Misschien wel een toepasselijk gedicht dat eens werd gezongen bij een begravenis waarbij ik aanwezig was.
Aan Hem die ik al te veel versmaadde.
Gij komt mij tegen en ik ken U niet
Gij komt mij tegen en ik zie U niet
Gij komt mij tegen en ik wens U niet
Gij komt mij tegen en ik mag U niet
Gij komt mij tegen en ik wil U niet
Ik wil U niet! Nee, nee, ik wil U niet
Gij komt mij tegen en ik moet U niet
Ik moet U niet! Nee, nee, ik moet U niet
Ik kom U tegen en gij kent mij wel
Ik kom U tegen en gij ziet mij wel
Ik kom U tegen en gij wenst mij wel
Ik kom U tegen en gij wilt mij wel
Ik kom U tegen en gij moet mij wel
Wie ben ik dan dat gij zo anders kent?
Wie ben ik dan dat gij zo anders ziet?
Wie ben ik dan dat gij zo anders wenst?
Wie ben ik dan dat gij zo anders mag?
Wie ben ik dan dat gij zo anders wilt?
Wie ben ik dan dat gij zo anders moet?
Ben ik Uw kind, zoals geen kind ooit was?
Zijt gij mijn Vader, zoals er nooit geen vader was?
Ik ken U niet, en toch gij zegt het mij
Ik ken U niet, en toch gij toont het mij
Ik wens U niet, en toch begeer ik U
Ik mag U niet, en toch, ik smacht naar U!
Ik wil U niet, en toch, ik huil om U!
Ik moet U niet, en toch, ik moet naar U!
Kan ik dan zonder U niet verder gaan?
Kan ik dan zonder U niet meer bestaan?
Kan ik dan zonder U geen weg bereiken
Waar Gij niet starend naast mij staat te kijken?
Kan ik dan zonder U
Niet dag en nacht
Dan door Uw heilig aanschijn afgewacht?
Ik mag U niet, U moet mij
Ik zie U niet, U ziet mij
Ik ken U niet, U kent mij
Ik wens U niet, U wenst mij
Ik wil U niet, U wilt mij
(auteur niet bekend bij mij)