Verkering

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Dippie
Majoor
Majoor
Berichten: 2088
Lid geworden op: 14 mei 2004 09:57
Locatie: HIA
Contacteer:

Berichtdoor Dippie » 21 mar 2007 10:37

Night schreef:Wat me bezighoudt is dit: hoe oud is je vriend? Hoe oud ben je zelf? Ik voor mij zou dat graag willen weten. Evt. per PB.
Ik vind het overigens best wel moedig en goed van je dat je zo de dingen neer zet en bespreekbaar maakt. Ik kan me voorstellen dat je het voor jezelf als een probleem ziet, iets wat niet glad ligt.


Uit haar verhaal kun je opmerken dat zij bijna 18 is, en haar vriend al een rijbewijs heeft, dus iets van 19 of 20 (iig rond die leeftijd denk ik)
Afbeelding

Gebruikersavatar
Boer Piet
Verkenner
Verkenner
Berichten: 92
Lid geworden op: 16 mar 2007 11:35
Locatie: Goch, DE

Berichtdoor Boer Piet » 21 mar 2007 17:13

Het is heel belangrijk dat je alles tegen elkaar zegt. Als jij dingen rot vind moet je die gewoon tegen hem kunnen zeggen.
En je kan hem best aan zijn hoofd zeuren als hij niets zegt.

Ik heb inmiddels 1,5 jaar verkering, heel lief meisje leren kennen op vakantie. Ook wij kregen na enkele maanden verkering.
Na een half jaar wist ik het helemaal niet meer zeker, en zei ook veel te weinig tegen mijn vriendin. Op een gegeven moment ben ik dat wel gaan doen, toen schrok ze heel erg, over wat ik allemaal dacht. Toen hebben we heel veel gepraat, en nu is het echt een super relatie.

PS: ik dacht dat ik heel brilliant was, toen ik een paar maanden terug dat handje vasthouden in de kerk uitvond, maar niet dus..
De meeste ideeën zijn niet nieuw, maar niemand kent de oude.

Laughy

Berichtdoor Laughy » 21 mar 2007 17:15

Boer Piet schreef:PS: ik dacht dat ik heel brilliant was, toen ik een paar maanden terug dat handje vasthouden in de kerk uitvond, maar niet dus..


net zoals je zelf zegt dus: de meeste dingen zijn niet nieuw :mrgreen:

en verder sluit ik me aan bij wat al gezegd is: praten helpt veel, dan kan je kijken of je er samen uit kan komen (of niet..)

Gebruikersavatar
janneman83
Sergeant
Sergeant
Berichten: 277
Lid geworden op: 14 dec 2003 21:58
Locatie: rondom utrecht
Contacteer:

Berichtdoor janneman83 » 21 mar 2007 18:20

tinos schreef:
jamillah schreef:
André schreef:Een korte reactie, het lijkt er een beetje op dat jij het niet zo kunt vinden met het karakter van je vriend. En dat is nou net iets wat je niet moet willen veranderen m.i.


Eensch.. En alle bovenstaande reacties, hoe goed bedoeld ws ten spijt, als de magische klik die alle vooroordelen laat verdwijnen en alle minder fijne dingen doet verdringen, als je die klik mist. Let it go..

Klinkt hard, maar zo heb ik ook menig relatie moeten laten glippen in het verleden.. Je moet op dit punt van een relatie op zn minst een klein beetje in de wolken zijn toch?


Natuurlijk moet je het ook op die manier met elkaar kunnen vinden. Maar karakterverschillen houd je toch. Dat hoeft m.i. geen probleem te zijn als je elkaar maar wel kan begrijpen.


Ik ben het met tinos eens. Maar ik moet zeggen dat ik in mijn relatie niet altijd in de wolken ben. als we een keer (ruzie (wat we meestal van korte duur is) ) hebben gehad over komt het mij wel eens dat ik de vlinders een poosje niet voelt. Ik ben blij dat ik op die momenten het niet heb uit gemaakt omdat ik me ff/poosje niet in de wolken ben bij haar.
nooit blijft iets zoals het geweest is, niets bestaat om te blijven.

