Thuisblijfmoeder of werkende moeder

[babbeltje]

Ik ben ook een thuisblijfmoeder! Wel geef ik 's avonds af en toe een kinderkledingparty.. dat vind ik super leuk om er bij te doen! Maar overdag ben ik bij ons meisje! Heerlijk om haar te zien ontwikkelingen en groeien! Ik zou dat echt niet willen missen.

[*Annet*]

Heb ook een tijdje party's gegeven, kinderkleding en speelgoed. Het liep best goed maar helaas is door allerlei omstandigheden het bedrijf opgedoekt.

Achteraf vond ik het toch wel druk. Het was niet alleen party's maar ook bestellingen doen en weer bij mensen bezorgen enzo.

[leki]

Sinds afgelopen januari ben ik een "thuisblijfmoeder". Ik heb eigenlijk altijd vrij veel gewerkt (3-4 dagen) en vooral mijn moeder heeft veel opgepast, dus dat was lekker vertrouwd. Als je kinderen naar een kinderdagverblijf moeten, lijkt me dat al heel anders. Dat ik altijd heb doorgewerkt had deels een financiele reden en verder was ik nooit zo'n thuiszitter, ik vond het altijd heerlijk om te werken, het gevoel om er even helemaal uit te zijn en je eigen ding te hebben.
Sinds 2 jaar hebben wij echter een eigen bedrijf waarvan ik de administratie doe, en zo werd het alles bij elkaar eigenlijk veel te druk. Dus vandaar dat ik langzaam naar het idee ben toegegroeid mijn werk op te zeggen (wat nu financieel ook haalbaar is). Verder ben ik bewust op zoek gegaan naar een hobby/cursus zodat ik toch iets voor mezelf zou hebben.
Dus ben ik nu al een halfjaar thuis! En ik moet zeggen dat ik het best lekker vind om er gewoon altijd voor de kinderen te zijn. Vooral in het begin vond ik het nog best moeilijk, ik mis vooral het "eruit zijn" en de sociale contacten, maar dat probeer ik weer op te vangen met andere dingen en dat lukt steeds beter!

[janoah]

ik krijg soms het idee dat werkende en niet werkende moeders als twee partijen tegenover elkaar staan.
zelf heb ik geen kinderen, en heb een baan. maar op mijn werk of op verjaardagsfeestjes kan ik thuisblijvende moeders fanatiek horen zeggen: ik dúmp mijn kinderen niet. Alsof ze zichzelf moeten verdedigen. En werkende moeders kunnen dan hooghartig reageren: ik vind het héérlijk, er even tussenuit. Even tijd voor mezelf.
Hebben jullie dat idee ook? Ik denk dan altijd, waarom hebben we nu allemaal het idee ons zelf te moeten verdedigen. Relax..

[Gerdien B.]

ja dat herken ik wel.

mijn oudste zus is doelbewust gestopt met werken. Zij hebben een zoontje die erg veel aandacht en energie vraagt. Het gezin begon er onder te lijden omdat er minder aandacht was voor allen. Ze trokken eht allemaal wel, maar de druk was soms hoog doordat het tempo van leven ook hoog lag. Van haar man zijn salaris kunnen ze ook leven dus is ze gestopt en sindsdien heerst er veel meer rust in het gezin.
Iemand anders zei toen: ik zou nooit stoppen met werken. Wil ook wat voor mijzelf hebben. Echt op een veroordelende manier. Ik vond dat neit terecht en heb juist respect hoe mijn zus zich in zet voor haar gezin. En ze heeft ongeveer 2 a 3 avonden iets voor zichzelf per week ingepland staan, dus ze heeft echt nog wel iets voor zichzelf.

[pol]

ik krijg soms het idee dat werkende en niet werkende moeders als twee partijen tegenover elkaar staan.
zelf heb ik geen kinderen, en heb een baan. maar op mijn werk of op verjaardagsfeestjes kan ik thuisblijvende moeders fanatiek horen zeggen: ik dúmp mijn kinderen niet. Alsof ze zichzelf moeten verdedigen. En werkende moeders kunnen dan hooghartig reageren: ik vind het héérlijk, er even tussenuit. Even tijd voor mezelf.
Hebben jullie dat idee ook? Ik denk dan altijd, waarom hebben we nu allemaal het idee ons zelf te moeten verdedigen. Relax..

Ja, dat is een goede opmerking want dat kom ik ook altijd tegen! Wat ik wel een nadeel is van thuisblijven, je zit heel de dag bij de kids en je ziet weinig volwassenen.... ik weet niet hoe andere tb-moeders hier tegenover staan?

