Ik geloof dat God een gedoopt kind in het verbond zet. (De doop is een teken en zegel van Gods verbond met de gedoopte.) Dit betekent niet dat het kind nu zekerlijk behouden is, want er ligt een eis van bekering en wedergeboorte, ook in het doopsformulier. Maar het kind mag pleiten op Gods beloften en in die beloften zijn kracht zoeken en ontvangen tot bekering en wedergeboorte. De gedoopte hoeft ook nimmer te twijfelen of God hem er wel bij wil hebben, want God heeft immers de eerste stap gezet tot een Vader-kind relatie.
hmm.. ik heb hier, ook al staat het in de catechismus enorm veel moeite mee: het Nt geeft een beeld dat Joden eerst besneden werden (maar dat geldt niet voor gelovigen uit de volken) en dat pas later mensen werden ondergedompeld opgrond van boeteprediking door Johannes de zoon van Zacharia.
de besnijdenis is een teken van het verbond tussen God en Abraham en loopt via zijn kinderen in de lijn van Izaäk en blijft in NT gehandhaafd aangezien Petrus een bediening heeft onder de besnedenen en Paulus onder de onbesnedenen.
teken van het Abrahamitisch verbond is dus de besnijdenis, teken van het Nieuwe Verbond is de beker als teken van Zijn Bloed: iemand die daarin tot geloof is gekomen wordt bezegeld met de doop.
je kunt denk ik daarom grofweg zeggen dat het Abr. Ver. een verbond op afstamming is 8en dus aan (Joodse) kinderen voltrokken moet worden.
van het NV wordt men deelachtig zodra men tot geloof gekomen is en dat kan men dan laten bezegelen met de doop (tenminste dat wordt geadviseerd in NT).
ik heb daarom moeite met de doop aan kinderen alsof ze automatisch tot geloof zijn gekomen: nog afgezien van dat de catechismus ervan uitgaat dat de doop de besnijdenis heeft vervangen (waarbij de twee verbonden worden verward): immers bij de gelovige Joden is het het geval dat ze jong besneden zijn en pas later gedoopt.
Menachem
Dan zullen de Israëlieten weer verlangen naar J*H*W*H, hun God, en hun koning David (de Masjieach);