Bevinding

[man_on_fire]

Wij leven nu in de eerste dood, geestelijk dood, waarvan wij opgewekt kunnen worden door ons te houden aan de decaloog en waarin God naar zijn belofte wil werken desniettegenstaande uit en door genade.

Erken jij het nieuwe testament ook als het onfeilbare Woord van God?

[Jantjes]

Wij leven nu in de eerste dood, geestelijk dood, waarvan wij opgewekt kunnen worden door ons te houden aan de decaloog en waarin God naar zijn belofte wil werken desniettegenstaande uit en door genade.

Erken jij het nieuwe testament ook als het onfeilbare Woord van God?

Ja, want het nieuwe verbond is een bevestiging van het oude verbond, het is oud +
Heb 8:10 Want dit is het verbond, dat Ik met het huis Israels maken zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven, en in hun harten zal Ik die inschrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn.

[Marnix]

Het is meer dan een bevestiging. Zoals je ook kan lezen was het oude verbond niet volmaakt, maar met gebreken. Daarom is het eerste verbond als verouderd bestempeld en was het volgens Paulus toen al de teloorgang nabij. Hieruit kan je dus opmaken dat er dingen ten op zichte van het eerste verbond zijn veranderd, het eerste verbond voor ons niet meer geldt.

[Jantjes]

Het is meer dan een bevestiging. Zoals je ook kan lezen was het oude verbond niet volmaakt, maar met gebreken. Daarom is het eerste verbond als verouderd bestempeld en was het volgens Paulus toen al de teloorgang nabij. Hieruit kan je dus opmaken dat er dingen ten op zichte van het eerste verbond zijn veranderd, het eerste verbond voor ons niet meer geldt.

de wet van Mozes, waarvan de ceremoniën een onderdeel is was wel in zichzelf volmaakt, zo iemand die volmaakt had onderhouden maar vanwege de onmacht der verdorvene natuur des mensen, die de wet niet kon wegnemen, kon zij niemand tot de zaligheid brengen (Ro 8:3 Ga 3:21). Daarom heeft God dit nieuwe verbond door Christus, in de plaats van het eerste, met den mens willen maken, opdat het gebrek van het eerste hierdoor zou worden verbeterd van welk nieuw verbond de ceremoniën ook schaduwen en voorbeelden waren, (Col 2:17) gelijk in Heb 9 wordt aangewezen en van hetwelk de oude vaders ook de beloften wel hadden ontvangen (Ga 3:17) enz., maar de volheid daarvan is ons door Christus geopenbaard, gelijk uit Jer 31 bewijst.

[Boekenlezer]

Het is meer dan een bevestiging. Zoals je ook kan lezen was het oude verbond niet volmaakt, maar met gebreken. Daarom is het eerste verbond als verouderd bestempeld en was het volgens Paulus toen al de teloorgang nabij. Hieruit kan je dus opmaken dat er dingen ten op zichte van het eerste verbond zijn veranderd, het eerste verbond voor ons niet meer geldt.

Ik wil nog wel even de vinger leggen bij Hebreeën 8:8: Want hen berispende, zegt Hij tot hen: Ziet, de dagen komen, spreekt de Heere, en Ik zal over het huis Israëls, en over het huis van Juda een nieuw verbond oprichten;
Die verbondsvernieuwing is dus niet slechts een kwestie van: er moest weer zo nodig wat nieuws komen. Nee, de verbondsovertreding van Israël heeft daar alles mee te maken.
Volgens mij verwijst dit overigens naar Jeremia 30 en 31, waar je de formule "Ziet, de dagen komen" nogal regelmatig tegenkomt. (Uit mijn hoofd.)

Volgens mij is het huidige verbond een zelfde verbond als het verbond wat met Abraham gesloten is. Het is hetzelfde verbond, alleen vernieuwd.
Ik sta altijd nogal tegendraads tegenover zogenaamde vanzelfsprekendheden. En de gedachte dat het Oude Testament vooral 'oud' is, en dat daarmee het oude verbond verouderd en ongeldig, is zo'n gedachte die bij mij van nature gelijk de reactie oproept: 'O ja? Is dat zo? Toon dat dan maar eens aan! Eerder geloof ik het niet!'

[Raido]

Dat geloof ik persoonlijk ook (Schilder is er soms niet erg in te volgen voor mij) over 'een (ver)nieuwd verbond met twee huizen. In die tekst gaat het over Israel en Juda, maar in Israel is Juda toch inbegrepen?

Wat is Juda dan? Waarom die aparte positie? Wat is het 'tweede huis'? Dat soort dingen

[Boekenlezer]

Dat geloof ik persoonlijk ook (Schilder is er soms niet erg in te volgen voor mij) over 'een (ver)nieuwd verbond met twee huizen. In die tekst gaat het over Israel en Juda, maar in Israel is Juda toch inbegrepen?