Gebruikersavatar
Daphne
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3666
Lid geworden op: 10 jan 2004 14:03
Locatie: Veen
Contacteer:

Berichtdoor Daphne » 21 mar 2007 18:24

Ik denk dat iedereen dat wel herkent, dat je niet altijd verliefd bent. Als we een meningsverschil hebben ben ik ook niet echt in de stemming voor verliefde gevoelens... Ik ben sowieso, na drie jaar verkering, niet meer continu verliefd. Soms heb ik nog wel eens vlinders, als Mark leuke kleren aan heeft of zo. 8)
Afbeelding

Gebruikersavatar
Boer Piet
Verkenner
Verkenner
Berichten: 92
Lid geworden op: 16 mar 2007 11:35
Locatie: Goch, DE

Berichtdoor Boer Piet » 21 mar 2007 18:26

janneman83 schreef:
tinos schreef:
jamillah schreef:
André schreef:Een korte reactie, het lijkt er een beetje op dat jij het niet zo kunt vinden met het karakter van je vriend. En dat is nou net iets wat je niet moet willen veranderen m.i.


Eensch.. En alle bovenstaande reacties, hoe goed bedoeld ws ten spijt, als de magische klik die alle vooroordelen laat verdwijnen en alle minder fijne dingen doet verdringen, als je die klik mist. Let it go..

Klinkt hard, maar zo heb ik ook menig relatie moeten laten glippen in het verleden.. Je moet op dit punt van een relatie op zn minst een klein beetje in de wolken zijn toch?


Natuurlijk moet je het ook op die manier met elkaar kunnen vinden. Maar karakterverschillen houd je toch. Dat hoeft m.i. geen probleem te zijn als je elkaar maar wel kan begrijpen.


Ik ben het met tinos eens. Maar ik moet zeggen dat ik in mijn relatie niet altijd in de wolken ben. als we een keer (ruzie (wat we meestal van korte duur is) ) hebben gehad over komt het mij wel eens dat ik de vlinders een poosje niet voelt. Ik ben blij dat ik op die momenten het niet heb uit gemaakt omdat ik me ff/poosje niet in de wolken ben bij haar.


Helemaal me eens Janneman, ik heb die momenten ook gehad (hoewel heel anders als jou) en ben heel blij dat ik mn vriendin nog heb!
De meeste ideeën zijn niet nieuw, maar niemand kent de oude.

trijntjejohanna
Generaal
Generaal
Berichten: 5718
Lid geworden op: 24 sep 2002 08:24

Berichtdoor trijntjejohanna » 23 mar 2007 10:26

off-topic verwijderd! laten we maar weer ontopic gaan!

Gebruikersavatar
Knabbel en Babbel
Verkenner
Verkenner
Berichten: 35
Lid geworden op: 13 mar 2007 15:27
Locatie: In het midden van het land

Berichtdoor Knabbel en Babbel » 23 mar 2007 21:37

Iedereen bedankt voor de antwoorden....

Ik heb alles eventjes uitgeprint en rustig doorgelezen. Toch reageer ik nog op een aantal punten terug. En reageer er gerust weer op terug!!

Praat er eens over wat je van elkaar en van je relatie verwacht.

Dat hebben we eigenlijks nog nooit gedaan. Ik weet dus eigenlijks niet wat hij van onze realatie verwacht, en andersom hij van mijn kant. Misschien denkt hij wel heel anders over verkering hebben dan mij, en wat we van elkaar kunnen verwachten.

Ik zou je ook adviseren om eens naar je eigen gedrag te kijken. Waarom erger je je aan de manier waarop hij op jouw dingen reageert? ligt dat niet aan jou? Ook daarbij denk ik dat hij wel een mening zal hebben dus spreek het uit.

Tuurlijk zal er ook wel wat aan mij liggen, van mijn kant zullen er ook dingen fout gaan, dat wil ik ook helemaal niet ontkennen. Ik erger me er soms gewoon aan hoe hij dingen doet, hij over komt. Dan denk ik wel eens, waarom gedraag je je nu niet volwassen en op andere momenten wel weer. Ik gedraag me misschien soms wel wat te oud voor mijn leeftijd, ik ben erg precies/netjes en seriues, ik kan ook wel tegen een grapje maar soms dan beschouw ik het gewoon helemaal niet meer als grapje. Dan denk ik het is gewoon kinderachtig gedrag wat je nu vertoont.

Hij geeft gewoon aan wat hij prettig vindt, en dat is toch prima?

Hoe bedoel je dit? Voor mijn gevoel geeft hij geen dingen aan wat hij prettig vind. Als hij bijvoorbeeld aan mij iets vraagt en er dan gelijk achteraan zegt ja toch of met zn hoofd ja knik en zn wenkbrouwen optrekt. Dan komt het bij mij over als dwangen, zovan toe zeg ff ja, doe het gewoon. En niet van dit vind ik prettig dus doe ik het zo. Of bedoel jij het heel anders?

Als ik je verhaal zo leest is je vriend ongeveer hetzelfde type als me broertje. die (pest) ook graag me zusje als ziet hij dat zelf als plagen. maar me zusje kan daar soms zeer onder lijden.

