Smijten met psychiaters en hulporganisaties

[L'être extraterrestre]

Ik heb eigenlijk niets toe te voegen, behalve dan dat ik het helemaal met Cisca eens ben en het erg naïef vind van *Annet* om zo te denken, en het erg moeilijk vind. Weet je, ik zou wensen dat mijn problemen met een kopje thee en een stukje chocolade opgelost werden

[Gerdien B.]

Dat zou idd ideaal wezen L'etre!

Het zou soms zo makkelijk wezen als dat alleen helpt.
Mensen die echt hulp gaan zoeken hebben waarschijnlijk vrreselijk veel kopjes thee op en al aardaig wat plakken chocolade achter hun kiezen.

ook al ga je naar een hulpverlener, dan nog moet je het op eigen kracht doen. Zij geven je alleen wat handvaten om door te kunnen gaan met vechten.

[Aragorn]

Als je serotonine-tekort hebt zijn dit inderdaad dingen die daar wat aan kunnen doen ja.

Toch geef je aan, zoals Cisca dat in feite ook zegt, dat je de situatie niet serieus neemt. Het is niet bv. een kwestie van, ik noem maar wat, afvallen waardoor de kans op diabetes kleiner wordt.
Het toedienen van medicatie is soms gewoon nodig. Daarnaast kan sporten helpen, maar dat is dan een vorm of onderdeel van therapie.

Ik geef helemaal niet aan dat ik de situatie (welke situatie overigens? ik plaatste gewoon een algemene opmerking over serotoninetekort en manieren om daar iets aan te doen) niet serieus neem en heb ook nergens beweerd dat medicatie onzin of onnodig is. De reactie van Annet lijkt me dan ook niet echt van toepassing op mensen met serieuze problemen en wat ik zei was een reactie op MrSokkie die zei dat je er zelf niets aan zou kunnen doen als je een tekort aan een bepaald stofje hebt. Dat is namelijk niet helemaal waar, aangezien je met je lichaam je geest evengoed kunt beïnvloeden als andersom.

Met de overdreven emotionele reacties die daarop komen kan ik weinig dus ik zeg er verder maar niets over ook.

[Smurffie]

Voor de duidelijkheid; Ik heb dit topic gestart omdat mensen, andere mensen al snel adviseren naar een hulpinstantie, psycholoog of whatever te gaan en of dat dit nou altijd nodig is.

Houd emotionele reacties dus binnen. De mensen die hier reageren bedoelen het helemaal niet rot. Ook Aragorn niet. Stillaan werkt het op mn zenuwen dat mensen zich in een slachtofferrol plaatsen als anderen gewoon een algemene opmerking maken. Ik vraag mensen voorzichtig te zijn met reageren en sommigen wat minder emotioneel te reageren, zonder dat daar een reden voor is. Nog een keer een dergelijke situatie en ik laat een slotje plaatsen.

[Roodkapje]

Maar je kunt natuurlijk niet vanuit die ene situatie generaliseren. Zo van "Hem is het zelf gelukt, dus moet het jou ook lukken." Je hersenen zijn 1 grote chemische en hormonale fabriek en als daar iets in fout loopt, bijvoorbeeld een te laag serotoninegehalte om maar wat te noemen, dan KAN je daar niet eens zelf voor vechten.

Je wordt van een lage serotoninespiegel niet depressief. Als de serotoninespiegel de boosdoener zou zijn, dan zou je wat SSRI's ofzo moeten geven (die inderdaad de serotoninespiegel opkrikken), en binnen een paar uur (want zo snel werken die medicijnen) zou je stemming al moeten verbeteren. Dit gebeurt echter niet. Hoewel de serotoninespiegel stijgt, verbetert je stemming niet.

Ik hoor dit argument wel vaker langskomen, maar het is dus niet juist. Het gaat om een gevoeligheid van receptoren voor verschillende neurotransmitters, niet om de hoogte van de spiegel. Serotonine is slecht één van de vele factoren die meespelen.

Dus het is echt wel iets ingewikkelder dan 'hormonen' en 'neurotransmitters'. Je stemming is niet een functie van wat chemische processen in je hersnenen. Je bent echt wel meer dan de 'som der delen'.

[Cisca]

Voor de duidelijkheid; Ik heb dit topic gestart omdat mensen, andere mensen al snel adviseren naar een hulpinstantie, psycholoog of whatever te gaan en of dat dit nou altijd nodig is.

Zo'n advies is nooit verkeerd, als blijkt dat iemand bij een hulpinstantie aanklopt, en het niet nodig is, is hij daar zo weer verdwenen, alleen maar fijn voor die persoon dan.

Houd emotionele reacties dus binnen.

'k Snap deze opmerking totaal niet, waarom zou je op zich geen emotie mogen tonen, over onderwerpen die juist over het gevoel van mensen gaat, het is op zich logisch dat er emotionele reacties opgeroepen worden.
Daarbij vind ik de emotionele reacties nogal meevallen.

De mensen die hier reageren bedoelen het helemaal niet rot. Ook Aragorn niet. Stillaan werkt het op mn zenuwen dat mensen zich in een slachtofferrol plaatsen als anderen gewoon een algemene opmerking maken.

