Ik heb even getwijfeld Jantjes of ik (weer) moest reageren. En zo ja op grond waarvan.... Als het om gelijkhebberigheid zou gaan (van mij uit) kan ik het beter nalaten. Maar ik heb er over nagedacht, en het punt is wel dat jouw topics bij mij altijd een leger vragen opwerpt, waar ik dan maar steeds mee in mijn hoofd blijf zitten.
Ik
begrijp het echt niet, denk ik. Daarom toch mijn reactie.
En, ter verduidelijking: ik voor mij was er al uit hoor

dat mijn manier van geloven niet veel overeenkomsten vertoont met de leer van de Ger. Gem. Het gaat mij niet om een bepaald kerkgenootschap of om een bepaalde leer af te vallen of juist aan te prijzen. De dingen die ik 'beweer' haal ik uit mijn bijbel. En het blijft bijzonder, dat blijkbaar dat ene boek zoveel uitersten kan oproepen dat men elkaar niet eens meer herkent als volgeling van die ene God.
Naar aanleiding van jouw stelling dat God geen gemeenschap meer wil hebben met de mens vanwege de zonde heb ik een vraag: Waarom dan al die moeite? Waarom stuurde God Zijn Zoon naar deze aarde volgens jou?
En verder keur je mijn manier van spreken over mijn relatie met God af, omdat het net lijkt alsof Hij mijn vriend is. Maar...dat ís Hij ook. Ik heb deze mogelijkheid niet zelf bedacht, maar ik vind het terug in de Bijbel. Ik heb ook even gegrasduind in de ws. voor jou zeer bekende psalmen. Lees bijvoorbeeld eens in Psalm 85: "merk op mijn ziel, wat antwoord God u geeft,
Hij spreekt gewis tot elk die voor Hem leeft ev. En Psalm 103: 5: "Hij is het die ons Zijn vriendschap biedt."
En dan Paulus, in Romeinen 8. Ik tik het ff helemaal tot aan vers 5 voor de duidelijkheid: (SV): Zo is er dan geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen maar naar de Geest. Want de wet van de Geest van het Leven heeft mij vrijgemaakt van de wet van de zonde en van de dood. Want datgene wat voor de wet onmogelijk was, doordat zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in de gelijkheid van het zondige vlees, en dat vóór de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees. Opdat het recht van de wet vervuld zou worden in ons, die niet naar het vlees wandelen maar naar de Geest. Want die naar het vlees zijn bedenken wat vleselijk is, maar die naar de Geest zijn bedenken wat van de Geest is."
En verder, vanaf vers 15:" Want je hebt niet ontvangen een Geest van dienstbaarheid, opnieuw tot vrees, mmaar je hebt ontvangen een Geest van aanneming tot kinderen, door Welke wij roepen: "Abba, *Vader".
(* eigenlijk doet de SV de vertaling van het woord Abba een beetje te kort. Het is nóg dichterbij. Abba = papa)
Ik kan er niets aan doen dat God zo dichtbij is gekomen dat Hij mèt mij wil leven. Jezus zegt het zelf; in Joh. 16: 27) En een stukje daarvoor nog: "Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woorden bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen en woning bij hem maken". (Joh. 14: 23) Trouwens, eigenlijk heel Johannes staat er vol mee, met de vriendschap die God persé wil met deze wereld, en wat Hij daar allemaal voor over heeft gehad.
Ik laat het hier even bij, om te voorkomen dat het een soort tekstenbombardement wordt. Het laatste wat ik nog wil zeggen is dat ik me geheel en al kan aansluiten bij Paulus, die zegt dat het enige wat hij nog predikt is het kruis van Christus. Al het andere is onnuttig, 'schade en drek' zoals dat zo keurig is vertaald

"As we are liberated from our own fear our presence automatically liberates others."
Nelson Mandela