Joris schreef:
he toffe ervaring, bloempie!!!!! Gaaf is dat om zo in Gods aanwezigheid te zijn! het is puur Gods aanwezigheid die aanzet tot prijzen. laat je niet van de wijs brengen door tegenstanders. God is groot en God leeft nog steeds! Als we maar geloof hadden!!!!! Waar was uw geloof? Dat vroeg JEzus aan de discipelen toen het stormde op het meer.
Bloempie, ook nog een waarschuwing: ik denk dat je God tekort doet als je ontekent dat je een kind van God bent. Niemand zegt Jezus is Heer dan door zijn Geest staat in de bijbel. Je bent wel een kind van God, en anders zorgt deze ervaring er lijkt mij voor dat je direct je leven over geeft aan Hem.
Ik ben er heel voorzichtig mee om te zeggen of ik een kind van God ben of niet, omdat ik (nog) niet aan mijn zonden ontdekt ben. En ik doe iedere dag zoveel verkeerde dingen. Alleen mijn gedachten al! Maar ik heb echt niet overal spijt van hoor, er zijn zelfs zonden die ik maar wat graag doe!
Verder zou het kunnen zijn, dat dit een vorm is van het wondergeloof, hier ben ik zelfs erg bang voor, omdat het niet de eerste keer is dat ik zo dicht bij God leef. (Toen was het door andere ervaringen.) Maar dat zakte ook na een tijdje weer af. Ik was alleen even stil gezet door Gods geweldige goedheid voor ons, zondige mensen. Na een maand was dat over. Maar ik zal God vragen of Hij me duidelijkheid wil geven, want Hij is de enige die kan zeggen of ik een kind van Hem ben of niet.
Het is een persoonlijk bericht geworden, maar dat moet af en toe kunnen vind ik.