Boekenlezer schreef:Hoe bedoel je op bijbelse basis? Heeft het meestal niet meer weg van: men heeft de klok eens horen luiden, maar men weet niet waar de klepel hangt? Dat lijkt mij eerder het geval.
De pest van vandaag lijkt wel te zijn dat je van alles door je strot gedouwd krijgt, waar dat helemaal niet hoort te gebeuren. Rustig gereformeerd zijn is er niet meer bij, want de charismatische geestdrijvers zetten de boel op stelten. En i.t.t. vroeger beperken ze zich niet tot de charismatische gemeenten, nee, in de kerken van gereformeerde sigmatuur moet ook blijkbaar zo nodig chaos gesticht worden.
Dat bedoel ik met die gereformeerde nuchterheid.... De Geest werkt op allerlei manieren, bepaalde manieren krijgen bij ons weinig aandacht en als daar meer aandacht voor komt zeggen we: omet dat nou, kunnen we nou niet rustig gereformeerd blijven? Dat er in charismatische kringen meer aandacht hiervoor is is nog geen reden om alles wat over de Geest gaat en niet zo veel aandacht bij ons krijgt, maar met fronsende wenkbrauwen te kijken en ons er het liefst zo ver mogelijk van te houden.
Natuurlijk moet dat niet leiden tot chaos.... maar het is wel goed dat we ons weer verdiepen in wat de Bijbel zegt. Een hoop gereformeerden hebben dat gedaan en zetten vervolgens vraagtekens bij het cessationisme en de bijbelse onderbouwing ervan, en komen tot de conclusie dat Bijbels gezien die gaven van de Geest helemaal niet afgedaan hebben.
Dat boek is eens besproken door dr. A.N. Hendriks in het blad Nader Bekeken. Hij was er nogal kritisch over. Het "cessationisme" exegetisch degelijk weerleggen doet Hutten ook niet. De redenen waarom de "cessationisten" anders tegen die zaken aankijken, daar wordt niet op ingegaan. En dat geeft mij ook al een indruk: dat we van doen hebben met een stel geestdrijvers die lastige vragen maar liever uit de weg gaan. Het zou hun wensdromen nog eens in gevaar kunnen brengen!
Mijn zus heeft dat boek overigens in bezit. Bij haar heb ik het eens ingekeken. Hij signaleert wel iets, wat belangrijk is om bij stil te staan, heb ik geconstateerd in het begin van dat boek: dat er sprake is van een bepaalde geestelijke honger. Maar dan moeten we daar wel goed mee omgaan! En in de charismatische oplossing heb ik niet zo veel vertrouwen.
Het boek is van een gereformeerde predikant. Dat zegt natuurlijk niet alles maar meer aandacht voor het werk van de Geest is niet per definitie charismatisch... daar kan je als gereformeerden ook mee omgaan zonder daarmee aan je gereformeerd zijn af te doen. Dus inderdaad niet klakkeloos dingen van anderen kerken overnemen en een hype volgen, maar terug naar de Bijbel en kijken wat die zegt. Dat wordt in dat boek ook wel gedaan. Overigens is het cessationisme altijd maar dunnetjes onderbouwd geweest en meer op basis van de afwezigheid van die gaven die men vervolgens probeerde te verklaren, dan vanuit wat de Bijbel zegt over hoe het zou moeten zijn. De auteur legt het in zijn boek eigenlijk terug bij de cessationisten.
Even een paar stukjes uit een interview van Van der Zwaag met Hutten in tijdschrift Ellips:
Ds. Hutten gaat in zijn boek ook uitvoering in op het spreken in tongen, gebedsgenezing, ziekenzalving en andere vormen van geestesgaven. Hij vindt het jammer dat veel discussies over het werk van de Geest gaan over die bijzondere gaven, terwijl het maar een onderdeeltje is van het totale werk van de Geest. Hij keert zich tegen het zogenaamde 'cessationisme', de leer dat de bijzondere gaven van de Geest verdwenen zijn na de eerste eeuwen van de kerk, na de totstandkoming van de canon.
'Ik heb dat onderzocht, maar het staat gewoon niet in de Bijbel. Als bijvoorbeeld in 1Kor. 13:8 gezegd wordt dat de profetieën afgedaan zullen hebben, dan staat dat in de context waarin gesproken wordt over de komst van het volmaakte, de wederkomst van Jezus Christus. Als wij God zullen zien van aangezicht tot aangezicht, zal ons kennen volkomen zijn. Dan is er geen geloof, hoop en profetie meer nodig, maar dan is er alleen liefde.'
