tante-tortel schreef:Aragorn schreef:tante-tortel schreef:LauraC schreef:@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.
Het maakt de wachtlijsten voor mensen die zelf echt geen kinderen kunnen krijgen alleen maar langer! En die moeten soms al zo lang wachten. Als er dan ook mensen met allerlei mooie idealen, waarvan ik echt geloof dat ze oprecht zijn , maar waar niet de enige optie adoptie is, ook kinderen gaan adopteren, vind ik dat niet te begrijpen.
En ik denk ook dat God het zo niet bedoeld heeft.
Voor mij is het zoiets als: ondankbaar zijn dat God je vruchtbaar heeft gemaakt. Weet niet precies hoe ik dat op moet schrijven.
Tsja, je zou ook kunnen zeggen: God heeft je niet voor niets onvruchtbaar gemaakt. Is het dan nodig om toch een kind te nemen?
Daar ben ik het dan ook volledig mee eens! Zonder knipoog.
Meen je dat serieus??
ONvruchtbaar zijn is volgens mij een gevolg van de zonde. En net zoals ziektes ook een gevolg van zonden zijn, doe je daar ook alles aan om maar te genezen. Tertwijl je ook dan kunt denken: God heeft mij deze ziekte 'gegeven' (bij wijze van dan), dus ik berust erin.
God heeft een mens ook niet voor niets moedergevoelens gegeven (tenminste, aan veel vrouwen
). Net zoals een mens met een ziekte wilskracht heeft om door te gaan, en er alles aan wil doen om beter te worden, wil een vrouw met moedergevoelens graag een kind. Lijkt mij tenminste.
Ik vind ook dat tante-tortel erg kort door de bocht gaat...en dat doet me pijn, zeker ook omdat ik in ons huwelijk niet de onvruchtbare ben, en ik wel gewoon gezonde moedergevoelens heb.