Adoptie

[Liarose]

Als wij een biologisch kindje zouden krijgen, dan zou ik dat misschien makkelijker een dagje naar de opvang doen, dan een geadopteerd kind. Ik ben namelijk helemaal niet tegen creches enzo. Maar nee, voor een geadopteerd kindje willen we er alles aan doen om het een stevige basis van liefde, veiligheid en stabiliteit te geven.

Inderdaad!

Wat een eensgezindheid

[Galateia]

Mijn ouders weten het al jaren dat we dat verlangen hebben, mijn schoonouders niet. Die zullen ook vast wel moeilijk doen, die hebben met alles problemen wat wij doen... we zullen het hen pas vertellen als het allemaal zover is.

Ik heb zelf het geluk dat ik hele jonge, drukke en energieke ouders heb, die het allemaal prima vinden. Sterker nog: mijn vader kan niet wachten! Verder lijkt het me heel gezond voor een kind om af en toe in een andere omgeving te zijn en met andere kinderen te kunnen spelen. Die mogelijkheid wi ik het kind ook geven, en in een oppasgezin is dat denk ik ideaal: niet het onpersoonlijke en massale van een creche, maar juist een vertrouwde omgeving bij vertrouwde mensen.

Mijn moeder weet ook van onze wensen en verlangens. En ik weet zeker dat zij zou willen oppassen, maar omdat ze wat ouder is, vind ik niet dat we daar zo rekening mee moeten houden, want tegen de tijd dat een kindje er is, is de situatie wellicht al weer heel anders. Dat kan natuurlijk altijd, maar je snapt denk ik wel wat ik bedoel.
Mijn schoonouders vinden gelukkig niet alles wat wij doen raar, maar omdat wij niet weten of we onvruchtbaar zijn, en toch kiezen voor adoptie, weten we nu al wel dat daarover wel wat discussie over zal zijn. En dat stellen we maar even uit tot het moment dat we er echt mee bezig gaan.

Ik snap wat je bedoelt!
Nou, mijn schoonouders die zullen wel weer gaan kijken alsof er iemand dood is gegaan. Met mij en mijn man is namelijk (voor zover wij weten) medisch gezien niets mis... en ik denk niet dat mijn schoonouders dan het verlangen naar een adoptiekindje kunnen begrijpen. Maar goed, dat is dan maar hun probleem. Maar discussie zal het ook bij ons opleveren!

[LauraC]

@Galateia & Rosalie83: ben het helemaal met jullie eens, wat fijn om te horen dat er meer jonge mensen zijn, die adoptie overwegen.

[paprikameisje2]

Als wij een biologisch kindje zouden krijgen, dan zou ik dat misschien makkelijker een dagje naar de opvang doen, dan een geadopteerd kind. Ik ben namelijk helemaal niet tegen creches enzo. Maar nee, voor een geadopteerd kindje willen we er alles aan doen om het een stevige basis van liefde, veiligheid en stabiliteit te geven.

Inderdaad!

Wat een eensgezindheid

ik vind het gewldig als mensen adopteren...

maar ik zou een biologisch kind ook niet naar een creche doen, zo kindje heeft net zo als een geadopteerd kin de stevige basis van liefde, veiligheid en sabiliteit nodig!!!!

[AikonGirl]

Als wij een biologisch kindje zouden krijgen, dan zou ik dat misschien makkelijker een dagje naar de opvang doen, dan een geadopteerd kind. Ik ben namelijk helemaal niet tegen creches enzo. Maar nee, voor een geadopteerd kindje willen we er alles aan doen om het een stevige basis van liefde, veiligheid en stabiliteit te geven.

Inderdaad!

Hm, ik vind het maar raar wat hier gezegd wordt.

[tante-tortel]

@Galateia & Rosalie83: ben het helemaal met jullie eens, wat fijn om te horen dat er meer jonge mensen zijn, die adoptie overwegen.

Ik begrijp er niets van!
Als het nu zo is dat je geen kinderen kunt krijgen, kan ik mij er iets bij voorstellen.
Er zijn wat dat betrefd al genoeg mensen waarvan de enige weg om kinderen te krijgen die van adoptie is. Dan gaan mensen die wel kinderen zouden kunnen krijgen kinderen adopteren.
Vind het de omgekeerde wereld!
En ja, ik heb dus hier duidelijk een oordeel over.

