caprice schreef:Ik weet nog een mooi voorbeeld van een kweker die iemand in dienst had om stage te lopen (heb ik wel eens gehoord).
Toen de leraar hem bezocht vloekte hij, zonder reden. Eerst legde de baas geduldig uit hij God en de christenen daarmee kwetste, en verzocht het hem niet meer te doen.
Toen gingen ze op het land kijken en daar vloekte hij weer doordat hij (ja wat eigenlijk) weer om niets dus.
'Meneer, als u nog een keer vloekt dan kunt u vertrekken, ik wil niet dat er op mijn land gevloekt wordt!'
Maar natuurlijk moest die leraar het een derde keer doen.
Beetje driftig: 'Van mijn land af!! Hier wordt niet gevloekt! ...enzv...'
wat een getuigenis zeg. Iemand die God niet kent vloekt eigenlijk niet. God zegt tegen zijn volk dat e zijn naam niet ijdel moeten gebruiken, dat zegt hij niet tegen zijn niet-volk. Als mensen God afwijzen is het haast logisch dat ze vloeken want GOd heeft nu eenmaal iets in te brengen in deze wereld dus wordt zijn naam erbij gehaald.
Om mensen zo kattig de waarheid te zeggen, moet dat nou?
Je kan toch ook bidden om vergeving voor die man en of je een getuigenis mag zijn zodat hij God leert kennen misschien door het korte moment wat je met hem hebt?
Of iets te zeggen als: jij hebt vast een goede relatie met God dat je zo amicaal met hembent.