Waarom de 'refo-cultuur'?

[Jantjes]

Volwassen worden is denk ik iets anders dan een trap beklimmen.

Bovendien, door die woorden te gebruiken ga je boven je medechristenen staan.

Wat versta jij eigenlijk onder leven uit genade? En hoever ben je daarin?

Nooit boos worden Petra777.
Dat is de oude mens.
Zie op de vernedering van Christus.

Ik versta onder ‘leven uit genade’ dit, met de woorden van Simeon Petrus:
Genade en vrede zij u vermenigvuldigd door de kennis van God, en van Jezus, onzen Heere; Gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deug Door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid.

Jij mag zelf oordelen hoever ik dan in genade staat.

[Petra777]

O, maar ik ben niet boos hoor. Alleen een beetje verontwaardigd. Ik kan het natuurlijk verkeerd hebben, maar ik had het idee dat je jezelf boven Riska zette en daar kan ik slecht tegen.

(Boosheid hoeft niet je oude mens te zijn, je hebt, denk ik, ook gerechtvaardigde boosheid.)


Met je tekst kan ik niet zoveel, zou je willen uitleggen wat je er mee bedoeld?

Verder oordeel ik niet over hoever jij in de genade staat. Dat is puur iets tussen jou en God. Ik vroeg het alleen maar omdat, zoals ik eerder al schreef, ik het idee had dat je vind dat je verder/ hoger op de trap in het leven in genade staat dan Riska. Het was bedoeld om je daarbij stil te zetten. En gesteld vanuit de gedachte dat je er zelf duidelijk een beeld van had, omdat je jezelf met iemand anders vergeleek.

[Riska]

Jantjes,
Je vergeet de prachtige psalm 131, als je alleen van (moeder)melk spreekt. Die spreekt van een stap verder...
Ik citeer hem helemaal:
"Heer, mijn hart is niet hovaardig,
mijn ogen zijn niet trots;
ik wandel niet in grootse dingen,
noch in de dingen die te wonderbaar voor mij zijn.
Immers, ik heb mijn ziel tot rust en stilte gebracht
als een gespeend kind is mijn ziel in mij.
Israël hope op de Here,
van nu aan en voor immer"
(NBG'51)

Dat ‘verlos ons van de boze’ is eigelijk vragen of wij van deze aarde weggenomen mogen worden en in Zijn Koninkrijk opgenomen mogen worden om nimmermeer last te hebben van ‘de boze’ want dan pas zijn wij ‘op onze voeten’ waarvan wij maar een klein beginsel hier op aarde mogen ontvangen.

Deze bede heeft daar niets mee te maken. Jezus gaf ons dit gebed in het hier en nu en niet als een gebed of we maar snel bij God mogen zijn, omdat we dan niet meer kunnen zondigen.
Wij zijn en blijven zondaars, ook als wij wedergeboren zijn. En toch zeg ik: Hij heeft ons op onze voeten gezet", hier en nu op deze aarde. Daarmee bedoel ik dat wij ons Zijn kind mogen noemen en weten, ondanks alle lek en gebrek.
Dat is de ongelofelijke genade die Hij ons betoont.

Als jij eenmaal verder mag komen zal je krijgen in te zien dat het volmaakte leven zoals jij het voorstelt en zei: ‘hij zet ons op onze voeten’ niet waar is op deze aarden.

Het zinsdeel " als jij eenmaal verder mag komen"... geeft de indruk dat jij vindt dat je verder bent dan ik.
Ik meen te mogen opmerken dat alleen God weet waar ik precies sta en dat het niet aan een mens is gegeven te oordelen over hoe ver iemand is gekomen...

[Jantjes]

Ja, het is voor mij duidelijk ik hoop voor jullie ook @Petra777 en @Riska.
Jullie zijn evangelies ik reformatorische of houd van de ‘refo cultuur’.
De reformatorische cultuur vind ik dieper gaan dan de evangelische maar er zijn natuurlijk wel raakvlakken. Evangelische vind ik hoogmoedig omdat zij bezittende mensen zijn terwijl het profetisch woord aangeeft niet altijd bezittend te kunnen zijn, hoewel dat er zeker bij hoort. Een beginnend christen ziet dat nog niet zo omdat hij nog te weinig ervaring heb in het geestelijk leven.
Ik weet het, jullie zullen mij dit weer niet in dank afnemen en toch schreef Paulus in zekere zin het zelfde aan Corinthiers zoals ik reeds aanhaalde.
1Co 3:1En ik, broeders, kon tot u niet spreken als tot geestelijken, maar als tot vleselijken, als tot jonge kinderen in Christus. Enz.

