Nee, natuurlijk niet! Het is toch normaal dat je nadenkt over de belangrijke dingen in het leven? Je kunt wel klakkeloos aannemen wat je verteld wordt, maar mijns inziens word je daar niet wijzer van. Je hebt wel een wat rustiger en makkelijker leven. Ik word wel eens moe van mezelf dat ik alles, echt alles, in twijfel trek.
Daar wordt je inderdaad niet wijzer van. Het is echter niet zo als jij het stelt Dire Straits. Rustiger en makkelijker leven is geen logisch gevolg van het aannemen van geloof, misschien is het omgekeerde wel waar, maar dat terzijde. Daarbij trekken de meeste gelovigen, zo niet alle, in hun levenslange zoektocht ook alles in twijfel, zelfs het bestaan van God kan daar onderdeel van zijn. God verdwijnt alleen NOOIT uit beeld bij mij, want Hij heeft plaats in mij en dat trekt Hij niet meer terug en ik wil het ook nooit teruggeven. Ook al trek ik zijn bestaan soms iin twijfel, ik ben geraakt en kom altijd weer terug met grote zekerheid bij Zijn bestaan. De wijsheid in het geloven zit hem in het open staan voor verandering, het niet eigenwillig vasthouden van dingen, omdat je bang bent iets tegen te komen wat je niet bevalt of dat je bang bent God kwijt te raken. Die angst is onterecht, Hij laat je nooit gaan. De wijsheid in deze wereld op jezelf betrekkende zit hem erin dat je gelooft wat je ziet, begrijpt en hoort. Daar ligt een grens, want men durft ook geen verandering aan, omdat men bang is alles kwijt te raken wat men lief is hier op aarde. Het lijken mooie dingen, maar het is niet alles, niet wat het beste is voor een ieder!