Zelfmoord.

[Skoezie]

Dat ik geen echte Christen ben volgens de GerGem kan ik bewijzen. Lees Zondag 12 maar eens (vraag 32 dacht ik), daar wordt heel duidelijk uiteengezet wanneer je christen bent en wanneer niet. Je bent christen als je waarachtig deelachtig ben geworden in J.C. en dat is bij mij niet het geval. Bedankt voor al je vermanende uitspraken Pim... ik vind het wel leuk hoor maar stop er maar mee, kijk eerst maar eens naar je eigen, leef je in in de situatie van iemand die suicide heeft willen plegen en kom daarna terug. Dus nu terug op de psychologische kant ...

Grtz. Sk.

[Calvin]

Dat ik geen echte Christen ben volgens de GerGem kan ik bewijzen. Lees Zondag 12 maar eens (vraag 32 dacht ik), daar wordt heel duidelijk uiteengezet wanneer je christen bent en wanneer niet. Je bent christen als je waarachtig deelachtig ben geworden in J.C. en dat is bij mij niet het geval.

Skoezie, zou je een christen willen zijn?

[Skoezie]

wie niet?

[The_Pim]

Bedankt voor al je vermanende uitspraken Pim... ik vind het wel leuk hoor maar stop er maar mee, kijk eerst maar eens naar je eigen, leef je in in de situatie van iemand die suicide heeft willen plegen en kom daarna terug.
Grtz. Sk.

Hopelijk krijg je nu ook weer een schouderklopje van je vriendjes en vriendinnetjes hier! Jouw reactie is gelukkig geen schoppen en is een erg Christelijke uiting!

Hier wordt echt in 2 werelden geleefd! Zolang we nog niet bekeerd zijn moeten we er alles aan doen Christus te leren kennen voor het te laat is! Dat is prioriteit 1!

"Zoekt en gij zult vinden!"

Mhg,
Pim.

[Calvin]

wie niet?

Wat doe je er zelf aan?

[essieee]

wie niet?

Wat doe je er zelf aan?

het ging hier toch over zelfmoord???

[Skoezie]

vind ik ook ... back to da topic; en geen offtopic geneuzel

[essieee]

Ergens gelezen....... (maar soms ook zelf ondervonden, niet helemaal maar wel gedeeltelijk)

Ik heb gezocht naar begrip, maar dat heb ik niet gevonden. Ik heb gezocht naar iemand die naar me wilde luisteren, maar er was niemand. Ik heb gehuild, maar er was niemand die me hoorde. Iedereen vindt me verander van een levenslustig, spontaan meisje in een stug, saai, teruggetrokken wezen. Niemand heeft gezocht naar de oorzaak daarvan. Ik kan en wil zo niet verder leven. Ik houd dit niet vol. Mam, heb je echt nooit iets gemerkt? En dan nog een kort woord tegen jou. Welke naam ik je moet geven weet ik niet. De naam ‘vader’ ben je niet waard. Talloze keren heb je me misbruikt. Het is niet alleen lichamelijk dat je kapot hebt gemaakt, mijn eigen ik is ook weg. Ik kan je schijnheilige gepraat niet langer aanhoren. Ik kan je zingen in de kerk niet langer aanhoren, want ik van het spotten. Huichelaar! Ik kan niet langer in je nabijheid verkeren.Ik kan niet meer vergeten. Ik kan niet meer leven en ik wil het ook niet meer. Het spijt me van deze vreselijke daad, maar ik hoop dat jullie ogen er door open gaan. Zoek eerst naar de oorzaak als iemand zich vreemd gedraag en oordeel niet te snel. Ik ben moe, vreselijk moe. Ik heb naar rust gezocht, maar ik heb die niet gevonden. Ik ben alleen maar gestuit op onbegrip. Echte vrienden? Ik weet niet wat dat zijn. Ik wil niet langer leven ik wil niet langer gekwetst worden. Ik kan zo niet meer verder.

Okay, dit was de topic. Ik herken hier zoveel in (niet het sexueel misbruik) maar wel het niet meer willen leven. Ik heb sinds een week weer vechtlust maar als het zo donker is om je heen ondervindt je dat de dood vast niet erger is. Wat mij vooral tegen gehouden heeft is dat God op Zijn tijd mijn sterfuur bepaald en dat (ik spreek voor mezelf) zelfmoord geen eind van m'n ellende is maar het begin!
Degenen die met deze vragen worstelen, stuur me een pb-tje ofso want ik wil echt proberen om met je meee te vechten!

