werd er van gedachten gewisseld over de taak en de talenten van de
man en van de vrouw.
Galateia schreef:Aragorn schreef:Galateia's man is gewoon de man en de vrouw tegelijk in de relatie.
Defineer 'de man in de relatie' en 'de vrouw in de relatie'
verder is mijn husband natuurlijk gewoon superman
De man is eerst geschapen. De vrouw is hem tot hulp gegeven,
als tegenover hem. (Gen 2 : 18 - 23).
Vroeger (wanneer was dat?: 30 jaar geleden) zorgde de man voor
het inkomen, de vrouw voor het huishouden.
Mannen zijn ook iets sterker, kunnen vaak iets beter organiseren,
en dingen overzien.
Vrouwen zijn vaak zorgzamer, zachtmoediger,denken aan vanalles,
iets minder globaliserend, en hebben een iets fijngevoeligere band met
kinderen.
Anno 2008, is dat wel iets anders. Maar ik denk toch niet geheel
verdwenen.
En, het is toch goed om een richtlijn en vast fundament te hebben
m.b.t. de rolverdeling. Om zo te zoeken naar het natuurlijke,zoals
het bedoeld is. En het tot welzijn is.
Zie ook:
Kol. 3: 18 - 22,
1 Petrus 3 : 1 - 9,
Tit. 2: 4 - 11.
Reactie op voorgaande post (achter link geheel boven)
Hiermee doel ik ook niet op bovenstaande moeilijkheden. Wel op iets anders.Galateia schreef:Rolf schreef:Dat lijkt mij heel goed mogelijk. Zelf kwam ik eens in een hele
moeilijke periode terecht. Op zo'n moment kan het lijken dat de poten
onder je stoel vandaan gehaald worden, en er alleen maar ellende is.
De een zegt, je moet er niet naar kijken, het mooie zien.
De ander zegt, je moet de onderste steen boven halen, en alle
moeilijkheden oplossen.
Ik houd het maar hierop: je moet oplossen wat je op dat moment kunt
oplossen, en rest (even) laten rusten.
Zoals ik al tegen je zei: de vrouwen hier zullen toch een stukje anders denken over jouw weergave van de mannelijke en vrouwelijke talenten.
Rolf, dit stukje wat ik hierboven citeer snap ik ook niet helemaal. We hebben geen moeilijkheden die opgelost moet worden. Dus ik snap even niet waarom je dan met een - ongetwijfeld goedbedoeld - verhaal komt over poten die onder je stoel vandaan gezaagd worden en ellende... ? Misschien zou je het kunnen toelichten!
Ik wil het proberen heel voorzichtig duidelijk te maken, opdat ik
niet iemand onnodig belast.
Als er in een korte periode heel veel moeilijkheden dichtbij komen,
zogezegd een geestelijke storm, kun je helemaal door elkaar geschud
worden. En kan het aanvoelen alsof er geen vaste grond meer onder je
voeten is.
Als er in zo'n periode dan ook nog allerlei negatieve ervaringen boven
komen, werkt dat extra deprimerend.
Het is dan noodzakelijk toch weer een fundament te zoeken,
en proberen, voor zover mogelijk, dat wat in de weg staat, op
te ruimen.