Het gaat hier niet om een oppervlakkig blij zijn! ik ken veel mensen van andere kerken waar ze altijd maar blij zijn, en juichen. Probleem is wel dat het vaak erg oppervlakkig is!
Maar als je diepzinnig (I mean: tegendeel van oppervlakkig) blij bent is dat aan de buitenkant ook zeker wel te zien hoor!
Ik denk dat er te weinig geloofd (van loven) wordt omdat er te weinig geloofd (van geloven) wordt. Vaak zijn die mensen ook helemaal niet zeker van hun verlossing door Christus en blijven ze zichzelf maar zo'n verdorven zondaar vinden. Hun blijheid zit dus niet heel diep ofzo, ze zijn (heel vaak) gewoon niet blij, en te begrijpen als je zo tegen de zaken aankijkt. Ik denk dat ze gewoon zijn blijven hangen in een bepaald stadium van geloof. (Al worden de zwaarmoedigsten vaak het meest 'geoefend' genoemd...)