Ik heb ook wel eens het gevoel dat God heel ver weg is. Dan is het net of ik geen levende relatie met Hem heb. Dan kan ik me ook heel leeg voelen. Laatst had ik dat nog. Ik bad steeds of God me weer wilde laten voelen dat Hij er is en zei ook dat ik wel weet dat Hij voor me zorgt, maar ik wilde zo graag Zijn nabijheid weer ervaren. Deze gebeden werden niet direct verhoord. Na ongeveer twee weken pas. Hiermee leer ik weer, dat alles op Gods tijd gebeurd.
Verder voel ik me eigenlijk nooit echt leeg als ik zonde doe. Ik voel dan juist dat ik zo boordevol zonde ben.

En als ik bepaalde zonden doe, dan laat God me steeds weer naar mezelf kijken, zodat ik zie dat ik weer eens fout bezig ben. Maar voor mijn gevoel kan ik dan op dat moment niet meer terug en leef ik soms huilend (letterlijk) verder in mijn zonden.
Toch zorgt God nog steeds voor me, óók als ik zonden doe, ja juíst dan! God houdt me dan vast, ook al ga ik op dat moment verder. Maar ik weet dat ik steeds weer opnieuw bij Hem terecht kan.