Hmm, heb er nu nog totaal geen 'last' van en dat is denk ik maar goed ook. Ik vind kinderen superlief en schattig en op z'n tijd irritant, zolang het maar niet dichterbij komt dan tante-zeggertjes
Volgens mij speelt het ook wel mee in hoeverre je leven een beetje op de rit is. Als je eenmaal getrouwd en gesetteld bent en een baan hebt enzo dan is het een logischer gevolg dat op den duur die wens ook echt komt.
Eerlijk gezegd denk ik ook dat God die wens op Zijn tijd wel zal geven!
En ja, ik denk dat het inderdaad ook gewoon wel met je hormonen te maken heeft. Je hoort zo vaak dat vrouwen meteen zo'n berg liefde voelen tijdens de zwangerschap en geboorte en ook als meisjes bijvoorbeeld ongewenst zwanger raken hoor je vaak nog dat ze tóch echt veel liefde voelen voor het kind. Bijzonder toch