Ik hou zelf totaal niet van pesten, ik haal ook wel eens een geintje uit bij iemand. Maar dan heb ik zoiets van één keer en eventjes is leuk. Zelf ben ik in mijn schooljaren ook altijd behoorlijk gepest en m'n broertjes mij ook dikwijls. Helemaal toen me broertje zag dat ik borsten kreeg. Het was dan altijd jij met je tieten. Volgens me moeder moest ik maar niet van die strakke truitjes dan aantrekken. Ik zelf had zoiets van, ik ga niet in een vodde shirt lopen omdat ze anders zien dat ik borsten krijg, het hoort er toch gewoon bij. Ze doen maar gewoon. Nu zie ik dat ook wel bij het zusje van me vriend, die durft absoluut geen strakke truitjes aan te trekken omdat ze bang is dat haar broers dan zullen zien dat ze borsten krijgt en haar ermee gaan pesten. Ze doen dit af en toe ook al wel. Dan denk ik toe ff, hoe oud zijn jullie nu? Ook als ik zie dat ze zich terug trekt op de zondagmiddag op haar kamer. Ze heeft een heel ander karakter als haar broers, maar als die steeds zitten te etteren met elkaar heb ik zoiets van hou nou eens op, waar zijn jullie nu toch mee bezig. Ze hebben niet in de gaten dat het echt irriterend en plagend word en niet een gewoon leuk grapje. Tips misschien hoe dit kan opgelost worden?

Maarja ik zit niet hier om mijn eigen verhaal nu op te gaan hangen.

Geeft niet, je mag toch ook gerust je eigen ervaring/verhaal vertellen!?!

Als je allebij de dingen tegen elkaar verteld waar je aan ergert dan kan je ook rekening met elkaar houden en naar elkaar toe groeien. Mocht dat onmogelijk lijke. Dan kan je denk ik beter uit elkaar gaa dan dat je zo vaak aan elkaar ergert. Hoe beeld je je toekomst dan in als dat het geval is???

Ik begrijp zelf ook dat als het onmogelijk is, ik me aan me vriend blijf ergeren, hij zich misschien aan mij ergert, andere dingen erbij, je eigenlijks niet naar elkaar toegroeid dat het dan beter is om uit elkaar te gaan. Ik denk dat anders de toekomst er niet uit gaat zien zoals ik op dit moment verwacht.

Mocht je het isbn nr willen hebben dan zoek ik die graag voor je op.

Zou je dat willen doen? Alvast bedankt! Evnt. ook de schrijver? Dan kijk ik ofdat ik het boek in de bieb kan vinden en lezen dan natuurlijk :P, hopelijk niet n mega dik boek, hier hou ik niet zo van. Duurt het zolang voordat ze uit zijn.... :wink: of het moet n boek wezen wat mij boeid :P.

Misschien heb je hier beiden wat aan

Ik heb het uitgeprint en ga het op m'n gemak een keer lezen..... en misschien laat ik het dan eventueel ook aan mn vriend lezen.

Ik zie niet in hoe dat -overigens boordevol veroordelen, generalisaties en insinuaties zittende- stuk van toepassing is op deze casus.

Wat bedoel je hiermee? Ik begrijp het niet, of is het met betrekking tot het boek Mars en Venus?

Als je van elkaar houdt dan accepteer je dat van elkaar... misschien denk ik nu eenmaal te simpel in dit soort dingen.

Begrijp ik, als je natuurlijk met je hart van iemand houd dan accepteer je dingen van elkaar. Ik vind het erg moeilijk om de dingen waar ik tegen aan loop hem te vertellen. Ik ben bang voor zijn reactie (dit denk ik heel snel, niet alleen bij me vriend maar ook bijvoorbeeld om hulp vragen m.b.t. school in de stage) bang dat ik hem kwets etc.

Of begrijp ik je verhaal verkeerd?

Ik irriteer me aan behoorlijk wat dingen, vooral eigenlijks aan zijn gedrag, hoe hij zich gedraagt in situaties als hij met z'n broertjes is. Als hij dingen bij mij doet die ik echt niet wil dan laat ik het hem dat ook weten, zo kneep hij bijv. regelmatig in m'n knie, hij bedoelde dit als grapje. Maar ik vond dit totaal niet leuk, ook omdat hij het dikwijls deed. Ik heb hem toen gewoon duidelijk laten weten dat ik het gewoon totaal niet leuk vond als hij dat deed, later deed hij het nog een keer, toen zei hij zelf als je vind het niet hè.... dan denk ik waarom doe je het dan toch wel? Het is niet zo dat ik me niet begrepen voel, af en toe wel eens een beetje, maar dat heeft iedereen. Bijvoorbeeld met mn perfectionisme, ik probeer iets al minder goed te doen en hij zegt toch nog eventjes probeer je het weer te goed te doen.....