[Marnix]

Jantjes, je had het over vernedering, maar je bent nu jezelf en jou levensstijl als "hoger en verder ontwikkeld" te definieren dan die van anderen. Wij zijn nog niet zo ver als jij bent. Puur op basis van jou cultuur. Want ik zal op sommige punten nooit zo tegen zaken aankijken als jij, maar daarmee ben ik nog niet minder ontwikkeld of gegroeid op geestelijk vlak. Kijk daar een beetje mee uit. En wat meer oog voor de diversiteit van het werk van Gods Geest, van zijn kinderen, mag je nog wel ontwikkelen

[Jantjes]

Jantjes, je had het over vernedering, maar je bent nu jezelf en jou levensstijl als "hoger en verder ontwikkeld" te definieren dan die van anderen. Wij zijn nog niet zo ver als jij bent. Puur op basis van jou cultuur. Want ik zal op sommige punten nooit zo tegen zaken aankijken als jij, maar daarmee ben ik nog niet minder ontwikkeld of gegroeid op geestelijk vlak. Kijk daar een beetje mee uit. En wat meer oog voor de diversiteit van het werk van Gods Geest, van zijn kinderen, mag je nog wel ontwikkelen

Nou ja, ‘mijn cultuur’? het is een Bijbelse hoor zoals ik reeds van Paulus aanhaalde die schreef aan de Corinthiers. Dat zijn trappen of standen in het genade leven een feit die ook jongen christenen moeten krijgen in te zien. Dat heeft niet te maken met ‘hoger en verder ontwikkeld’ dan versta je het verkeerd maar met levenservaring of verder op dé weg zoals Bunyan in zijn ‘Christenreis’ er over spreekt. Dat heeft niets met titels te maken of hoger opgeleid zoals men van daag de dag spreekt in het bedrijfsleven.
Ook vind ik ‘diversiteit van de Geest’ erg gevaarlijk want wat kan je er dan allemaal wel niet onder verstaan. Het is waar dat wij niet allemaal het zelfde leven leiden, het is een persoonlijke zaak en een ieder kent zijn eigen zonden en vervloeking maar er zit wel een lijn in en dat is het zelfde als Christus namelijk ‘vernedering’ en dat wil niemand.

[essieee]

Jantjes, spreek je nu niet puur over bevinding???

[Raido]

Jantjes, je had het over vernedering, maar je bent nu jezelf en jou levensstijl als "hoger en verder ontwikkeld" te definieren dan die van anderen. Wij zijn nog niet zo ver als jij bent. Puur op basis van jou cultuur. Want ik zal op sommige punten nooit zo tegen zaken aankijken als jij, maar daarmee ben ik nog niet minder ontwikkeld of gegroeid op geestelijk vlak. Kijk daar een beetje mee uit. En wat meer oog voor de diversiteit van het werk van Gods Geest, van zijn kinderen, mag je nog wel ontwikkelen

Er is een verschil tussen 'geestelijke ergens tege aan kijken' en het groeien in de Geest denk ik. Wat jij 'geestelijk ergens tegen aan kijken' is ten diepste onderdeel van je opvoeding, cultuur en religie en niet iets van 'geestelijke'. Dat is niet erg, in die uiterlijkheden zullen altijd verschillen zijn, per opvoeding en cultuur anders denk ik zo, en de dingen die je in je kerk door zult krijgen van wat hoort en niet hoort. Dat heeft imho weinig met geestelijk te maken.

Geestelijk is het steeds meer kennen van Jezus Christus door de Heilige Geest en daardoor de gemeenschap met God te ervaren, het nieuwe leven steeds meer te mogen omhelzen en straks (in de hemel) een volkomen, zalig leven te mogen leiden. Ik geloof echter niet dat je door de kennis aan Christus opeens geestelijk anders tegen een rok of een broek aankijkt. Het zijn dingen die misschien meekomen, door jou opvoeding of cultuur, maar ze gelijk stellen aan geestelijke beleving, vind ik nogal ver gaan

[bmwijnand]

@ Jantjes: Besef je wel dat men zelf hoogmoedig is, zodra men een ander als hoogmoedig beschouwd?