[Kaw]

Even om duidelijk te maken hoe iemand bij de gedachte aan zelfmoord komt:

Je verkeert om een één of andere reden (kan een kinderlijk probleempje zijn!) in een situatie waar je je ondanks dat je omringt ben met andere mensen, volkomen alleen voelt. Niemand lijkt je te snappen en niemand heeft oog voor de dingen die in je om gaan. Omdat mensen je niet snappen, wordt je (soms niet eens echt, maar alleen al naar je eigen idee) gepest, beroddeld, gemeden enz. Je zelfbeeld zakt onder het vriespunt. Je zondert je af en krijgt negatieve gedachten over jezelf en de omgeving. Je emotionele structuur veranderd in wat je depressief zou kunnen noemen. Je concentratie loopt hierbij sterk terug. Je presteerd nu slechter op school en op het werk. Ook daar gaan ze je negatief benaderen. Je hebt nu helemaal geen trots meer en je toekomst lijkt inktzwart geworden. Alleen het denken al doet pijn. Slapen lukt niet meer en steeds wordt je geconfronteerd met de waarheid van je huidige situatie dat je zelfbeeld alleen maar bevestigt. Continu zit er een kronkel in je buik en voel je je diep en diep kapot en slecht. Je wordt elke morgen met een enorme diepe zelfhaat en pijn wakker. S'avonds kan je niet slapen om je eigen rotzooi. Je besluit er een eind aan te maken. Dat is voor de hele wereld immers beter.

[Skoezie]

Ik werd wel eens wakker met het gevoel dat je er uit gaat stappen. Dit doe je echter niet voor de wereld, voor je eigen ego denk ik. Je bent ten eerste eenzaam, dat is gewoon een feit. Niet gevoel van dat je eenzaam bent, je bent het ook. Doordat je er met niemand over kunt praten ben je echt eenzaam, maar ook doordat je het te druk hebt met je eigen zodat andere mensen je ego gaan noemen (iedereen denkt aan zich zelf) maar dat ter zeide. Het is een wedstrijd tussen leven en dood dat is een oneerlijk wedstrijd omdat de dood maar een keer hoeft te winnen om de overwinner te zijn. Het leven moet zichzelf telken maar weer bewijzen dat is soms heel moeilijk...

Als ik omringt door tegen spoed, bezwijken moet, schenkt gij mij leven?

Sk.

[The_Pim]

Skoezie, zou je een christen willen zijn?

(..)geen offtopic geneuzel

[essieee]

Even om duidelijk te maken hoe iemand bij de gedachte aan zelfmoord komt:

Je verkeert om een één of andere reden (kan een kinderlijk probleempje zijn!) in een situatie waar je je ondanks dat je omringt ben met andere mensen, volkomen alleen voelt. Niemand lijkt je te snappen en niemand heeft oog voor de dingen die in je om gaan. Omdat mensen je niet snappen, wordt je (soms niet eens echt, maar alleen al naar je eigen idee) gepest, beroddeld, gemeden enz. Je zelfbeeld zakt onder het vriespunt. Je zondert je af en krijgt negatieve gedachten over jezelf en de omgeving. Je emotionele structuur veranderd in wat je depressief zou kunnen noemen. Je concentratie loopt hierbij sterk terug. Je presteerd nu slechter op school en op het werk. Ook daar gaan ze je negatief benaderen. Je hebt nu helemaal geen trots meer en je toekomst lijkt inktzwart geworden. Alleen het denken al doet pijn. Slapen lukt niet meer en steeds wordt je geconfronteerd met de waarheid van je huidige situatie dat je zelfbeeld alleen maar bevestigt. Continu zit er een kronkel in je buik en voel je je diep en diep kapot en slecht. Je wordt elke morgen met een enorme diepe zelfhaat en pijn wakker. S'avonds kan je niet slapen om je eigen rotzooi. Je besluit er een eind aan te maken. Dat is voor de hele wereld immers beter.

Brutale vraag, spreek je uit ervaring?
Het komt nl heel dicht bij maar het gaat vaak wel over grote problemen. En de gedachte aan zelfmoord of echt daadwerkelijk zelfmoord willen plegen is een wereld van verschil!

[Kaw]

Even om duidelijk te maken hoe iemand bij de gedachte aan zelfmoord komt:

Je verkeert om een één of andere reden (kan een kinderlijk probleempje zijn!) in een situatie waar je je ondanks dat je omringt ben met andere mensen, volkomen alleen voelt. Niemand lijkt je te snappen en niemand heeft oog voor de dingen die in je om gaan. Omdat mensen je niet snappen, wordt je (soms niet eens echt, maar alleen al naar je eigen idee) gepest, beroddeld, gemeden enz. Je zelfbeeld zakt onder het vriespunt. Je zondert je af en krijgt negatieve gedachten over jezelf en de omgeving. Je emotionele structuur veranderd in wat je depressief zou kunnen noemen. Je concentratie loopt hierbij sterk terug. Je presteerd nu slechter op school en op het werk. Ook daar gaan ze je negatief benaderen. Je hebt nu helemaal geen trots meer en je toekomst lijkt inktzwart geworden. Alleen het denken al doet pijn. Slapen lukt niet meer en steeds wordt je geconfronteerd met de waarheid van je huidige situatie dat je zelfbeeld alleen maar bevestigt. Continu zit er een kronkel in je buik en voel je je diep en diep kapot en slecht. Je wordt elke morgen met een enorme diepe zelfhaat en pijn wakker. S'avonds kan je niet slapen om je eigen rotzooi. Je besluit er een eind aan te maken. Dat is voor de hele wereld immers beter.