Ik sluit me bij anderen aan: praat er over. Het is niet altijd even gemakkelijk, maar jij loopt je nu druk te maken om dingen die hij misschien heel niet zo bedoeld als jij denkt. Als hij weet hoe het bij jou overkomt kan hij zich misschien ook iets meer aanpassen aan jou maar jij ook aan hem. Een relatie vraagt geven en nemen van 2 kanten.

Praten is zeker niet gemakkelijk.... klopt misschien bedoeld hij dingen wel helemaal niet zo als het bij mij overkomt. Wat ik ook al in mijn verhaal zette, dat hij toegaf dat hij soms helemaal niet in de gaten had waar hij mee bezig was, bijvoorbeeld zijn broertjes klieren. Hij heeft dan niet in de gaten dat het heel irritant en pesterig overkomt. Hij gaf wel aan dat hij hier om zou proberen te denken :D!

Het lijkt er een beetje op dat jij het niet zo kunt vinden met het karakter van je vriend. En dat is nou net iets wat je niet moet willen veranderen m.i.

M'n vriendin zei dit laatst ook al tegen mij. Jij kunt je vriend niet veranderen, hij is zoals hij is. Maar als ik erger en irriteer aan dingen van hem, die hij doet etc, dan kan die dingen toch proberen te veranderen? Of zie ik het dan verkeerd?

Je moet op dit punt van een relatie op zn minst een klein beetje in de wolken zijn toch?
Ik vind het vaak ook fijn om hem weer te zien, gezellig samen eventjes wat gaan doen o.i.d. maar als hij dan zo irritant doet en ik me voordurend een tijd aan hem erger dan heb ik zoiets van kom op...... dit wil ik zo helemaal niet. En ben ik blij als het weekend voorbij is. Dan heb ik echt zoiets van ja ik weet het niet. Moet ik er nu een punt achter zetten of niet? En als ik het soms evenjes niet meer zie zitten, dan heb ik zoiets van ja wat ik nu, wat heb ik nu aan m'n leven? Maarja dan zijn er weer dingen en dan denk je gelukkig dat ik er geen punt achter heb gezet....

hou oud is je vriend? Hou oud ben je zelf?

Dippie heeft gelijk :P, ik ben 17 (bijna 18 ) en me vriend is 19 (bijna 20), we schelen 1 jaar en 364 dagen :wink:.

Ik vind het overigens best wel moedig en goed van je dat je zo de dingen neer zet en bespreekbaar maakt.

Dankje :mrgreen:! Via de mail etc. kan ik hele verhalen typen, schrijven etc. maar om in werkelijk iets tegen iemand te vertellen durf ik bijna niet :?.

Na een half jaar wist ik het helemaal niet meer zeker.
Dat gevoel heb ik ook wel eens, zit alles me ff tegen en weet ik het ook niet meer wat ik nu moet doen, welke keuze ik moet maken. Niet alleen met me vriend is dat zo maar ook met mn opleiding.

Toen hebben we veel gepraat, en nu is het echt een super relatie.

Gelukkig maar :mrgreen:, hopelijk gaat het bij ons ook goedkomen!

Ik dacht dat ik heel brilliant was, toen ik een paar maanden terug dat handje vasthouden in de kerk uitvond, maar niet dus..

Haha nee dus....

Zoals vele van jullie al gezegd hebben, praten met elkaar. In een goede relatie moet je dat natuurlijk ook kunnen met elkaar. Alleen communicatie is een zeer moeilijk gedeelte voor mij. Ik loop er tegenaan op school, stage, thuis, met me vriend dan en zo bij alles eigenlijks. Gister werd er bijvoorbeeld op school tegen mij gezegd door een lerares, heel cru, dat zei ze van te voren al, je moet je bek gewoon opentrekken, zeggen wat je denkt, wat je wilt etc. anders is het logisch als ze tegen je zeggen je bent niet geschikt voor deze opleiding :? (SPW),en je kunt beter een opleiding volgen op administratief gebied daar heb je niet zo heel erg veel te maken met communicatie, tegen de computer hoef je niet te praten :P. Maargoed hopelijk heb ik binnenkort de moed om een goed gesprek met me vriend te hebben, hem duidelijk te kunnen vertellen hoe ik tegen dingen aankijk, wat ik van dingen vind. Hem vragen hoe hij tegen dingen aan kijkt, hij dingen vind etc.

