm twijfelen ja, vaak gaat dat gepaard met het wíllen ontkennen, omdat ze de conclusie niet wíllen trekken. Deze week had ik nog contact met een jongen die twijfelde. Ik vroeg hem: fantaseer en droom jij wel eens over een meisje? Nee, nooit, altijd over jongens. Toen was zijn eigen conclusie meteen daarna: Tja, als je het zo beredeneerd, dan is het eigenlijkj wel duidelijk. Hij realiseerde zich dat hij veel meisjes wel ontzettend leuk, gezellig en aardig vond, maar zich totaal niet seksueel tot hen aangetrokken voelde.

Om de conclusie over je geaardheid te trekken is experimenten dus helemaal niet perse nodig. Als je dat wel gaat doen, zullen natuurlijk óók snel de puzzelstukjes voor jezelf in elkaar gaan vallen. En tot op zekere hoogte is experimenteren in mijn ogen ook niet verkeerd. Het maakt voor mij niet uit of tijdens het uitgaan een jongen en een meisje elkaar zoenen of twee jongens of twee meiden met elkaar. Dat hoort bij het jong-zijn toch? Of dat experimenteren verstandig is als je er van overtuigd bent dat God homorelaties verbiedt is natuurlijk maar de vraag. Ik denk dat je dan achteraf wel eens zult denken: had ik maar niet geproefd. De weg terug is dan best erg moeilijk.

aardmannetje schreef:wat vertsta je onder coming-out?


Daar versta ik onder: uitkomen voor je geaarheid tegenover een vriend(in), ouder(s), dominee, etc.

Gebruikersavatar
aardmannetje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 475
Lid geworden op: 22 apr 2005 15:14

Berichtdoor aardmannetje » 15 mei 2008 14:44

Lunteren schreef:
aardmannetje schreef:wat vertsta je onder coming-out?


Daar versta ik onder: uitkomen voor je geaarheid tegenover een vriend(in), ouder(s), dominee, etc.
wat weten die eraan? :-k
je kunt zijn wie je bent om te worden wie je bent maar nog niet kunt zijn

Toetsenbord
Sergeant
Sergeant
Berichten: 372
Lid geworden op: 11 feb 2008 22:13

Berichtdoor Toetsenbord » 15 mei 2008 15:21

Tja, wat zouden die er nu aan weten...

De toon van lunteren lijkt me inderdaad de goede, ook al hoef je het dan niet met elkaar eens te zijn op bepaalde standpunten. Knap hoor!

Hoe dat te verklaren is weet ik ook niet helemaal goed, maar meestal (in mijn omgeving) kunnen homo's er natuurlijk ook niet nonchalant mee omgaan. Ik snap heel goed dat die mensen enorm onzeker zijn over alles en iedereen om zich heen. Maar vaak slaan ze na hun coming-out helemaal door (is mijn ervaring.) Provocerend gedrag (gelukkig niet allemaal) je bent verplicht om net te doen of het allemaal heel normaal is en opeens moet iedereen dan ook persé weten (te pas en te onpas) dat diegene homo is. Wat ik dan bij betreffende mensen een beetje mis is dat ze zicht ook inleven naar de ander toe. Uiteraard wil ik niet gelijk met een opgeheven vingertje klaar staan, maar het is toch logisch dat ik even de tijd nodig heb om te wennen aan een boodschap die ik niet verwacht had of aan een situatie die nu eenmaal (en val me nu aub niet allemaal over me nek) afwijkt van wat gangbaar is? Dàt mis ik dan weer. Ik weet bijvoorbeeld dat ik refo ben, maar moet me in behoorlijk wat situaties aanpassen, omdat ik weet dat het in Nederland (helaas) niet meer gangbaar is dat je refo bent. Die houding zou ik dan van homo's ook graag zien. Want het gevolg daarvan is dan vaak net als bij refo's: mensen accepteren het makkelijker omdat je het zelf ook niet op de spits drijft en geven je de ruimte om te doen wat je wilt doen. En vooral ook om te zijn zoals je bent! En dat kunnen veel homo's vervelend vinden als het hardop gezegd wordt maar ze moeten zich ook wel een beetje realiseren dat hetero zijn gangbaarder is als homo zijn. Al hoeft dat aan de andere kant natuurlijk ook weer niet onnodig vaak gezegd te worden.