[Riska]

Jantjes, als ik één ding niet ben, is het wel Evangelisch. Integendeel zelfs, in de evangelische stroming zitten dingen waar ik zeer grote moeite mee heb.
En ik behoor ook niet tot jónge Christenen... al zou ik dat wel willen. Ik zal mij niet voordoen als iemand met levenservaring, dat is maar hoe een ander ertegenaan kijkt. Waar wel van sprake is dat ik de nodige blutsen en barsten heb opgelopen in het leven.
En juist mét die blutsen en barsten in het leven weet ik mij geborgen in Hem, die mij aanvaard heeft zoals ik ben...

[Gerdien B.]

ik vind mijzelf dan eerder refogelisch

[pol]

ik vind mijzelf dan eerder refogelisch

juist, daar schaar ik mezelf ook onder.

[Marnix]

Jantjes, je had het over vernedering, maar je bent nu jezelf en jou levensstijl als "hoger en verder ontwikkeld" te definieren dan die van anderen. Wij zijn nog niet zo ver als jij bent. Puur op basis van jou cultuur. Want ik zal op sommige punten nooit zo tegen zaken aankijken als jij, maar daarmee ben ik nog niet minder ontwikkeld of gegroeid op geestelijk vlak. Kijk daar een beetje mee uit. En wat meer oog voor de diversiteit van het werk van Gods Geest, van zijn kinderen, mag je nog wel ontwikkelen

Nou ja, ‘mijn cultuur’? het is een Bijbelse hoor zoals ik reeds van Paulus aanhaalde die schreef aan de Corinthiers. Dat zijn trappen of standen in het genade leven een feit die ook jongen christenen moeten krijgen in te zien. Dat heeft niet te maken met ‘hoger en verder ontwikkeld’ dan versta je het verkeerd maar met levenservaring of verder op dé weg zoals Bunyan in zijn ‘Christenreis’ er over spreekt. Dat heeft niets met titels te maken of hoger opgeleid zoals men van daag de dag spreekt in het bedrijfsleven.
Ook vind ik ‘diversiteit van de Geest’ erg gevaarlijk want wat kan je er dan allemaal wel niet onder verstaan. Het is waar dat wij niet allemaal het zelfde leven leiden, het is een persoonlijke zaak en een ieder kent zijn eigen zonden en vervloeking maar er zit wel een lijn in en dat is het zelfde als Christus namelijk ‘vernedering’ en dat wil niemand.

Dat snap ik wel, ik geloof ook zeker in groei in het geestelijke leven, maar mensen die de refocultuur niet zo snappen en er niet veel mee kunnen zeggen dat dat te maken heeft met groei, alsof je die cultuur meer gaat waarderen en snappen naarmate je groeit in je geloof, nee.

Ja, als je groeit in je geloof ga je steeds meer de zonde haten en zien dat je uit jezelf slecht bent en het niet kan... en tegelijkertijd groei je in liefde naar God en ga je steeds meer zien dat Hij je ook verlost. Daarmee hoef je niet het dragen van zware kleding om maar een voorbeeld te noemen steeds meer snappen en het eerder zelf gaan doen omdat je groeit in je geloof. Het is niet zo dat je als net bekeerde christen naar de sportclub gaat maar naar mate je groeit in je geloof, er steeds minder graag naar toe gaan. (hoewel het incidenteel kan voorkomen, afhankelijk van hoe je er naar toe gaat, wat je er doet etc). Als iemand je cultuur niet snapt moet je dat niet afdoen als: Minder gegroeit in het geloof, dat komt wel als je doorgroeit

[Petra777]

Ja, het is voor mij duidelijk ik hoop voor jullie ook @Petra777 en @Riska.
Jullie zijn evangelies ik reformatorische of houd van de ‘refo cultuur’.
De reformatorische cultuur vind ik dieper gaan dan de evangelische maar er zijn natuurlijk wel raakvlakken. Evangelische vind ik hoogmoedig omdat zij bezittende mensen zijn terwijl het profetisch woord aangeeft niet altijd bezittend te kunnen zijn, hoewel dat er zeker bij hoort. Een beginnend christen ziet dat nog niet zo omdat hij nog te weinig ervaring heb in het geestelijk leven.
Ik weet het, jullie zullen mij dit weer niet in dank afnemen en toch schreef Paulus in zekere zin het zelfde aan Corinthiers zoals ik reeds aanhaalde.
1Co 3:1En ik, broeders, kon tot u niet spreken als tot geestelijken, maar als tot vleselijken, als tot jonge kinderen in Christus. Enz.