Blijf gerust terug reageren!

Gebruikersavatar
janneman83
Sergeant
Sergeant
Berichten: 277
Lid geworden op: 14 dec 2003 21:58
Locatie: rondom utrecht
Contacteer:

Berichtdoor janneman83 » 24 mar 2007 14:44

Knabbel en Babbel schreef:
Hij geeft gewoon aan wat hij prettig vindt, en dat is toch prima?

Hoe bedoel je dit? Voor mijn gevoel geeft hij geen dingen aan wat hij prettig vind. Als hij bijvoorbeeld aan mij iets vraagt en er dan gelijk achteraan zegt ja toch of met zn hoofd ja knik en zn wenkbrouwen optrekt. Dan komt het bij mij over als dwangen, zovan toe zeg ff ja, doe het gewoon. En niet van dit vind ik prettig dus doe ik het zo. Of bedoel jij het heel anders?


Dit is denk ik meer in de context van je hand vast houden in de kerk. dat vindt hij blijkbaar fijn. waarom hij overal bevestiging van jouw op wil hebben weet ik niet. Dat zou je het beste aan hem zelf kunnen vragen al is de monlijkheid dat hij dat zelf ook niet precies weet waarom. Dat hij onbewust die drang krijgt om bevestiging van jouw te krijgen. Verder is het goed mogenlijk dat hij gewoon jouw mening daar over wilt horen en het liefst zou hij willen horen dat jij het gewoon met hem eens bent. Wat hij vervolgens op deze manier uit. wat ook een mogenlijkheid is dat hij gewoon wat onzeker is en dat ie daarom graag bevestiging wil hebben. Ik zou zeggen heb het er een keer met hem er over....

Als ik je verhaal zo leest is je vriend ongeveer hetzelfde type als me broertje. die (pest) ook graag me zusje als ziet hij dat zelf als plagen. maar me zusje kan daar soms zeer onder lijden.

Ik hou zelf totaal niet van pesten, ik haal ook wel eens een geintje uit bij iemand. Maar dan heb ik zoiets van één keer en eventjes is leuk. Zelf ben ik in mijn schooljaren ook altijd behoorlijk gepest en m'n broertjes mij ook dikwijls. Helemaal toen me broertje zag dat ik borsten kreeg. Het was dan altijd jij met je tieten. Volgens me moeder moest ik maar niet van die strakke truitjes dan aantrekken. Ik zelf had zoiets van, ik ga niet in een vodde shirt lopen omdat ze anders zien dat ik borsten krijg, het hoort er toch gewoon bij. Ze doen maar gewoon. Nu zie ik dat ook wel bij het zusje van me vriend, die durft absoluut geen strakke truitjes aan te trekken omdat ze bang is dat haar broers dan zullen zien dat ze borsten krijgt en haar ermee gaan pesten. Ze doen dit af en toe ook al wel. Dan denk ik toe ff, hoe oud zijn jullie nu? Ook als ik zie dat ze zich terug trekt op de zondagmiddag op haar kamer. Ze heeft een heel ander karakter als haar broers, maar als die steeds zitten te etteren met elkaar heb ik zoiets van hou nou eens op, waar zijn jullie nu toch mee bezig. Ze hebben niet in de gaten dat het echt irriterend en plagend word en niet een gewoon leuk grapje. Tips misschien hoe dit kan opgelost worden?


Ik zelf heb deze situatie ook mee gemaakt al ging het bij mij thuis dan niet om het feit dat me zusje borsten begon te krijgen. Tja hoe ben ik er mee om gegaan. Ik zelf ben voor me zusje op gekomen die keren dat ze haar begonnen te plagen en ik zag dat het dreigde uit te hand te lopen. dat het meer begon te worden als een geintje. Zo ben ik zoals ik al zij voor der gaan op komen en der ook gaan verdedigen. zodat ze voelde dat ze der er niet alleen voor stond. daar heeft ze volgens mij wel erg veel steun aan onder vonden. door dat ik voor haar opkwam en op die manier de rest probeerde duidelijk te maken dat ze te ver gingen. Het heeft bij ons wel heel lang geduurt voordat ze dat in zagen maar nu zien ze dat wel redelijk in al gebeurt het nu nog wel eens. Tja helaas heb ik geen kant en klare op lossing er voor. maar hopelijk zal het jouw ook een goed gevoel geven dat je haar niet aan der lot over laat.

Maarja ik zit niet hier om mijn eigen verhaal nu op te gaan hangen.

Geeft niet, je mag toch ook gerust je eigen ervaring/verhaal vertellen!?!


