SimonT schreef:Ik zeg helemaal niet dat je liegt, wat ik zeg is dat als je geloofd dat je een sexuele relatie met een man kan goedpraten door de Bijbel als leidraad te gebruiken dat je het dán op een leugen baseert. Sex is door God geschapen als de ultieme uiting van liefde tussen man en vrouw, met als bijkomende zaak dat er verwekking van kinderen mee plaats vind, (ik weet het niet alle sexueale handelingen hebben kinderen tot het gevolg maar je snapt wat ik bedoel) Terwijl de sex bij homosexuelen geen ander extra iets opleverd, niets als het voldoen van liefde die ongetwijfeld aanwezig zal zijn!
Als ik je goed begrijp dan is de seksuele component de enige component die je als niet legitiem acht. De liefde en de zorg krijgen in je kritiek niet het accent (en daar ben ik al blij mee).
Als je dat standpunt hebt dan zijn er voor een homo een aantal keuzes die je kunt maken: je kunt alleen blijven en zowel de zorgcomponent als de liefde component en de sekscomponent op een lager pitje zetten. De kritiek de je daarop kunt hebben is dat je aan symptoom bestrijding doet. Hoewel de buitenwacht tevreden kan zijn met het ontbreken van zichtbare kenmerken zal de legitimiteit t.o.v. God niet veranderen. Het dadelijk tekortschieten uit zich niet alleen in werken maar ook in woorden en gedachten.
Als 2e alternatief zou je de zorgcomponent en de liefdescomponent toe kunnen laten in relatievorm en die op een seksloze, platonische wijze kunnen willen vormgeven. Ook daar kan je dezelfde kritiek op loslaten. Het levert je misschien goodwill op van de christenen; voor God bereik je er niets mee.
De alternatieve redenatie die je erop na kunt houden is dat alle teksten in de bijbel wijzen op de perfecte drieslag: zorg, liefde, seks. Een ieder die zijn christen zijn serieus neemt doet naar vermogen een poging die elementen vorm te geven in zijn leven. Qua legitimiteit hebben we als homo én hetero niets in de melk te brokkelen. We schieten allemaal in woord, daad en gedachte tekort aan de paradijselijke droom van God's ideaal. Dat neemt niet weg dat de hetero's het tot kunst hebben verheven om te pogen langs de thema's van liefde, zorg en seks hun best te doen , ook al is dat niet goed genoeg.
M.a.w. Ik zou de seksuele component uit jouw leven kunnen lichten en tegen je kunnen zeggen: de manier waarop jij dat invult kan je nooit legitimeren tegenover God. En dan heb ik nog gelijk ook. Maar een andere benadering is wel zo menseljk en wenselijk. Ik kan dat tegen je zeggen en tegelijkertijd op dat punt niet stoppen maar verder gaan. Ik kan zeggen: het is niet legitiem t.o.v. God maar ik zie wel dat je je best doet omdat je graag dat ideaal nastreeft. De manier waarop jij in je leven droomt van volmaaktheid is zichtbaar in je keuzes die je maakt.
Ik zou je graag willen laten zien dat ditzelfde principe geld voor je mede(homo)christenen. Ook die beseffen dat ze niet alleen qua seksualiteit een scheve schaats rijden maar ook qua liefde en zorg. Echter daar stopt het verhaal niet. Ze proberen nét als jij qua vermogen te leven langs de lijnen van lefde, zorg en seksualiteit. Je kunt discusieren over de effectiviteit daarvan. Maar vergeet ondertussen niet de oprechtheid onder ogen te zien.
De legitimiteit van onze pogingen liggen ten diepste niet in jouw en mijn ploeteren maar in de verzoenende kracht van Christus offer. Als dat de bron is waaruit we ons leven vorm willen geven dan is dát wat legitimiteit geeft t.o.v. God.
Ps. dank voor het feit dat je serieus ingaat op de (soms geïrriteerde) vragen van mijn kant. Dat is erg constructief.