[MissF]

Omdat ik zelf ook niet mijn kinderen naar een creche zou willen brengen (niet dat ik iets tegen mensen heb die het wel doen, maar ik zou het niet doen), blijft er niks anders over dan thuis te blijven denk ik, als wij ooit kinderen krijgen
Al wil mijn vriend erg graag 1 dag minder werken, en voor de kindjes zorgen Maar ik werk zo onregelmatig, dat ik niet elke week bijv alleen de vrijdag kan werken. Of ik moet een nieuwe baan zoeken, maar dit is juist zo leuk.
Wij hebben er nu voor gekozen, om, als we zelf kinderen mogen krijgen, pleeggezin te worden. Ik wilde erg graag crisis, maar dat is wel heel hectisch voor je gezin.
Maar pleeggezin worden leek ons wel gaaf, dan ben ik gewoon thuis, en kan toch mijn opleiding daarmee combineren. Maargoed, het is nog niet zover, al is het wel handig hier al overeenstemming over te hebben

[essieee]

Gaaf MissF !

[*Annet*]

ik krijg soms het idee dat werkende en niet werkende moeders als twee partijen tegenover elkaar staan.
zelf heb ik geen kinderen, en heb een baan. maar op mijn werk of op verjaardagsfeestjes kan ik thuisblijvende moeders fanatiek horen zeggen: ik dúmp mijn kinderen niet. Alsof ze zichzelf moeten verdedigen. En werkende moeders kunnen dan hooghartig reageren: ik vind het héérlijk, er even tussenuit. Even tijd voor mezelf.
Hebben jullie dat idee ook? Ik denk dan altijd, waarom hebben we nu allemaal het idee ons zelf te moeten verdedigen. Relax..

Ja, dat is een goede opmerking want dat kom ik ook altijd tegen! Wat ik wel een nadeel is van thuisblijven, je zit heel de dag bij de kids en je ziet weinig volwassenen.... ik weet niet hoe andere tb-moeders hier tegenover staan?

Dat heb ik ook wel, ja. Je spreekt de buuf wel een keer en af en toe kom ik wel bij school maar je kringetje word zo beperkt en klein.

[pol]

Ja als het mooi weer is, zie je idd de buuf wel eens, maar bij school kom ik nooit, heb ik nog niets te zoeken, dus soms is het qua kontakten wel errug stil

[*Annet*]

over het algemeen word bij school besproken hoe hard de moeders toch weer gepoetst hebben dus op zich mis je daar ook niet echt wat aan!

[janoah]

ik moet ook zeggen dat ik die groepen moeders bij school doodeng vind. Ik pas wel eens op de kindertjes van mijn vriendin, dan sta ik daar bij dat schoolhek ze op te wachten. En waar de onderwerpen over gaan...daar sta ik als werkende vrouw totaal buiten. Op mij komt het soms over als een competitie. Mijn kind dit, mijn kind dat enz... En dan van die zijdelingse blikken op mij... Gelukkig staan er dan ook nog Leuke Spontane moeders die nog wel oog voor hun omgeving hebben ipv alleen voor de competitie Ik las eens een moeder die dat zo ook ervaarde en die de groep moeders bij school de moeder-maffia noemde.. Ik zag daar de humor wel van in.

[vlinder]

Ik ben een thuisblijfmoeder en vind het aan de ene kant heerlijk om mijn kind te zien ontwikkelen maar aan de andere kant krijg ik steeds vaker de drang om ook te gaan werken en iets voor mezelf te hebben.
Nu ben je de hele week alleen maar met je huishouden en de kinderen bezig en je spreekt bijna niemand.
Nu is het ook nog zo dat ik hier net woon en dus ook niemand ken nog en dan kun je je knap eenzaam voelen soms.
Ik kijk dan ook echt uit naar de weekenden als het gezin compleet is en we er op uit kunnen gaan!

Als ik zou gaan werken dan alleen op schooluren.
Dan ben ik er gewoon als de kinderen thuiskomen want dat vind ik wel belangrijk.
Maar goed Timo is net 15 maanden dus dat duurd nog even

[LeChat]

Denken jullie dat de 'drang' om te blijven werken ook iets met opleiding(sniveau) te maken heeft?

[vlinder]

Het zou best kunnen ja.
Als je een opleiding gevolgd hebt en je hebt een leuke baan denk ik dat het moeilijker is om helemaal te stoppen als dat je geen opleiding hebt.