meboy schreef:Weet je wat ik zo nu en dan zit te denken? Waarom alles zo groot en belangrijk blazen terwijl klein houden en eerljk zijn veel beter is...
Ik lees in mijn eigen post zoveel gespeelde zekerheid; iets waardoor je hoopt dat de zeggingskracht met sprongen vooruit gaat. Maar wie zitten we nu te bedotten? Dan lees ik net in bad 2 Petrus 2
http://www.biblija.net/biblija.cgi?Bijbel=Bijbel&m=2+Petr+2&id16=1&pos=0&set=10&l=nl En dan krijg ik het spaans benauwd. Dan denk ik jochie jochie, dit is niet iets waarvan je de wereld moet overtuigen; want zometeen heb je het mis en gaat dit over jou...
Maar het is zo moeiljk om als homo je zwakte te tonen. Want zodra de dekking naar beneden is, dan wordt je heel snel weer bijgebracht dat de handjes omhoog moeten. Verder knokken. Want als je stilstaat en om je heen kijkt en naar jezelf kijkt dan is er geen tijd: er móet worden gekozen. Er is bijna geen plek meer om verlegen te zeggen: ik wéét het niet meer.
Lees mijn bijdrage ook alsjeblieft niet in de zin van een richtingwijzer. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik iemand overhaal vrijheden te pakken de achteraf niet vrij bleken te zijn. Het is hoe het bij mij gebeurt; en zo klein moet dat ook vooral blijven. ik wil je graag tot op zekere hoogte deelgenoot maken van die processen. Maar een grotere schoen dan dat kan en wil ik niet meer aantrekken.
Lieve jongen, ik lees in je vorige posting heel veel meer niet-weten dan 'gespeelde zekerheid'.

Ik wilde je een wat uitgesprokener standpunt ontlokken, en in zekere zin is dat ook gelukt. Je geeft aan dat je het (uiteindelijk) ook niet weet. Zwak? Zie 1 Kor. 2:27b:
'Het zwakke der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij het sterke zou beschamen.' Bekennen 'het niet te weten' is misschien ook wel de meest sterke uitspraak die je als mens kunt doen, omdat het ten diepste altijd waar is. We zien immers door een spiegel in een duistere rede...
Maar ik proef in je reactie ook iets van een vrijheid die je 'in God' geniet (al ben je je er dus niet helemaal zeker van). Als je die vrijheid ondervindt bij het overdenken van de vragen die je noemt (
'Wat is het motief van homo-seks? Wat is het motief wat God ergert in de anti-homo-seks-teksten? Is dat de beperking die erin zit? Het onjuiste motief? Kan dat motief anders zijn? Wanneer is de beperking eruit? Wanneer is er sprake van een juist motief?'), dan denk ik dat je daar niet beschroomd om hoeft te zijn. Het is een zaak tussen jou en God, iets waar anderen niet over hoeven te oordelen - en als dat toch gebeurt is God altijd machtiger dan zij.
'Een iegelijk zij in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd' zegt Paulus in Rom. 14:5b, en later vervolgt hij (vs. 10):
'Maar gij, wat oordeelt gij uw broeder? Of ook gij, wat veracht gij uw broeder? Want wij zullen allen voor den rechterstoel van Christus gesteld worden.' We zouden het oordelen dus allemaal beter aan God over kunnen laten. Ik hoop in ieder geval dat het je niet (verder) beperkt bij het bespreken van
jouw manier van ermee omgaan - dat het je echt niet raakt, zoals je eerder zei.