Vandaar ook mijn afkeer van alles wat van die gedwongen homo-emanicipatie moet bevorderen. Natuurlijk snap ik ook wel dat er nu situaties zijn die echt niet kunnen (bijvoorbeeld mishandeling) maar vaak denk ik ook in mezelf: gedraag je dan ook wat normaler, dan vestig je ook niet zo de aandacht op je. Als je dan zonder veel moeite te doen een normaal onderdeel van de samenleving wilt zijn, gedraag je dan ook als zodanig. En vinden we het bijvoorbeeld een normaal beeld in Nederland dat er een Gay Parade is: oké. Als je dat vind best, maar verwacht dan niet dat mensen in de kerk ook net doen of dat allemaal heel normaal is. Dat zou de kerk in het algemeen ook niet doe bij een dergelijke Hetero Parade. Dus in mijn optoek ook geen ruimte voor (gedwongen) positieve discriminatie.

En in die open sfeer waarin we elkaar in elkaars persoonlijke waarden laten en niet het onmogelijke van elkaar vragen, kan volgens mij dan ook ruimte genoeg zijn voor vragen, opmerkingen, maar ook een heel gewoon leven als homo.


Hopelijk heb ik de juiste toon weten te vinden.

Toetsenbord
Er is een groot verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen.

Het is de toon die de muziek maakt.

MrSokkie

Berichtdoor MrSokkie » 15 mei 2008 16:11

Toetsenbord schreef:Vandaar ook mijn afkeer van alles wat van die gedwongen homo-emanicipatie moet bevorderen. Natuurlijk snap ik ook wel dat er nu situaties zijn die echt niet kunnen (bijvoorbeeld mishandeling) maar vaak denk ik ook in mezelf: gedraag je dan ook wat normaler, dan vestig je ook niet zo de aandacht op je.


Sorry hoor, maar er is voor mij geen enkele reden om iemand te mishandelen, wat voor gedrag diegene ook wenst te vertonen. Het komt bij mij hetzelfde over als het meisje de schuld geven dat ze verkracht is - had ze dat korte rokje maar niet aan moeten trekken.

Als je dan zonder veel moeite te doen een normaal onderdeel van de samenleving wilt zijn, gedraag je dan ook als zodanig. En vinden we het bijvoorbeeld een normaal beeld in Nederland dat er een Gay Parade is: oké. Als je dat vind best, maar verwacht dan niet dat mensen in de kerk ook net doen of dat allemaal heel normaal is. Dat zou de kerk in het algemeen ook niet doe bij een dergelijke Hetero Parade. Dus in mijn optoek ook geen ruimte voor (gedwongen) positieve discriminatie.


Het houdt de dialoog tenmiste geopend en ooit komen we met zijn allen elkaar wel in het midden tegen en kan iedereen elkaar daar broederlijk omhelzen.

En in die open sfeer waarin we elkaar in elkaars persoonlijke waarden laten en niet het onmogelijke van elkaar vragen, kan volgens mij dan ook ruimte genoeg zijn voor vragen, opmerkingen, maar ook een heel gewoon leven als homo.


Hopelijk heb ik de juiste toon weten te vinden.

Toetsenbord


Ik versta je toon wel, en bewonder je ervoor. Ik ga er maar vanuit dat je openingsalinea anders bedoeld was dan ik denk.

Gebruikersavatar
Smurffie
Generaal
Generaal
Berichten: 4606
Lid geworden op: 19 feb 2005 14:40
Locatie: Bleskenscity

Berichtdoor Smurffie » 15 mei 2008 17:55

MrSokkie schreef:
Sorry hoor, maar er is voor mij geen enkele reden om iemand te mishandelen


Toetsenbord schreef:
Natuurlijk snap ik ook wel dat er nu situaties zijn die echt niet kunnen (bijvoorbeeld mishandeling)




:P

MrSokkie

Berichtdoor MrSokkie » 15 mei 2008 18:11

Smurffie schreef:MrSokkie schreef:
Sorry hoor, maar er is voor mij geen enkele reden om iemand te mishandelen


Toetsenbord schreef:
Natuurlijk snap ik ook wel dat er nu situaties zijn die echt niet kunnen (bijvoorbeeld mishandeling)




:P


Ja, en wat staat er achter het stukje van Toetsenbord?

maar...