[LauraC]

@tante tortel: sluit het een het andere uit? Als het de Heere had belieft ons 12 kinderen te geven en wij hadden nog geld en tijd en aandacht en verlangen naar een 13e kindje (na de vruchtbare periode), zouden wij dan niet mogen adopteren omdat we zelf kinderen hebben gekregen? Lijkt mij een beetje krom.

[*Annet*]

In het Reformatorisch Dagblad van vrijdag stond een heel artikel over adoptie! Het ging met name over het adopteren van een kind met een lichte handicap.

Er was een echtpaar dat al 5 biologische kinderen had en geen kinderen meer kon krijgen. Ze adopteerden een meisje met brandwonden. Het andere echtpaar adopteerden eerst een meisje en daarna een tweeling, beiden met schisis.

http://www.refdag.nl/artikel/1299401/Me ... ssier.html

je kunt maar een klein stukje lezen op de site, misschien is er iemand in je omgeving die het RD leest, als je het zelf al niet gelezen hebt natuurlijk. Evt. wil ik het wel opsturen als iemand belangstelling heeft?

[Galateia]

Als wij een biologisch kindje zouden krijgen, dan zou ik dat misschien makkelijker een dagje naar de opvang doen, dan een geadopteerd kind. Ik ben namelijk helemaal niet tegen creches enzo. Maar nee, voor een geadopteerd kindje willen we er alles aan doen om het een stevige basis van liefde, veiligheid en stabiliteit te geven.

Inderdaad!

Hm, ik vind het maar raar wat hier gezegd wordt.

Ja, dat mag je vinden hoor. Ik las ook al een opmerking, dat iemand een biologisch kindje ook niet naar de creche zou doen. Natuurlijk hebben alle kindjes die veilige stabiele haven nodig. Ik plaatste deze opmerking in de context van de behoeftes van een geadopteerd kindje. Dat heeft van alles meegemaakt. Ik ben dus niet tegen creches en opvang, en als ik een biologisch kindje zou krijgen, dan zou ik daar gewoon gebruik van maken. Omdat dat kindje een betere start heeft, zonder problemen om opnieuw te hechten, etc. Maar ook niet alle dagen, hoor, mijn man zou een paar dagen thuis blijven.

Bij een geadopteerd kindje ligt het voor ons iets anders. Die heeft niet die start gekregen die een biologisch kindje wel zou hebben. Vandaar. Maar natuurlijk mag je het er niet mee eens zijn. Dan komt dat denk ik omdat onze visies op de creche misschien verschillen (en dat moet ik dan even richten tot paprikameisje)

[Galateia]

@Galateia & Rosalie83: ben het helemaal met jullie eens, wat fijn om te horen dat er meer jonge mensen zijn, die adoptie overwegen.

Ik begrijp er niets van!
Als het nu zo is dat je geen kinderen kunt krijgen, kan ik mij er iets bij voorstellen.
Er zijn wat dat betrefd al genoeg mensen waarvan de enige weg om kinderen te krijgen die van adoptie is. Dan gaan mensen die wel kinderen zouden kunnen krijgen kinderen adopteren.
Vind het de omgekeerde wereld!
En ja, ik heb dus hier duidelijk een oordeel over.

Tante Tortel, dat mag van mij. Ik ben inmiddels wel gewend aan 'oordelende' mensen. Maar goed, je mag je mening hebben en daar is dit forum juist voor bedoeld!

Bij ons speelt het verlangen om een kindje te adopteren al heel lang. En het mooie is, dat speelde onafhankelijk van elkaar. Op een gegeven moment ontdekten we dus, dat het een verlangen van ons beiden was. Een verlangen dat heel sterk is en waarin we ons geleid voelen door God, we hebben er samen voor gebeden en sindsdien zijn alle twijfels, angsten en onzekerheden voor ons als sneeuw voor de zon verdwenen. Het is God, die ons dit verlangen gaf. Het is ook God op wie we vertrouwen: we hebben het in Zijn hand gelegd.

Natuurlijk lijkt het voor veel mensen een vreemde wens, want waarom wil je niet liever een biologisch kindje? Maar wij geven daar niets om. Een kind is voor ons een kind. En er zijn zoveel kinderen op deze wereld. Wij hechten geen enkele meerwaarde aan een bloedband of wat dan ook.