Dat blijf ik ook wel doen om het alles wat duidelijker te maken. maar ik denk dat je er weinig aan zal hebben als ik hier mijn problemen op tafel ga gooien. Zodat jouw (probleem) niet meer aan bod komt.. :| [/quote]

Mocht je het isbn nr willen hebben dan zoek ik die graag voor je op.

Zou je dat willen doen? Alvast bedankt! Evnt. ook de schrijver? Dan kijk ik ofdat ik het boek in de bieb kan vinden en lezen dan natuurlijk :P, hopelijk niet n mega dik boek, hier hou ik niet zo van. Duurt het zolang voordat ze uit zijn.... :wink: of het moet n boek wezen wat mij boeid :P.

Ik zal het isbn nr voor je op gaan zoeken en de schrijver. ik kan je alvast vertellen dat het een best dik boek is. 400 blz ongeveer d8 ik. Ik heb zelf ook nog een ander boekje van de zelfde schrijver en het zelfde onderwerp alleen is dat dan een soort samen vatting in het klein van dat andere boek. ik zal de isbn nr van die 2 boeken voor je op zoeken.

Ik zie niet in hoe dat -overigens boordevol veroordelen, generalisaties en insinuaties zittende- stuk van toepassing is op deze casus.

Wat bedoel je hiermee? Ik begrijp het niet, of is het met betrekking tot het boek Mars en Venus?

daar wordt die link waarschijnlijk mee bedoeld. Ik heb het zelf ook gelezen en daar gaat het kort samen gevat over waarom je beter geen seks voor het huwelijk kan hebben. P.S niet dat het niet mag maar dat het beter is van niet...

Als je van elkaar houdt dan accepteer je dat van elkaar... misschien denk ik nu eenmaal te simpel in dit soort dingen.

Begrijp ik, als je natuurlijk met je hart van iemand houd dan accepteer je dingen van elkaar. Ik vind het erg moeilijk om de dingen waar ik tegen aan loop hem te vertellen. Ik ben bang voor zijn reactie (dit denk ik heel snel, niet alleen bij me vriend maar ook bijvoorbeeld om hulp vragen m.b.t. school in de stage) bang dat ik hem kwets etc.


De kans dat je hem kwetst is denk in dit geval minder erg dan op deze voet door te gaan. dat zal jezelf denk ik ook wel door hebben. Maar bye the way denk ik dat je het allemaal erger inschat dan het in werkelijk heid is.. mss is dit ook wel een goed moment om die vermoedens die je vaak hebt (dat je de ander er mee kwetst enz) over komen met de realietijd. Het zal denk ik wel moeilijk voor je zijn maar denk ook wel goed voor je (ontwikkeling). veel suc-6 en sterkte daar mee.

Of begrijp ik je verhaal verkeerd?

Ik irriteer me aan behoorlijk wat dingen, vooral eigenlijks aan zijn gedrag, hoe hij zich gedraagt in situaties als hij met z'n broertjes is. Als hij dingen bij mij doet die ik echt niet wil dan laat ik het hem dat ook weten, zo kneep hij bijv. regelmatig in m'n knie, hij bedoelde dit als grapje. Maar ik vond dit totaal niet leuk, ook omdat hij het dikwijls deed. Ik heb hem toen gewoon duidelijk laten weten dat ik het gewoon totaal niet leuk vond als hij dat deed, later deed hij het nog een keer, toen zei hij zelf als je vind het niet hè.... dan denk ik waarom doe je het dan toch wel? Het is niet zo dat ik me niet begrepen voel, af en toe wel eens een beetje, maar dat heeft iedereen. Bijvoorbeeld met mn perfectionisme, ik probeer iets al minder goed te doen en hij zegt toch nog eventjes probeer je het weer te goed te doen.....

Ik persoonlijk vraag me af of dat een verkeerde eigenschap van je is. Ik zelf denk dat je met die eigenschap ver kan schoppen in de maatschappij. Tenzij je het te perfect wil doen zodat het teveel tijd gaat kosten (en dus ook geld) Maarja dat is verder iets tussen jullie waar ik me niet mee ga bemoeien. tja wat betrefd het in de knie knijpen. Ik denk dat het een gewoonte van hem is om dat te doen. Ik zie de voor delen er van niet in en het nadeel dat jij je er aan ergert zie ik wel. dus dat hij dat zal (moeten is denk ik wel weer een te groot woord er voor :? ) afleren lijkt me wel verstandig. dat hij daarvoor mss wat tijd voor nodig heeft moet je hem dan denk ik ook wel gunnen.

Het lijkt er een beetje op dat jij het niet zo kunt vinden met het karakter van je vriend. En dat is nou net iets wat je niet moet willen veranderen m.i.