Gebruikersavatar
Smurffie
Generaal
Generaal
Berichten: 4606
Lid geworden op: 19 feb 2005 14:40
Locatie: Bleskenscity

Berichtdoor Smurffie » 15 mei 2008 18:20

MrSokkie schreef:
Smurffie schreef:MrSokkie schreef:
Sorry hoor, maar er is voor mij geen enkele reden om iemand te mishandelen


Toetsenbord schreef:
Natuurlijk snap ik ook wel dat er nu situaties zijn die echt niet kunnen (bijvoorbeeld mishandeling)




:P


Ja, en wat staat er achter het stukje van Toetsenbord?

maar...


Ah ja, dat heb ik niet goed gelezen, sorry :)

Gebruikersavatar
aardmannetje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 475
Lid geworden op: 22 apr 2005 15:14

Berichtdoor aardmannetje » 15 mei 2008 18:51

Toetsenbord schreef:(...) Als je dat vind best, maar verwacht dan niet dat mensen in de kerk ook net doen of dat allemaal heel normaal is.
er zijn denk ik geen specifieke verwachtingen van mensen in de kerk ten aanzien van wat ze vinden van het bestaan van de Gaypride. er is denk ik wél meer variatie in wat mensen in de kerk denken... het kan niet op ieder punt matchen maar er zijn vast ook overeenkomsten die een gesprekje mogelijk maken zonder die associatie met de Gaypride.
je kunt zijn wie je bent om te worden wie je bent maar nog niet kunt zijn

coupe soleil
Luitenant
Luitenant
Berichten: 584
Lid geworden op: 06 jan 2008 14:33

Berichtdoor coupe soleil » 15 mei 2008 20:57

Hoe dat te verklaren is weet ik ook niet helemaal goed, maar meestal (in mijn omgeving) kunnen homo's er natuurlijk ook niet nonchalant mee omgaan. Ik snap heel goed dat die mensen enorm onzeker zijn over alles en iedereen om zich heen. Maar vaak slaan ze na hun coming-out helemaal door (is mijn ervaring.) Provocerend gedrag (gelukkig niet allemaal) je bent verplicht om net te doen of het allemaal heel normaal is en opeens moet iedereen dan ook persé weten (te pas en te onpas) dat diegene homo is. Wat ik dan bij betreffende mensen een beetje mis is dat ze zicht ook inleven naar de ander toe. Uiteraard wil ik niet gelijk met een opgeheven vingertje klaar staan, maar het is toch logisch dat ik even de tijd nodig heb om te wennen aan een boodschap die ik niet verwacht had of aan een situatie die nu eenmaal (en val me nu aub niet allemaal over me nek) afwijkt van wat gangbaar is? Dàt mis ik dan weer. Ik weet bijvoorbeeld dat ik refo ben, maar moet me in behoorlijk wat situaties aanpassen, omdat ik weet dat het in Nederland (helaas) niet meer gangbaar is dat je refo bent. Die houding zou ik dan van homo's ook graag zien. Want het gevolg daarvan is dan vaak net als bij refo's: mensen accepteren het makkelijker omdat je het zelf ook niet op de spits drijft en geven je de ruimte om te doen wat je wilt doen. En vooral ook om te zijn zoals je bent! En dat kunnen veel homo's vervelend vinden als het hardop gezegd wordt maar ze moeten zich ook wel een beetje realiseren dat hetero zijn gangbaarder is als homo zijn. Al hoeft dat aan de andere kant natuurlijk ook weer niet onnodig vaak gezegd te worden.



Hoewel ik het niet helemaal eens ben met je post (maar dat kan ook aan mijn manier van lezen c.q. jouw manier van typen liggen; no offence) geldt dat natuurlijk voor legio zaken in het leven.

Verder ben ik van mening dat je eerst mens bent, ook nog eens christenmens, en daarna pas homo (of hetero, of bi).