Wat is Juda dan? Waarom die aparte positie? Wat is het 'tweede huis'? Dat soort dingen

Als je het alleen over Israël hebt, lijkt het mij dat het over de 12 stammen gaat.
Heb je het echter over Israël en Juda, dan is dat het tienstammenrijk en het tweestammenrijk, sinds de scheuring van het rijk na Salomo. (Was dat 1 Koningen 13?)

[Raido]

Maar wanneer is dat nieuwe verbond met Israel en Juda dan opgericht?

[sela]

Wat is bevinding?

heb trouwens nog een interessant project in de aanbieding. de baksteen. als je wilt kun je deze als last een weekje lenen en met je dragen. in je tas of in de zak van je jas. ben heel benieuwd wat je bevindingen zijn na deze week... inschrijven kan via pb.

[Boekenlezer]

Maar wanneer is dat nieuwe verbond met Israel en Juda dan opgericht?

Ik vermoed: bij het uitspreken van de Bergrede. (Mattheüs 5-7)

[Boekenlezer]

Ja, ik denk dat dit hier wel past. Ik kan wel een heel nieuw topic - dat woord heb ik dan toch maar besloten om te gebruiken aangezien ik er feitelijk niet om heen kan, hoewel het geen Nederlands woord is - openen, en dat is een goede manier om op te blijven vallen als onderwerp. Maar ik doe het dan toch maar hier.

Wat is kenmerkend voor het christelijk gereformeerd-zijn? „Schriftuurlijke, confessioneel-bevindelijke prediking”, zegt ds. A. K. Wallet resoluut. „De beloften worden aan iedereen aangeboden, maar ze dienen wel beoefend en in die weg vervuld te worden. Dat laatste is het bevindelijke element: hoe kóm ik tot Christus.”

Uit: Om de eenheid van belofte en beleving

Dat las ik vandaag.
Met de zin "De beloften worden aan iedereen aangeboden, maar ze dienen wel beoefend en in die weg vervuld te worden" kan ik van harte en met warmte mee instemmen. Er is geen plaats voor automatisme. Daar waarschuwde Johannes ook al voor, zie Mattheüs 3:8-9.

Maar dan die zin achter de dubbele punt: "hoe kóm ik tot Christus?"
Ik vraag me bij die laatste vraag toch een beetje af: is dat een goede vraag? Verdraagt zich dat wel met wat de Bijbel ons leert? Ik heb het naar mijn idee anders geleerd. Niet omdat een kerk mij dat zo verteld heeft, maar vanuit bijbelstudie.
Zet bijvoorbeeld Paulus niet juist in, dat wij van Christus zíjn? Ik denk bijvoorbeeld aan Efeziërs 1. Voor de gemeente in Korinthe, waar nogal wat aan de hand was, maakt hij daarin geen uitzondering, zie 1 Korinthiërs 1:1-9. Hoewel hij er zelfs toe komt om hen als vleselijk te typeren (1 Korinthiërs 3:3-4)!
Dat is een lijn, die er niet toen pas was, maar die al in het Oude Testament bestaat. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het opschrift boven de 10 geboden (Exodus 20:2). In Deuteronomium spreekt de HEERE constant over zichzelf als JHWH Elohechem (letterlijk: JHWH, jullie God), of JHWH Elohekha (letterlijk: JHWH, jouw God).
Het is de lijn van Gods verbond, zoals JHWH dat al met Abraham sloot (Genesis 17). Die lijn is ook tot in de Cathechismus zo doorgetrokken. Die zet namelijk in met het eigendom zijn van Jezus Christus.

God is de eerste. Er is in de eerste plaats dus een lijn van boven naar beneden: God maakte in Christus ons zijn eigendom. Dat is iets wat al gebeurd is. Dat is wat de Bijbel ons met grote nadruk leert.
Is daarmee alles gezegd? Nee, want nu vraagt JHWH van ons gehoorzaamheid aan zijn verbond. Dat deed Hij bij Israël, dat doet Hij vandaag bij zijn kerk. Ook dat is een lijn die gewoon doorloopt. Dus niks geen automatisme! (Sorry dat de Gergemmers dat in hun onwetendheid dan noemen: van Gods genadeverbond een werkverbond maken. Ik ben er niet van onder de indruk. Volgens mij is dit namelijk niet te vangen in een zwart-wit-simplisme, waarin wet en genade radicaal tegenover elkaar geplaatst worden.)
Volgens mij appeleren veel bevindelijken volgens mij echter op het gevoelsmatige, het ervaren. Alsof het (bijna) alleen daarom zou draaien. Terwijl de Bijbel meer een beroep doet op gehoorzaamheid aan Gods verbondsonderwijs, zoals Hij die in de Torah gegeven heeft. Ook al heeft die Torah dan een wat andere vorm dan de Torah van het Oude Testament (vanwege die verbondsvernieuwing gedurende de heilsgeschiedenis). Maar het is een lijn die je gewoon ziet doorlopen in het Nieuwe Testament, als je goed leest: gehoorzaamheid aan Gods geboden.