Ik heb er moeite mee dat er gezegd wordt: "je breekt met de traditie". Dat is op zijn minst zeer eenzijdig, omdat in de traditie velen zijn die open over de aanwezige (wonder)gaven spreken. Bovendien vraag ik mij af waar de bewijslast ligt. Bewijs het cessationisme dan maar uit de Bijbel. Ik geloof dat deze visie een oorzaak is van het gebrek aan geestkracht.'
De Franeker predikant heeft wel zorgen over genezingsbijeenkomsten.
'Gaven worden gegeven aan de gemeente tot opbouw van de gemeente. Als bepaalde zaken geen plaats krijgen in de gemeenten, zie je altijd de ontwikkelingen dat het buiten de gemeenten gezocht wordt. Ik hoop dat de ogen opengaan voor gebedsgenezing en dat zoiets als ziekenzalving echt een plaats mag krijgen in de kerken.'
Ds. Hutten wil geen pleidooi voor allerlei geestesgaven voeren, maar wil ze wel 'bespreekbaar' maken.
'Veel van mijn collega's zijn het niet eens met de soms harde kritiek en afwijzing van dergelijke verschijnselen, maar durven zich niet uit te spreken. Vele moderne theologen ontkennen tegenwoordig de wonderen in de Bijbel, met als gevolg het kleineren van de werken van God, maar gebeurt dat ook niet bij ons als we te weinig verwachten van de Geest van God?'
en in het Fries Dagblad:
Echter, zodra het over de Heilige Geest gaat, zie je ook direct een reactie. ,,Het is hét grote spanningsveld in kerken. Er is onrust en onkunde rondom, en over de persoon en het werk van de Heilige Geest. Een hele grote groep heeft namelijk weinig met de Geest. Ze zeggen: ‘Dat is evangelisch, daar moet ik niets van hebben.’ De Geest is echter niet evangelisch, maar een bijbels gegeven. In de bijbel lees ik: ‘Niemand kan zeggen: ‘Jezus is Heer, dan door de Heilige Geest’.’’, aldus de predikant.
De onrust komt volgens Hutten met name doordat er juist in de kerken zelf een tegenstelling wordt gecreëerd. ,,De vervulling met de Geest is nodig. Hij alleen kan je overtuigen. Maar we moeten er goed over nadenken hoe we mensen kunnen meenemen in een groeiproces. Bij sommige, naar eigen zeggen door de Geest vervulde christenen, merk ik een soort arrogantie. ‘Ik ben er en jij nog niet’. Bovendien ligt er in deze tijd heel veel nadruk op gevoel. Ik voel en ervaar veel of ik voel of ervaar niets. Zorgt nu eerst maar eens dat je de feiten kent dan komt het gevoel vanzelf, want gevoel komt altijd na een feit. Je bent niet zomaar ineens blij.’’
En in het ND:
Hutten is een stem in een groter wordend koor van orthodox-christelijke theologen die gaven als profetie, tongentaal en genezing niet tot een ver verleden willen beperken. De protestants-hervormde predikant ds. M.D. Geuze bepleit in het boek Profetie (uitg. Gideon, 2004) openheid voor nieuwe openbaring, direct door God ingegeven. De protestants-hervormde dr. J. Hoek stelde in zijn recensie van dit boek (in het Nederlands Dagblad) dat bezinning op profetie geboden is. ,,Met de schrijver (Geuze, red.) mogen we uitzien naar het meer en meer openbaar worden van de gave van de profetie als 'Gods nu-woord', als toespitsing van het geschreven Woord van God in de situatie van het heden.'' Dezelfde Hoek keert zich in de bundel Profetisch geïnspireerd (uitg. Quantes, 2005) tegen de visie van dr. A.N. Hendriks dat bijzondere gaven van de Geest, zoals profetie, alleen voorkwamen in de begintijd van de christelijke kerk.
En dit is maar een greep uit de meest recente publicaties. Het gaat om een trend die al veel langer aan de gang is, en die nog veel discussie zal oproepen. C. van der Kooi zei in Utrecht ten aanzien van de gereformeerde traditie: ,,Ik pleit ervoor dat er een visie wordt ontwikkeld op het christenleven en de gaven. De discussie daarover is internationaal gezien nog maar net of nauwelijks op gang gekomen, dus hoe zouden we er dan nu al uit kunnen zijn?''
Het is dus geen pleidooi van het klakkeloos overnemen van de charismatische lijn, maar een oproep tot bezinning over de gereformeerde visie op dit onderwerp en als gereformeerden ons er in te verdiepen en onze visie tegen het licht van de Bijbel te houden.
Voor een vijftal recensies over dit boek:
http://www.vergadering.nu/boekhuttenver ... egeest.htm