Toetsenbord
Sergeant
Sergeant
Berichten: 372
Lid geworden op: 11 feb 2008 22:13

Berichtdoor Toetsenbord » 16 mei 2008 08:23

Toetsenbord schreef:

Vandaar ook mijn afkeer van alles wat van die gedwongen homo-emanicipatie moet bevorderen. Natuurlijk snap ik ook wel dat er nu situaties zijn die echt niet kunnen (bijvoorbeeld mishandeling) maar vaak denk ik ook in mezelf: gedraag je dan ook wat normaler, dan vestig je ook niet zo de aandacht op je.


Sorry hoor, maar er is voor mij geen enkele reden om iemand te mishandelen, wat voor gedrag diegene ook wenst te vertonen. Het komt bij mij hetzelfde over als het meisje de schuld geven dat ze verkracht is - had ze dat korte rokje maar niet aan moeten trekken.


Natuurlijk is het altijd onacceptabel als er mensen mishandeld worden!! Maar (ja, daar kom tie weer :wink: ) ik denk ook niet dat het los te zien is van elkaar. Ik kan door mijn gedrag wel bepaalde reacties/tegengedrag 'uilokken'. Misschien niet helemaal het goede woord, maar daar moet iedereen zich denk ik wel van bewust zijn. Ook bij andere zaken in dit leven.

Quote:

En in die open sfeer waarin we elkaar in elkaars persoonlijke waarden laten en niet het onmogelijke van elkaar vragen, kan volgens mij dan ook ruimte genoeg zijn voor vragen, opmerkingen, maar ook een heel gewoon leven als homo.


Hopelijk heb ik de juiste toon weten te vinden.

Toetsenbord


Ik versta je toon wel, en bewonder je ervoor. Ik ga er maar vanuit dat je openingsalinea anders bedoeld was dan ik denk.


Ga maar van het positiefste uit, ik heb het oprecht geprobeerd... :wink: Bedoelde niets vervelends (ben juist wel blij dat we nu eindelijk een keer op deze toer gaan.)

Toetsenbord schreef:
(...) Als je dat vind best, maar verwacht dan niet dat mensen in de kerk ook net doen of dat allemaal heel normaal is.
er zijn denk ik geen specifieke verwachtingen van mensen in de kerk ten aanzien van wat ze vinden van het bestaan van de Gaypride. er is denk ik wél meer variatie in wat mensen in de kerk denken... het kan niet op ieder punt matchen maar er zijn vast ook overeenkomsten die een gesprekje mogelijk maken zonder die associatie met de Gaypride.


Sorry, maar dit is me niet helemaal duidelijk. Natuurlijk zou een gesprek in ieder geval mogelijk moeten zijn! Ik bedoelde ermee te zeggen dat je met bepaald gedrag bij een bepaalde groep mensen de deur een beetje dicht kunt doen, omdat jou gedrag niet strookt met wat voor die mensen onacceptabel is. En dan weet ik wel dat er veel mensen zijn die zullen zeggen dat je elkaar daarin vrij moet laten. maar voor sommige mensen in de kerk (om even bij het voorbeeld te blijven) is een bezoek aan de Gay Parade zo regelerecht tegen de Bijbel in, dat ze vinden dat dat over de grens van de vrijheid heen gaat. Dat is voor hen hetzelfde als je in andere openbare zonden leeft.