In het door mij bekritiseerde zinnetje zie ik de mens aan het werk, die wil opklimmen tot God, als het erop aankomt. De uitgesproken vraag is immers: hoe kóm ik tot Christus? Toe maar!
Dat gaat niet slechts in tegen de bijbelse lijn die ik net belicht heb, dat wordt zelfs verboden door de Bijbel zelf! (Zie Romeinen 10:6-9)

(Zo zou ik het 4 jaar geleden denk nooit gezegd hebben, zoals ik het nu gedaan heb. Het zou niet eens in mij opkomen om dat ene laatste zinnetje van dat artikel te bekritseren. Maar ja, wat wist ik toen van de eerste paar boeken van de Bijbel af? Zoveel wordt/werd er immers niet uit gepreekt. I.i.g. niet zo dat de fundamentele lijnen duidelijk voor ogen getekend worden. Dus heb je daarin huiswerk als je daarmee vertrouwd wilt raken.
Wat dat betreft zijn er bij mij sinds die tijd behoorlijk wat veranderingen opgetreden.)

[Raido]

Ik denk dat het vooral gaat om de vraag 'trekt Christus mij nu, is mijn zoeken naar Hem oprecht of is dat allemaal eigen werk'. Het 'Hoe kom ik tot Christus' moet je meer zien als 'Hoe wordt ik met God verzoend', wanneer 'wordt ik getrokken met mensenzelen en touwen der liefde'..

Is het van Hem, of van mij?

[Jantjes]

Ik denk dat het vooral gaat om de vraag 'trekt Christus mij nu, is mijn zoeken naar Hem oprecht of is dat allemaal eigen werk'. Het 'Hoe kom ik tot Christus' moet je meer zien als 'Hoe wordt ik met God verzoend', wanneer 'wordt ik getrokken met mensenzelen en touwen der liefde'..

Is het van Hem, of van mij?

Nee dat moet je jezelf nooit afvragen, is het van Hem of van mij.
De eis van de wet is een zaak die je bestudeerd hebt uit de decaloog (wet) en in je achterhoofd zit zeg maar. In het doen en laten van je eigen dagelijkse leven komt die decaloog boven drijven en wordt je aangesproken / toepasbaar in de dingen die je doet en dingen die je moet laten omdat je anders de wet overtreed. Tevens kom je bij de onmogelijk van het onderhouden van de wet terecht bijvoorbeeld, wat een eigenschap is van de mens, boos worden op een ander. Wij mogen niet boos zijn op een ander ook al doet die persoon je het moeilijk maken. Omdat je de onmogelijkheid ervan inziet om niet boos te zijn op die persoon, omdat die persoon het je moeilijk gemaakt hebt, want je bent wel boos, heeft Christus nu volkomen gedaan. Hieruit is troost te putten, terwijl je toch moet gaan proberen niet boos te zijn en blijven op die persoon.

Christus komt als vanzelf naar je toe, jij moet niet naar Christus gaan dat is onmogelijk Hij komt naar jou toe!
De oorzaak over de vraag ‘is het van Hem of van mij’ komt naar mijn inzien omdat jij naar Christus gaat (wat zo velen tegenwoordig zeggen) en dat gaat niet. Nogmaals Christus kom naar jou en mij toe in Zijn verbond Ps 25:10 Alle paden des HEEREN zijn goedertierenheid en waarheid, dengenen, die Zijn verbond en Zijn getuigenissen bewaren.
Praktijk van het leven.

[Boekenlezer]

Ik denk dat het vooral gaat om de vraag 'trekt Christus mij nu, is mijn zoeken naar Hem oprecht of is dat allemaal eigen werk'. Het 'Hoe kom ik tot Christus' moet je meer zien als 'Hoe wordt ik met God verzoend', wanneer 'wordt ik getrokken met mensenzelen en touwen der liefde'..

Is het van Hem, of van mij?

Volgens mij is dat niet hetgene waarover je je hoofd moet breken, want dan zit je weer in jezelf te wroeten. (En volgens mij ga je dan ook voorbij aan de bijbelse gegevens die ik hierboven op een rij heb gezet.)
De vraag 'leef ik overeenkomstig het verbond van God' lijkt mij een betere en een praktischere vraag.
De verzoening heeft God al teweeg gebracht door Jezus Christus. Dat is Zijn zaak, waar ik mijn hoofd niet over hoef te breken. (Wat niet wegneemt dat er best aanvechtingen en vertwijfelingen kunnen zijn. Bijvoorbeeld: als Hij mensen redt, maar ook verloren laat gaan, ook verbondsmensen (kerkmensen), waarom zou ik dan tot de mazzelaars behoren? Dat is een vraag die een mens bezig kan houden.) Maar hoe neem ik mijzelf nu in acht dat ik naar Zijn wil ga leven? Of hoe kan ik dat beter doen?

[Renee]

bevinding...volgens mij snap ik wel wat ik er hier over lees, alleen: dat woord bevinding! Daar kan ik nix mee, niet als omschrijving van de gelezen uitleg. Misschien komt t ook dat ik er niet mee opgevoed ben. Bij het woord bevinding moet ik altijd nadenken, wat is dat ook al weer.