Wat de toekomst ons verder zal brengen? Dat weet alleen God. Misschien krijgen we ook wel een biologisch kindje. Of misschien niet. In elk geval zou zo'n kindje niet minder of niet meer welkom zijn dan een adoptiekindje. Omdat het ons echt niks kan schelen.

Dat dit laatste misschien weer hard kan klinken voor die mensen die graag een kindje krijgen, maar dat niet kunnen... dat is dan echt niet zo bedoeld. Want dit is gewoon hoe het bij ons leeft. En iedereen is anders.

In elk geval, kijken wij uit naar de dag waarop God ons ons kindje geeft. Dit verlangen is niet zomaar. Daarvoor heeft God ons teveel vrede en rust gegeven. En vooral: zekerheid.

[Liarose]

Ik heb eigenlijk niets meer toe te voegen aan de laatste antwoorden van Galateia.
Dankje Galateia! Bijzonder hoe jullie samen dat ervaren, en dat jullie los van elkaar het verlangen kregen voor een adoptiekindje. Zo was dat bij ons ook!

*Annet*: dank voor dat artikel, 'k zal het eens helemaal lezen!
En ja, dat kan dus ook: special need kindjes. Kindjes met hazelip, brandwonden, kindjes die een ledemaat missen, etc! Die kinderen blijven over en dat vind ik zo erg! Maargoed, ik realiseer me ook dat het behoorlijk heftig is om zo'n kindje te kiezen! Als je zwanger wordt en je krijgt een gehandicapt kindje, dat krijg je die 'gewoon'. Maar een gehandicapt kindje adopteren, dan kies je er echt voor! Ik heb echt enorm veel bewondering voor mensen die dat doen! Overigens, als je dat zou willen, een special need kindje, dan heb je niet zulke lange wachtijden!

[mw]

er was eens een echtpaar die ook kinderen wilden adopteren. Ze waren al best ver, hun kind was al toegewezen. Alleen bleek later dat het kind hartproblemen had en zodra het in Nederland kwam erg snel een kritieke operatie moest ondergaan. Ze moesten kiezen of ze het kind nu wel wilden. Ze vroegen om raad en kwamen zo ook bij mn vader... ze wilden het kind dolgraag, maar tjah tgafook wel de nodige problemen. Mijn vader heeft alleen gezegd: ik heb er ook niet voor gekozen dat ik gehandicapte kinderen gekregen heb, ik heb er ook niet voor gekozen dat mijn kind zo'n hartoperatie moest ondergaan. Dit heeft hun tenslotte aangemoedigd om het kind gewoon 'te nemen'. (overigens dat kind is nu een jonge gezonde puber)

[Liarose]

mw: in die situatie heb je er ook niet voor gekozen. Want je hebt een gezond (dacht je) kindje toegewezen gekregen. Het zou best bot zijn om dan nog te zeggen, nu dit kindje een operatie moet ondergaan wil ik het niet meer.
Maar echt van te voren bewust kiezen voor een special need vind ik echt anders!

[paprikameisje2]

ik had het al eerder gezegd...

je kan een voor je oog gezond kind adopteren, wat bijvoorbeeld later een ziekte heeft, aan het hart, of juist zwakbegaaft is!!


als ik zou adopteren, waar ik zeer sceptisch tegenover sta, zo ik kiezen voor special need, of een verstandelijk gehandicapt kind. Deze kinderen wroden helemaal verwaarloosd, als je het vergelijkt met de gezonde!!

t lijkt wel een supermarkt!! ik wil.....

[Galateia]

ik had het al eerder gezegd...

je kan een voor je oog gezond kind adopteren, wat bijvoorbeeld later een ziekte heeft, aan het hart, of juist zwakbegaaft is!!


als ik zou adopteren, waar ik zeer sceptisch tegenover sta, zo ik kiezen voor special need, of een verstandelijk gehandicapt kind. Deze kinderen wroden helemaal verwaarloosd, als je het vergelijkt met de gezonde!!

t lijkt wel een supermarkt!! ik wil.....

Ik denk, nee ik WEET, dat het zo niet voelt voor hen met een verlangen naar een adoptiekindje. Het willen is precies hetzelfde als voor hen die een biologisch kindje willen. Hoe vaak hoor je wel niet mensen/stellen zeggen: 'we zouden ook graag een kindje WILLEN' ?