Moeder gevoelens

[André]

Gaan moeder gevoelens bij een bepaalde leeftijd ook 'over'?

[Debor@]

Gaan moeder gevoelens bij een bepaalde leeftijd ook 'over'?

Ja, in grootmoedergevoelens

[André]

Gaan moeder gevoelens bij een bepaalde leeftijd ook 'over'?

Ja, in grootmoedergevoelens

[LauraC]

Ik weet ook al mn hele leven dat ik kinderen wil. Momenteel is eigenlijk ook mijn hele omgeving zwanger. Ik vind het echt geweldig! Elk pijntje etc heb ik al uitgehoord.

Het vreemde is dat het mij af en toe wel beangstigt dat iedereen "gewoon" zwanger is geworden. Een op de zoveel stellen kan geen kinderen krijgen en ik heb dan altijd het gevoel dat wij dat stel wel zullen zijn ( terwijl ik echt geen enkele aanleiding heb om dat te denken). Hebben jullie dat niet?

Hihihihi, wees maar niet bang, wij zijn dat stel

[rosekapje]

Ik weet ook al mn hele leven dat ik kinderen wil. Momenteel is eigenlijk ook mijn hele omgeving zwanger. Ik vind het echt geweldig! Elk pijntje etc heb ik al uitgehoord.

Het vreemde is dat het mij af en toe wel beangstigt dat iedereen "gewoon" zwanger is geworden. Een op de zoveel stellen kan geen kinderen krijgen en ik heb dan altijd het gevoel dat wij dat stel wel zullen zijn ( terwijl ik echt geen enkele aanleiding heb om dat te denken). Hebben jullie dat niet?

ik vind het wel herkenbaar, ik had die gedachte eigenlijk ook altijd, gelukkig bleek dat niet uit te komen, want we hebben nu twee gezonden jongens.

moedergevoelens? over je nek gaan van het opruimen van de kots van je peuter, tot drie maal toe alles, maar dan ook alles ondergespuugd. Toch is het overheersende gevoel medelijden met dat ozo lieve kereltje dat wel ontzettend beroerd moet zijn.

Hebben andere moeders er ook last van als je kind zich erg zeer doet dat het bij je zelf gewoon zeer doet, omdat je kind pijn heeft? of hebben jullie zo iets van door vallen word je groot? (dat denk ik trouwens ook wel hoor, ligt dan maar ook weer net aan de gradatie van de pijn misschien)

wat jamillah schrijft vind ik ook erg herkenbaar. ik kon me een aantal dagen na de geboorte van beiden ook niet meer heugen hoe het was voordat ze er waren.

[Gerdien B.]

Ik weet ook al mn hele leven dat ik kinderen wil. Momenteel is eigenlijk ook mijn hele omgeving zwanger. Ik vind het echt geweldig! Elk pijntje etc heb ik al uitgehoord.

Het vreemde is dat het mij af en toe wel beangstigt dat iedereen "gewoon" zwanger is geworden. Een op de zoveel stellen kan geen kinderen krijgen en ik heb dan altijd het gevoel dat wij dat stel wel zullen zijn ( terwijl ik echt geen enkele aanleiding heb om dat te denken). Hebben jullie dat niet?

dat herken ik wel.

[pol]

Weet je waar ik op het moment helemaal de rilbibbers van krijg. Van al die ellende die kinderen meemaken.
Op een lagere school hier een dorp verder: drugs
Op voortgezet onderwijs: drugs en je hoort over examenkandidaten die even voor de "fun een wippie maken met brugklassers".
Pedofielen, loverboys, megadancefeesten met allerlei orgies. Haat tussen verschillende rassen en wat word er allemaal verkondigt in moskee-en. Bah, dan vliegen mijn moedergevoelens finaal in het rond.

[*Annet*]

Niemand kiest er toch met z'n volle verstand voor om iets te willen wat heel veel tijd, heel veel zorg vraagt en waar je nachtrust door verstoord wordt?

Ik heb niet zo'n bijzonder belangrijk leven dat ik van te voren zulke dingen bedacht eigenlijk. De eerste 8 maanden kwamen mijn kindern 1 of 2 keer per nacht voor een voeding daarna nooit meer. Ik hoef er eigenlijk nooit uit 's nachts voor de kinderen. Nummer 1 en 3 slapen nu samen op een kamer. Paar weken geleden was nummer 3 wakker, nummer 1 zorgde ervoor dat hij weer ging slapen. Makkelijk hoor, als je meerdere kinderen hebt!

Als je geen kinderen wilt begin er dan niet aan. Er zijn al drama's genoeg!!!! Ik vraag me dan alleen af hoe je het dan zou doen als je 37 bent en toch ineens nog graag zwanger wilt worden en het lukt niet. Ga je dan nog proberen om via allerlei (kunstmatige) ingrepen zwanger te worden of denk je dan: o ja, ik wilde het niet dus laat maar gaan?

Sprak ooit een iemand die zeker wist geen kinderen te willen, paar jaar later zag ik haar achter de kinderwagen lopen en 2 jaar later had ze er nog 1 bij.

Ik vraag me nu alleen nog af: Hoezo zou zoiets een hormonale aangelegenheid zijn? Wat bedoel je daarmee?

