tante-tortel schreef:Je moet inderdaad goed overwegen wat verantwoord is, maar zaken als aards slijk zouden daarbij geen rol hoeven te spelen.
God zorgt en zal blijven zorgen voor een ieder die op Hem zijn geloof bouwt. Zo is dat ook met het krijgen van kinderen.
Dit doet me denken aan een tante van mijn man. Zij heeft nu - ik ben de tel kwijt - 13 kinderen ofzo. In elk geval is ze weer zwanger. Haar jongste is jonger dan haar kleinkind... ze is dus ook al oma! Dit gezin woont in een klein huisje, overal staan stapelbedden, veel meer staat er niet in het huis, de moeder heeft haar hele getrouwde leven niets anders gedaan dan zwanger zijn, borstvoeding geven, huishouden, kinderen verzorgen, etc. De vader werkt alleen maar. Die is echt alleen zondag thuis. De rest van de week is hij om 5 uur 's ochtends weg en om 10 uur 's avonds thuis. Heeft hij net genoeg tijd om kindjes te maken
Ik heb altijd zoveel medelijden en tegelijk bewondering voor die vrouw. Bewondering, omdat ze het allemaal maar voor elkaar bokst, zo zonder man (want die is er alleen op zondag), en ze heeft echt allemaal lieve, sociale kids. Heel bijzonder. Medelijden, omdat ze een soort broed- en voedmachine is. Ze ziet er altijd moe uit. Lacht zelden. Ik vraag me echt af, wat haar toekomstdromen waren, wat haar talenten zijn... wat is er geworden van die mooie jonge vrouw die nu alleen nog op oude familiefoto's te zien is?
Als partners heb je ook nog de verantwoordelijkheid voor elkaar. Niet alleen voor je kinderen. In dit voorbeeld vind ik echt, dat de man zijn verantwoordelijkheid niet heeft genomen...