M'n vriendin zei dit laatst ook al tegen mij. Jij kunt je vriend niet veranderen, hij is zoals hij is. Maar als ik erger en irriteer aan dingen van hem, die hij doet etc, dan kan die dingen toch proberen te veranderen? Of zie ik het dan verkeerd?


Het karater van hem kan je niet veranderen. dat heeft me vriendin ook bij mij geprobeert en ik heb mezelf ook geprobeert te veranderen maar dat gaat heel moeizaam en zeer langzaam kan ik je vertellen en dat is ook niet echt bevordelijk voor je relatie. Maar rekening houden met en aanpassen in sommige dingen moet kunnen en is denk ik ook wel nodig wil je naar elkaar toe groeien.

eej suc-6 verder..
nooit blijft iets zoals het geweest is, niets bestaat om te blijven.

Misty
Verkenner
Verkenner
Berichten: 2
Lid geworden op: 29 mar 2007 09:10

Berichtdoor Misty » 30 mar 2007 21:24

Hoi,

Het is duidelijk dat jij niet ontspannen gelukkig bent. Dat is erg jammer. Wat je irritaties over bepaald gedrag van je vriend is niet nieuw. Ik hoor zo veel vrouwen/meiden zeggen dat de man/vriend afstandelijk is.

Mannen zijn niet zo klef aangelegd als vrouwen. UItzondering daar gelaten.

Ik denk dat het in ieder geval zoals ook al eerder is gezegd belangrijk is dat jij je gaat uiten. Je blijven irriteren en niks zeggen gaat vreten aan de verkering. HOe moeilijk en rot het ook is, en hoe groot soms ook de angst kan wezen dat hij jou laat vallen.

Wat voor mij helpt wanneer ik niet krijg wat ik graag zou willen zoals inderdaad m'n hand vastpakken in kerk of iets dergelijks, kijk ik altijd naar wat hij wel uit zichzelf doet. Zo zet hij dan weer een lekker bakkie koffie voor mij ook al drinkt hij zelf geen koffie. Of dan heeft hij een stuk chocola gekocht die we dan samen op eten. Of als ik dan op de bank lig, gooid hij een deken over mij heen.

als ik jou verhaal lees wil je vriend best wel, maar durft/weet/kent hij ook niet zo goed hoe hij het moet doen. Praat er eens over. Hij wil schijnbaar wel je hand vast houden anders zou hij er niet op tikken dat jij je armen over elkaar moet doen. Misschien heeft hij wel geleerd dat je in kerk netjes zit en van elkaar afblijft>?????

In ieder geval wil jij duidelijkheid zal je denk ik toch met hem moeten gaan praten en aangeven wat jij prettig vind en wat je graag zou willen. Zonder de ander te willen veranderen.

Gods zegen en nabijheid in jullie gesprekken.

Gebruikersavatar
Knabbel en Babbel
Verkenner
Verkenner
Berichten: 35
Lid geworden op: 13 mar 2007 15:27
Locatie: In het midden van het land

Berichtdoor Knabbel en Babbel » 07 mei 2007 20:57

Afgelopen weekend waren we bij mij thuis. Zaterdagavond zou ik oppassen dus we gingen samen oppassen. Laatst had ik hem gezegd in een smsje dat het misschien goed was als we een keertje met elkaar zouden praten, de dingen waar we tegen aan liepen, zodat hij er ook eventjes over kon nadenken. Zaterdagavond voelde ik me steeds beroerder worden, zwart voor mn ogen te zien etc. (het meidenkwaaltje kwam eens om het hoekje kijken :( :P :() we hebben het er toen helemaal niet meer over gehad. Ik wist ook eventjes niet hoe ik beginnen moest, diep in me hard hoopte ik dat hij er over begon maar nee. Later dacht ik er ook niet meer aan. Zondag was er verder ook niet meer een moment om er samen over te praten. En vanmorgen is hij weer vroeg naar z'n werk gegaan.

Vanavond smsde hij toen hij weer thuis was uit het werk, ik smsde terug hoe het was gegaan op school en zette daarin ook dat ik alles niet meer zie zitten. Hij smsd dan weer terug, lieverd je bent denk ik gewoon moe, dat ben ik ook. Je bent de hele dag naar school geweest en voelt je niet fit. Suc6 verder.

De laatste tijd krijg ik steeds meer het gevoel of hij niet de jongen is die bij me past/hoort. Elke dag bid ik of de Heere mij duidelijk wil maken welke weg ik moet gaan, of Hij me helpen wil welke weg ik moet inslaan, Hij me helpen wil om een gesprek met me vriend aan te gaan. Omdat ik zo niet weet hoe ik verder moet. Ook ben ik het boekje van Alie van Kooten aan het lezen Vonk of vuur..... daarin staan ook dingen waarvan ik denk ik herken dit niet.