[pol]

En als je geen kinderen wilt, denk er dan eens goed overna, het betekent dat je dan ook geen kleinkinderen hebt. Je zit dan in een bejaardenhuisje en wie komt er langs, misschien eens een nichtje dat nog aan haar tante denkt (maar die zit waarschijnlijk al in de drukte met kinderen) en bij je buren is het druk, want kinderen over de vloer, kleinkinderen lopen er naar toe en jij zit daar maar te zitten...... zonder familiebezoek en fotos om mee te pronken

[MissF]

En als je geen kinderen wilt, denk er dan eens goed overna, het betekent dat je dan ook geen kleinkinderen hebt. Je zit dan in een bejaardenhuisje en wie komt er langs, misschien eens een nichtje dat nog aan haar tante denkt (maar die zit waarschijnlijk al in de drukte met kinderen) en bij je buren is het druk, want kinderen over de vloer, kleinkinderen lopen er naar toe en jij zit daar maar te zitten...... zonder familiebezoek en fotos om mee te pronken

Ik geloof trouwens niet dat er als ik bejaard ben nog bejaardentehuizen zijn. Dan is het denk ik alleen nog maar thuiszorg. Dat komt nu ook steeds meer.
Maargoed, het is wel een beetje zo. Vroeger 'nam' je kinderen omdat ze voor jouw oude dag moesten zorgen. Nu is dat dan niet meer zo, maar er zijn echt wel ouderen die helemaal alleen zitten, omdat ze geen kinderen hebben. Heel sneu vind ik altijd.
Maar dat is geen reden dat ik kinderen wil eigenlijk. Maar het is wel een bijkomstigheid

[pol]

En als je geen kinderen wilt, denk er dan eens goed overna, het betekent dat je dan ook geen kleinkinderen hebt. Je zit dan in een bejaardenhuisje en wie komt er langs, misschien eens een nichtje dat nog aan haar tante denkt (maar die zit waarschijnlijk al in de drukte met kinderen) en bij je buren is het druk, want kinderen over de vloer, kleinkinderen lopen er naar toe en jij zit daar maar te zitten...... zonder familiebezoek en fotos om mee te pronken

Ik geloof trouwens niet dat er als ik bejaard ben nog bejaardentehuizen zijn. Dan is het denk ik alleen nog maar thuiszorg. Dat komt nu ook steeds meer.
Maargoed, het is wel een beetje zo. Vroeger 'nam' je kinderen omdat ze voor jouw oude dag moesten zorgen. Nu is dat dan niet meer zo, maar er zijn echt wel ouderen die helemaal alleen zitten, omdat ze geen kinderen hebben. Heel sneu vind ik altijd.
Maar dat is geen reden dat ik kinderen wil eigenlijk. Maar het is wel een bijkomstigheid

Ok, het zal dan niet de reden zijn, maar het is misschien wel iets om over na te denken.

[*Annet*]

Er zijn ook ouders en kinderen die geen kontakt meer met elkaar hebben. Dus die zijn ook heel eenzaam en alleen. Wij hebben eigenlijk niet aan onze "oude dag" gedacht toen we kinderen wilden.

Weet je, wij genieten misschien wel dubbel en dwars van de rust als ze er even niet zijn. Maar na een uur zeggen we tegen elkaar: wat is het toch stil he. Woensdagavond zaten we samen te eten, nou het was gewoon een verademing! Maar als het gekkenhuis weer vol is voelt het toch beter aan. Ik zou er ook niet tegen kunnen als het altijd maar zo onberispelijk netjes is in huis.

Mijn man zegt wel eens dat ik voorheen wel es mopperde dat het zo stil was in huis maar dat ik dat nu nooit meer doe. Misschien hoort het dan toch echt wel bij mij om kinderen te hebben??????

[pol]

Er zijn ook ouders en kinderen die geen kontakt meer met elkaar hebben. Dus die zijn ook heel eenzaam en alleen. Wij hebben eigenlijk niet aan onze "oude dag" gedacht toen we kinderen wilden.

Weet je, wij genieten misschien wel dubbel en dwars van de rust als ze er even niet zijn. Maar na een uur zeggen we tegen elkaar: wat is het toch stil he. Woensdagavond zaten we samen te eten, nou het was gewoon een verademing! Maar als het gekkenhuis weer vol is voelt het toch beter aan. Ik zou er ook niet tegen kunnen als het altijd maar zo onberispelijk netjes is in huis.

Mijn man zegt wel eens dat ik voorheen wel es mopperde dat het zo stil was in huis maar dat ik dat nu nooit meer doe. Misschien hoort het dan toch echt wel bij mij om kinderen te hebben??????

Nou, wij hebben ook geen kinderen voor onze oude dag hoor. Maar ik hoorde pas van een kinderloze oude vrouw dat het gemis steeds groter wordt, zodoende mijn reaktie

[*Annet*]

Hoe kun je iets missen wat je nooit gehad hebt?

[pol]

Hoe kun je iets missen wat je nooit gehad hebt?

Ha, das een goeie. Maar als jij in een bejaardenhuisje woont en er wonen nog meer mensen bij je in de straat, dan heb je al gauw, de kleine van onze..... loopt, vanmiddag komt mijn kleinzoon eten..... en noem maar op. Kom je bij ouderen staat de kast afgeladen met fotos van kinderen, trouwfotos, fotos van kleinkinderen. Als je dan geen kinderen hebt, geen kleinkinderen, heb je dat allemaal niet. Dan zit je daar maar met zijn tweetjes of misschien wel alleen. En wie komt er dan op bezoek?? je bent dan eenzamer, en ik denk dat dat het gemis is.