Berichtdoor meschianza » 09 dec 2003 19:52
Een vriend van mij is een aantal maanden voor jeugd met een opdracht in Ghana. Toen ik afscheid nam sprak ik ook een paar mensen die dit al een paar jaar doen. Ik vroeg hen of het niet zwaar was, die cultuurschok, die armoede.
Ze zeiden allemaal dat het inderdaad zwaar was en moeilijk, maar nog veel zwaarder en moeilijker is:de cultuurschok terug in Nederland.
Niet alleen onze uitgave en verspilling aan onzinnige producten. Maar vooral de relatie tussen christenen. Daar werkten een zendeling van de Gergem/Woord en daad nauw samen met die van Compassion, de MAf. DAar werd niet gediscussieerd over volwassendoop of kinderdoop, wat wel en niet 'kan''. Daar werd samen gekeken hoe je het nog onbereikte dorpje in de rimboe aan moest pakken.
De christenen daar weten pas echt wat afhankelijk leven met God inhoud, in de diepste betekenis tot en met een ei bij het ontbijt. Ze hebben niks, en verwachten alles. Wij verwachten niks, want we hebben alles. En daarom zat tijd om je te verdiepen of gekleurd haar wel of niet kan.
En dan kom je terug, zeiden ze, en dan vind je hier je christelijke vrienden die met elkaar kissebissen of een drumstel wel of niet kan in de dienst. Of een vrouw wel of geen rok aan moet.
Niet dat je niet over verschillen in opvatting mag praten, of ze uit moet vlakken, ze zijn er niet voor niets. Je hoeft het niet atijd maar met elkaar eens te zijn om de lieve vrede wil. Maar maak er geen punt van afkeer van. Vergeet niet, wat Sabra al zei, wat pas echt belangrijk is: je leven met God. Steek daar je tijd en energie in.
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King