hoe weet ik het nu ?

[denon]

?

[Abdijbiertje om 1:00]

Ik zou nog even afwachten. Zet het contact maar even bewust op 0 of iig minimaal. Zo krijg je zelf ook wat rust en ga je beseffen wat je nou mist. Mis je de liefde, of mis je haar? Ga je haar echt steeds meer missen dan moet je na een tijdje maar eens voorzichtig wat contact gaan zoeken, maar doorgaan in de huidige situatie, namelijk contact blijven houden zonder uitsluitsel te krijgen schiet niet op.

[denon]

.

[Abdijbiertje om 1:00]

Dat laatste is wel een probleem ja. Is zij ook zo hard dan werk je langs elkaar heen, beide partijen willen contact maar doen het bewust niet. Een situatie waar je niet vrolijk van wordt, maar ik zou het toch zo oplossen.

[denon]

:

[keessie]

Als geen van beide iets laat horen is natuurlijk de vriendschap ook stuk, en dat is niet mijn bedoeling.

ik heb haar natuurlijk met heel veel vragen achtergelaten , ze had het immers niet zien aankomen, ze was oprecht verbaasd.

vind het gewoon ruk dat het zo moet lopen.

Ik zou toch proberen af en toe wat contact te hebben. Uit ervaring weet ik dat het echt klote is dat je op van de één op de andere dag weinig tot geen contact meer terwijl je eerst veel samen kon bespreken enz. Maar dring je niet op! Dit kan juist averechts werken.

Sterkte

[denon]

?

[-petje af-]

Helemaal stoppen lijkt idd het makkelijkst, maar mijn inziens niet de juiste!
Knokken voor iets wat je graag wilt hebben en daar ook nog wel een opening voor is. Dus ga ervoor!
En dat zal misschien wel lastig worden, maar niet onmogelijk. Ga eens met haar praten en zeg wat je denkt en voelt. Vraag aan haar of het kan komen van de negatieve ervarngen uit het verleden, en zeg haar eerlijk hoe jij er tegen aan kijkt en wat het met je doet.
Zie je er zelf wat een gat in om dat te doen, en om er voor te knokken?

[denon]

.

[LeChat]

En dan nu maar geduld beoefenen, niets overhaasten... Succes!

[Rule]

Wat LeChat zegt, volledig mee eens. Wat ik vooral aanraad is dat het wel een kwestie is die je moet kunnen uitpraten, en niet moet gaan verstoppen.

Een paar maanden terug was ik zelf ook in zo'n situatie, maar dan andersom. Ik begon al wat signalen op te vangen van een vriendin van mij dat ze gevoelens voor mij kon hebben, maar ik moet toegeven dat ik toen dacht dat ik er misschien iets teveel in zocht. Op den duur begon ze echter te praten over een 'vriend' in een andere 'vriendengroep' waar ze misschien verliefd op was, maar het niet zeker van zijn kant wist. Over het algemeen ben ik nooit zo goed in het opvangen van subtiele signalen, maar dit keer kon ik wel zien waar dit naartoe ging, en vroeg dus later of ik de persoon in kwestie was, wat ook zo was.

Ik kan je zeggen dat het een schat van een meid is, kan goed met haar over verschillende dingen praten en lol hebben, maar zelf deelde ik die gevoelens niet. Vondt het ook zwaar lullig(en voelde reelijk schuldig) om dat te zeggen, maar ik heb gewoon tegen haar verteld dat ik er zo niet over dacht.

Achteraf hebben we het rustig kunnen uitpraten in m'n huiskamer, en ik denk dat het ons beide goed had geholpen. Zelf was ik van de onzekerheid af of ik de signalen juist opving, en zij wist gewoon meteen hoe ik me erover voelde De volgende dag zijn we ook gewoon als vrienden gaan eten in de stad en s'avonds lol gehad. We zijn gewoon nog steeds goede vrienden met elkaar, en zelf geloof ik dat het heeft geholpen dat we het gewoon open hebben uitgepraat, ipv in de doofpot stoppen.

[Boekenlezer]

Het is al ongeveer 10 jaar geleden, maar ik weet het nog heel goed.
Ik was met een vriend in gesprek, en het ging over de liefde. Hij zei, dat wanneer je ook maar iets van afstandelijkheid aan een meisje merkt, dat je het wat de verliefdheid betreft wel kan vergeten, en dat je dan gelijk door moet naar de volgende.

Ik vind dat eigenlijk een heel slechte raadgeving. Ik ben het daar helemaal niet mee eens. Misschien dat het voor hem zo werkte, maar absoluut niet voor mij! Want als ik dat op zou volgen, zou dat geheid betekenen dat ik voor altijd vrijgezel blijf (of dat ik misschien met de verkeerde trouw), en dat ik nooit aan de ware zal komen. Want welk meisje zal het niet eens een keertje hebben, dat ze zich een beetje afstandelijk opstelt? Zeker dat soort meisjes waar ik op val. Meisjes die makkelijk en snel te krijgen zijn, daar val ik nooit op. Dus zit er niks anders op dan mijn geduld volop in te schakelen (ik heb van iemand wel eens gehoord dat ik heel erg veel geduld heb), en de zaak nuchter te benaderen. In het contact met een meisje niet gelijk op het bijzondere mikken (verliefdheid, verkering) en alleen maar daaraan denken, maar eerst eens zorgen dat er überhaupt contact ontstaat, als het kan met een behoorlijke regelmaat. Me vooral sociaal opstellen. En wat er verder gebeurt, op wat langere termijn? Dat zie ik dan wel weer. Dat is van later zorg.

[denon]

12

[Abdijbiertje om 1:00]

Het is al ongeveer 10 jaar geleden, maar ik weet het nog heel goed.
Ik was met een vriend in gesprek, en het ging over de liefde. Hij zei, dat wanneer je ook maar iets van afstandelijkheid aan een meisje merkt, dat je het wat de verliefdheid betreft wel kan vergeten, en dat je dan gelijk door moet naar de volgende.

En daar heeft die vriend best wel gelijk in ja! Alhoewel "gelijk door naar de volgende" klinkt alsof je óf hopeloos van de één naar de ander zweeft (en dat is heul triest, zeker voor de persoon zelf), óf dat je een lijstje hebt gemaakt die je gaat afwerken, kortom; negatief.

[LeChat]

dit zegt meer dan duizend woorden>

Super !