Giovannino schreef:@ Rolf: Leg es uit, die godsdienstige aangelegenheden en man/vrouw-rollen. Uit de bijbel lezen en samen bidden is toch echt iets wat man en vrouw samen behoren te doen jegens de kinderen?
Zie
dit topic.
Galateia schreef:En het leggen van meer contacten met jonge moeders lijkt me ook niet voor iedereen weggelegd: vaak gaat het dan toch alsmaar over de kinderen en huishouden. Niks mis mee, maar als dat nou precies hetgene is waar je eventjes uit wilt, dan zal het je ook geen voldoening geven. Lijkt me.
Ik kan ook niet aanvoelen hoe iets overkomt, daarom heb ik er aan het
einde ook bijgezet, dat als dat niet wat lijkt, dat het beter is wat anders te
doen.
Maar nu hoor je het ook eens van een ander dan alleen van mij : Merisja schrijft, dat haar man het heerlijk zou vinden om wat minder te werken en meer tijd met de kinderen door te brengen. Dus ook al ben jij er van overtuigd, dat dat van nature misschien wat vreemd is, dat betekent niet dat elke man en elke vrouw in dat 'natuurlijke' plaatje passen.
In mijn eigen geval ben ik zelfs van mening, dat mijn man in de praktijk juist zorgzamer is en ik de wat meer ondernemende en leidinggevende van de twee ben. Maar goed, dat heb ik al eens proberen uit te leggen... en ik zal maar niet in herhaling vallen... anders wals ik weer over iemand heen
Het is nu heel anders dan 30 jaar geleden. Maar toch denk ik
dat moeders (niet altijd) meer zorgzaam zijn, en vaders iets meer (ook
niet altijd) ondernemend en leidinggevend. Kijk bijv. eens in een
zorgcentrum, veel meer zusters dan broeders.
Er is toch iets verschil
tussen de taken en talenten van vrouwen en mannen, of mag ik dat niet
stellen?Rosalie83 schreef:Dat heeft natuurlijk niets te maken met het salaris, maar met het karakter en levenswijze van die personen.
Dat hoeft inderdaad niet altijd iets te maken te hebben met het salaris.
Maar, is het niet een verkeerd iets te veel te jagen naar geld? En is het
daarbij ook niet vaak zo, dat zulken meer aan hun vermogen vastzitten?
Sela schreef:idd, het lijkt vaak zo nutteloos, zulke bezoekjes.
je zit maar te beppen met elkaar en eigenlijk geef je daar de kinderen ook niet direct aandacht mee. is het anders dan je keind naar de creche brengen?
'k bedoel, is het beter..?
Hangt denk ik van de situatie af.
paprikameisje2 schreef:... maar veranderd dat wat aan de situatie??
Soms wel. Als je ziet dat in Sudan geleeft wordt in minimale omstandigheden,
dan ga je even nadenken, en ben je blij met wat je hebt, en overzie je
de luxe, en bedenkt dat het wat minder kan. Teveel op materialisme
gericht zijn, kan een sta-in-de-weg zijn voor geestelijke gezondheid.
Je moet ook de werkelijkeheid zien!
...
De werkelijkheid zie ik ook. In de reactie op Merisje's vraag heb ik ook
duidelijk willen maken dat het goed is te letten op wat je graag wilt.
Je mag vanalles zeggen. Jouw posts in dat andere topic lees
ik niet.
Maar ik laat je volledig vrij, en zal niet zeggen dat je het anders moet
doen. Van mij mag jij zijn zo als je bent. "En, wordt kwaad, maar richt
geen schade aan."
Vaders kunnen soms ook heel goed voor kinderen zorgen. Maar,
en dat kan ik niet echt accepteren (nu),
er is verschil tussen moeders
en vaders. Of mag dat niet zo gesteld worden?