Quote:
Hoe dat te verklaren is weet ik ook niet helemaal goed, maar meestal (in mijn omgeving) kunnen homo's er natuurlijk ook niet nonchalant mee omgaan. Ik snap heel goed dat die mensen enorm onzeker zijn over alles en iedereen om zich heen. Maar vaak slaan ze na hun coming-out helemaal door (is mijn ervaring.) Provocerend gedrag (gelukkig niet allemaal) je bent verplicht om net te doen of het allemaal heel normaal is en opeens moet iedereen dan ook persé weten (te pas en te onpas) dat diegene homo is. Wat ik dan bij betreffende mensen een beetje mis is dat ze zicht ook inleven naar de ander toe. Uiteraard wil ik niet gelijk met een opgeheven vingertje klaar staan, maar het is toch logisch dat ik even de tijd nodig heb om te wennen aan een boodschap die ik niet verwacht had of aan een situatie die nu eenmaal (en val me nu aub niet allemaal over me nek) afwijkt van wat gangbaar is? Dàt mis ik dan weer. Ik weet bijvoorbeeld dat ik refo ben, maar moet me in behoorlijk wat situaties aanpassen, omdat ik weet dat het in Nederland (helaas) niet meer gangbaar is dat je refo bent. Die houding zou ik dan van homo's ook graag zien. Want het gevolg daarvan is dan vaak net als bij refo's: mensen accepteren het makkelijker omdat je het zelf ook niet op de spits drijft en geven je de ruimte om te doen wat je wilt doen. En vooral ook om te zijn zoals je bent! En dat kunnen veel homo's vervelend vinden als het hardop gezegd wordt maar ze moeten zich ook wel een beetje realiseren dat hetero zijn gangbaarder is als homo zijn. Al hoeft dat aan de andere kant natuurlijk ook weer niet onnodig vaak gezegd te worden.




Hoewel ik het niet helemaal eens ben met je post (maar dat kan ook aan mijn manier van lezen c.q. jouw manier van typen liggen; no offence) geldt dat natuurlijk voor legio zaken in het leven.

Verder ben ik van mening dat je eerst mens bent, ook nog eens christenmens, en daarna pas homo (of hetero, of bi).


Dat is ook zo dat dit voor legio zaken in dit leven geldt. Daarom schreef ik hierboven dat iedereen ten alle tijden bij zijn gedrag (en zeker als dat discutabel gedrag is in de groep waar je bij wilt horen (bijvoorbeeeld een kerk)) moet bedenken wat de tegenreactie kan zijn. Uiteraard gaat dat niet altijd zo bewust (dan zouden we allemaal heel moe zijn :wink: ) maar dat vind ik het kader waarin vrijheid mogelijk is. Dat is voor mijn gevoel een beetje hetzlefde als dat je een heleboel gewoon mag zeggen, maar dat niet persé alles wat je mag zeggen ook gezegd moet worden. Ook vanuit die gedachte schreef ik dat er niet onnodig vaak gezegd hoeft te worden dat homo zijn afwijkt van wat gangbaar is in Nederland. Daar tegenover staat dat homo's zich dat ook wel moeten realiseren.

Natuurlijk zijn we allemaal mensen, daarom vind ik in een discussie als deze een harde toon ook niet goed. We hebben het wel over mensen. Die het met deze problematiek ook nog eens erg moeilijk kunnen hebben. Dus die verdienen in de eerste plaats onze zorg en ons begrip (ik hoop dat ik er in slaag om te laten merken dat ik dat ook echt probeer.)
Er is een groot verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen.



Het is de toon die de muziek maakt.

Gebruikersavatar
aardmannetje
Sergeant
Sergeant
Berichten: 475
Lid geworden op: 22 apr 2005 15:14

Berichtdoor aardmannetje » 16 mei 2008 08:44

Toetsenbord schreef:Sorry, maar dit is me niet helemaal duidelijk. Natuurlijk zou een gesprek in ieder geval mogelijk moeten zijn! Ik bedoelde ermee te zeggen dat je met bepaald gedrag bij een bepaalde groep mensen de deur een beetje dicht kunt doen, omdat jou gedrag niet strookt met wat voor die mensen onacceptabel is. En dan weet ik wel dat er veel mensen zijn die zullen zeggen dat je elkaar daarin vrij moet laten. maar voor sommige mensen in de kerk (om even bij het voorbeeld te blijven) is een bezoek aan de Gay Parade zo regelerecht tegen de Bijbel in, dat ze vinden dat dat over de grens van de vrijheid heen gaat. Dat is voor hen hetzelfde als je in andere openbare zonden leeft.
wat niet? ik wil het best uitleggen ...
je kunt zijn wie je bent om te worden wie je bent maar nog niet kunt zijn

Toetsenbord
Sergeant
Sergeant
Berichten: 372
Lid geworden op: 11 feb 2008 22:13

Berichtdoor Toetsenbord » 16 mei 2008 09:02

Nou, gewoon, wat je precies bedoelt?
Er is een groot verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen.



Het is de toon die de muziek maakt.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 30 gasten