Brutale vraag, spreek je uit ervaring?
Het komt nl heel dicht bij maar het gaat vaak wel over grote problemen. En de gedachte aan zelfmoord of echt daadwerkelijk zelfmoord willen plegen is een wereld van verschil!

Ik heb een wens gehad om uit mijn leven te stappen, maar het is in de verste verte nog geen zelfmoordneiging geweest.

En die problemen zijn vaak groter dan dat ik opschrijf, maar ook door simpele problemen zoals dislectie (schrijf ik dat goed? ) of het s'nachts niet kunnen drooghouden, kun je in een positie komen dat je je alleen voelt met je probleem en in de beschreven situatie belanden.

[Evelien]

Ik zet hier wat kreten neer over Zelfmoord. Dan mag je daarop reageren:

1. Eenzaamheid
2. Liefde die gemist word
3. 10 geboden
4. gescheiden ouders
5. jeugdervaringen
6. incest
7. het niet begrepen worden
8. minderwaardigheidscomplex
9. stil


hier mag op gereageerd worden.

ook mogen er nog punten worden bij gevoegd.

[Skoezie]

1. Eenzaamheid
2. Liefde die gemist word
3. 10 geboden
4. gescheiden ouders
5. jeugdervaringen
6. incest
7. het niet begrepen worden
8. minderwaardigheidscomplex
9. stil

Ik heb het boek van Norman Keir - Ik kan het leven niet meer aan gelezen plus mijn eigen ervaring kan ik dus wel wat posten.

1. Eenzaamheid is HET hoofdprobleem, elke potentiele-zelfmoordnaar is eenzaam. Dit hoeft dus niet perce geen vrienden hebben betekenen.

2. Liefde die gemist wordt is een vorm of een oorzaak van (het gevoel van) eenzaamheid.

3. 10 geboden; uhm; misschien heeft dit relatie tot minderwaardigheids complex. Je kunt niet voldoen aan die geboden en voelt je dus meer een verliezer en ten diepste weer die eenzaamheid denk ik.

4. Gescheiden ouders is geen oorzaak van zelfmoord, maar van 45% van alle zelfmoordenaars hadden gescheiden ouders... weer die eenzaamheid, je mist toch iemand.

5. Jeugdervaringen, eignelijk het zelfde als 4. Ik neem aan dat hier traumatische ervaringen worden bedoeld zoals: incest, verkrachtig, bijna-dood ervaringen en of andere traumatische ervaringen. Over die dingen kun je niet of moeilijk praten, je wordt niet begrepen je bemoeit je weinig met anderen omdat je eigenlijk genoeg aan je eigen ego hebt kortom : je voelt of je bent eenzaam.

6. Incest is natuurlijk heel erg, zo iets hebt ik in 5 beschreven. Je voelt je vies je gaat weer minder met anderen om. Je wilt er meestal wel over praten maar vrienden/vriendinnen nemen je niet serieus. Misschien ken je heb boek van Arina Donk (d8 ik) - Draag het niet alleen Anne beetje overdreven boek maar wel behoorlijk realistisch. -> eenzaam.

7. Niet begrepen worden is denk ik ook een vorm van eenzaam voelen. Ik werd ook nooit begrepen, ik was gewoon anders als anderen, waarom weet ik eigenlijk niet --> *zucht* eenzaam...

8. Minderwaardigheidscomplex; je ziet geen positieve dingen in jou en je toekomst. Misschien wel nare jeugdervaringen, trauma's, incest, of je bent zoals ik gewoon anders als anders. ---> eenzaam

9. Stil is geen oorzaak ... Mensen met een minderwaardigheidscomplex zullen minder zeggen, niet opkomen voor zichzelf, naar binnen gericht zijn en stil zijn. Stil is denk ik een uiting van eenzaamheid, al moet ik zeggen dat ik niet echt heel stil was

Eenzaamheid is dus eicht de grond van zelfmoord naar mijns insziends.

Ik heb nog een puntje : schizofrenie en pyschotisch mensen plegen vaak zelfmoord of doen een poging daartoe. Deze mensen krijgen opdrachten van iets wat zij horen denk hiebij aan : drink een fles chloor leg of spring van een flat. Ik denk dat vroeger dit omschreven werd als een bezetene.

Groetjes uw Psycholoog *ahum* Skoezie