Omdat ik praten nogal moeilijk vind, dacht ik dat het misschien goed zou zijn als ik een brief naar m'n vriend zou sturen/mailen daarin alles uitleggen, hoe ik dingen zie, waar ik tegen aan loop etc. dat ik daar graag met hem over wil praten. Of is dit te onpersoonlijk? (REAGEREN MAAR)

Ik weet zo niet hoe ik verder moet! Dit is niet alleen in m'n verkering maar in alles! Weet niet meer hoe ik verder moet :?. Zie de toekomst niet meer zitten.

Gebruikersavatar
Knabbel en Babbel
Verkenner
Verkenner
Berichten: 35
Lid geworden op: 13 mar 2007 15:27
Locatie: In het midden van het land

Berichtdoor Knabbel en Babbel » 07 mei 2007 20:59

Dippie schreef:
Night schreef:Wat me bezighoudt is dit: hoe oud is je vriend? Hoe oud ben je zelf? Ik voor mij zou dat graag willen weten. Evt. per PB.
Ik vind het overigens best wel moedig en goed van je dat je zo de dingen neer zet en bespreekbaar maakt. Ik kan me voorstellen dat je het voor jezelf als een probleem ziet, iets wat niet glad ligt.


Uit haar verhaal kun je opmerken dat zij bijna 18 is, en haar vriend al een rijbewijs heeft, dus iets van 19 of 20 (iig rond die leeftijd denk ik)

Ondertussen 18 en 20 :wink: :P :wink:

Aragorn

Berichtdoor Aragorn » 07 mei 2007 21:12

Knabbel en Babbel schreef:Ook ben ik het boekje van Alie van Kooten aan het lezen Vonk of vuur..... daarin staan ook dingen waarvan ik denk ik herken dit niet.

Even een opmerking hierover: ik zou me daar niet al teveel door van m'n stuk laten brengen. Het is ook maar de mening van ene Alie en het feit dat zij dingen op een bepaalde manier ervaart en/of tegenkomt bij andere mensen wil niet zeggen dat iedereen dat zo moet hebben om een goede relatie te hebben.

Ik heb dat boek ook weleens ingezien en er stonden ook dingen in waarvan ik dacht: dat zie en ervaar ik toch anders, terwijl ik me prima voel(de) in m'n relatie.

Jo'tje
Kolonel
Kolonel
Berichten: 2924
Lid geworden op: 26 jan 2006 00:25

Berichtdoor Jo'tje » 07 mei 2007 22:10

Een brief schrijven is echt totaal niet onpersoonlijk. Als je praten moeilijk vindt is het juist een prima oplossing, omdat je dan ook heel goed na kunt denken wat je in eerste instantie wilt zeggen en van hem wilt weten.
Het is in een brief wel belangrijk om echt eerlijk te zijn en niet in regel 2 af te zwakken wat je in regel 1 hebt verteld ;)
Door een brief te sturen waarin jij jezelf openstelt kun je aan de reactie ook zien of hij dat waardeert of niet, daaruit kun je al een hoop opmaken en het kan de stap om samen te praten ook wat kleiner maken.

(
Hij smsd dan weer terug, lieverd je bent denk ik gewoon moe, dat ben ik ook. Je bent de hele dag naar school geweest en voelt je niet fit. Suc6 verder.

pfff, daar zou ik héél boos om worden, maargoed dat is misschien m'n karakter ;))
pobody's nerfect

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 24313
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 07 mei 2007 22:26

Brieven schrijven is zooooo 2007!

Knabbel en Babbel schreef:
Dippie schreef:
Night schreef:Wat me bezighoudt is dit: hoe oud is je vriend? Hoe oud ben je zelf? Ik voor mij zou dat graag willen weten. Evt. per PB.
Ik vind het overigens best wel moedig en goed van je dat je zo de dingen neer zet en bespreekbaar maakt. Ik kan me voorstellen dat je het voor jezelf als een probleem ziet, iets wat niet glad ligt.


Uit haar verhaal kun je opmerken dat zij bijna 18 is, en haar vriend al een rijbewijs heeft, dus iets van 19 of 20 (iig rond die leeftijd denk ik)

Ondertussen 18 en 20 :wink: :P :wink:


En nog steeds gelukkig samen?
“We need leaders not in love with money but in love with justice. Not in love with publicity but in love with humanity.
― Dr. Martin Luther King, Jr.”


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 32 gasten