Ik ben niet evangelisch, juist niet zelfs. Ik ben overtuigd gereformeerd. Maar dat wil niet zeggen dat ik het dan met je eens ben. Ik ben er namelijk van overtuigd dat je wel zekerheid kunt hebben over je behoud. Tenminste, ik neem aan dat je dat bedoeld met bezittende.

Daarom ben ik wel benieuwd waar je leest dat het onmogelijk is om bezittend/ altijd bezittend te zijn.

Ook sluit ik me bij Marnix aan.

Verder neem ik het je inderdaad niet in dank af dat je mij ziet als iemand die vleselijk is. Dat je dat denkt vind ik niet zo erg, dat moet je zelf weten,wel dat je het ook uit. Zoals ik jou niet oordeel, zo zou ik het fijn vinden als je mij ook niet oordeelde. Vooral ook omdat je mij niet kent vind ik dit een kwetsende opmerking.

[Raido]

Het zit hem denk ik deels weer in nuance verschillen, en soms ook de wat vreemde opvattingen van Jantjes. Het punt is dat de bevindelijk gereformeerden een sterke 'emotionele' geloofsbeoefening/beleving hebben, het is niet direct zo rationeel als in de orthodox-gereformeerde hoek. Natuurlijk is het zo dat, wanneer je wedergeboren bent door God, je in Jezus Christus bent, echter vanuit de mens gezien hoeft dat echt niet altijd in de beleving ook zo te zijn. Een orthodox-gereformeerde (en evangelische christenen vaak ook) zeggen dan eerder 'en tóch weet ik dat Christus mij aanneemt/aanheeft genomen zoals ik ben', ookal beleefd die persoon dat echt niet altijd.

Een bevindelijk-gereformeerde zal op dat moment dat niet snel (kunnen) zeggen en zal aan zelfonderzoek gaan doen, kijken of de vruchten wel van God zijn, en niet van jezelf (bijvoorbeeld). Ik denk dat je altijd met twee woorden moet spreken. Het is en blijft moeilijk omdat altijd te doen, dat blijvend nuanceren. God heeft jou aangenomen, maar dat beleef je lang niet altijd. De orthodox-gereformeerde zal meer focussen op de beloften van God die je in geloof hebt aangenomen (en eens geloofd, is altijd geloofd) en zal veel minder stil staan bij de geloofsbeleving daarvan. De bevindelijk-gereformeerde zal meer focussen op het beleven, en wanneer je het op een bepaald moment niet beleefd wordt er nooit getwijfeld aan God, maar alleen aan zichzelf, of de bekering wel van henzelf kwam. In dat opzicht, heeft zowel Jantjes als 'de rest' gelijk.

Nee, je beleefd niet altijd de genade, aanwezigheid en leiding van God, je hebt niet dag en nacht het idee dat je 'het' 'bezit', alleen moet dat een reden zijn om direct, 'jou' geloof in twijfel te gaan trekken? Je bezit (vanuit de mens gezien) niet altijd, maar in God wel. Daarnaast, uiteraard (JUIST!) je kunt zekerheid van je geloof hebben, daar heeft reformatie zich altijd in van de katholieke kerk onderscheid, en helaas sneeuwt dat nogal eens onder in de prediking.

Maar zo waar als Gods beloften zijn, zo kun je ook zekerheid dóór je geloof hebben, je hebt niet de zekerheid in jouzelf, maar in Jezus Christus. De bevindelijk-gereformeerde heeft dan ook geen twijfel over de zekerheid van zijn behoud, maar vindt het moeilijk om te zien of zijn geloof wel het geloof is wat Jezus Christus bedoeld. En ook daarin, moet er weer met twee woorden gesproken worden. Ik denk vaak dat de waarheid in het midden ligt, en we soms wat heen en weer moeten schipperen.