Ik hoop van harte dat je daar gelijk in hebt, in dat geval wil ik er op wijzen, dat men er beter eerst eens serieus over na kan denken, voor men op onderwerpen als deze reageert, je kunt hier niet voorzichtig genoeg mee zijn.
Het feit dat je hier boven zet dat het je irriteerd dat mensen zich in een slachtofferrol plaatsen is dan ook niet doordacht, niet zo bedoelt dan door jou, maar het is echt een rot opmerking.

Er is hier tot heden niemand die zich in een slachtofferrol plaatst, wat ik probeer is om het serieus te houden, en de juiste aandacht te krijgen voor mensen die het moeilijk hebben, 't lijkt echt wel onbegonnen werk, en ja, dat is teleurstellend.

Ik heb eerder al heel duidelijk aangegeven dat ik dit niet doe voor mezelf, maar voor anderen, 'k begrijp dus niet waar je het begrip slachtofferrol vandaan haalt.

Ik vraag mensen voorzichtig te zijn met reageren en sommigen wat minder emotioneel te reageren, zonder dat daar een reden voor is. Nog een keer een dergelijke situatie en ik laat een slotje plaatsen.

Als er iemand is die voorzichtig en doordacht probeert te reageren, ben ik het wel, juist omdat ik weet hoe dingen over kunnen komen, en hoe makkelijk het is om mensen te kwetsen, dat is juist iets wat ik niet wil, want daar help je niemand mee, daar maak je alleen brokken mee.
Blijkbaar weet je niet wat emotioneel reageren precies inhoudt, want de manier waarop ik in de voorgaan de postings regeageer is niet specifiek emotioneel, maar verdedigend.
Ik neem het op voor mensen die het moeilijk hebben, probeer dit door eerlijk en open over mezelf te zijn voor elkaar te krijgen, en begrip voor hen te krijgen, nogmaals, dat heeft niets te maken met emotionele reacties, of in een slachtofferrol kruipen.

Denk nu eens echt goed na, daar zou toch niemand mee gebaat zijn, tja, als je er niet tegen kunt, dat er over serieuze onderwerpen, serieuze reacties komen, moet je inderdaad je ogen sluiten voor de werkelijkheid, en een slotje op dit topic laten zetten, dat getuigd echt van het serieus nemen van je medemens

[Aragorn]

Blijkbaar weet je niet wat emotioneel reageren precies inhoudt, want de manier waarop ik in de voorgaan de postings regeageer is niet specifiek emotioneel, maar verdedigend.

*verslikt zich bijna in z'n koffie*

[Liarose]

Kom op mensen! Als je zelf psychisch niet lekker in je vel zit, zijn er dingen die extra pijn doen, of waar je extra moeite mee hebt, dan als je psychisch gewoon OK bent. Laten we nou rekening houden met elkaar! Vorig jaar heb ik zelf een periode van depressie gehad, en God zij dank ben ik daar uit gekomen, maar op dat moment vielen er heel wat stukjes op zijn plaats, begreep ik mensen ineens heel wat beter! Ondanks dat jaren geleden mijn moeder overspannen is geweest, ik dacht namelijk dat ik het best wel begreep. Maar zelf meemaken is nog weer anders! Dus als je zelf dat soort gevoelens niet kent, lijkt het alsof mensen zich aanstellen, overdrijven of wat dan ook. Maar dat is niet zo. Zo voel je dat nou eenmaal op dat moment!

[Aragorn]

Volgens mij heb ik nergens beweerd dat mensen die depressief zijn overdrijven of zich aanstellen.

Wel is er hier kennelijk een aantal mensen dat niet in staat is dingen op de juiste manier te lezen en meent alles op zichzelf te moeten betrekken.

[Liarose]

Volgens mij heb ik nergens beweerd dat mensen die depressief zijn overdrijven of zich aanstellen.

Soms kan iets wel zo overkomen, ookal zeg je het niet met zo veel woorden.

Wel is er hier kennelijk een aantal mensen dat niet in staat is dingen op de juiste manier te lezen en meent alles op zichzelf te moeten betrekken.

Misschien is dat wel iets wat je snel doet als je psychische problemen hebt. Alleen mezelf bekeken, toen ik vorig jaar dus depressief was, betrok ik alles veel te veel op mezelf! Ook als het niet over mezelf ging! Misschien zijn er meer mensen die dat hebben. Laat dat dan zo zijn, en hou daar dan rekening mee.

[Aragorn]

Volgens mij heb ik nergens beweerd dat mensen die depressief zijn overdrijven of zich aanstellen.

Soms kan iets wel zo overkomen, ookal zeg je het niet met zo veel woorden.

Heel vervelend voor die mensen ja. Maar niet mijn verantwoordelijkheid dunkt me.

Ik word er ondertussen een beetje moe van hoe bepaalde mensen in elk denkbaar topic een normaal gesprek onmogelijk maken door hun overgevoelige sentimentele reacties. Als iemand zich persoonlijk aangevallen voelt hoor ik dat graag, alhoewel ik niet uitsluit dat ik diegene vervolgens doorverwijs naar een psychiater om wat aan z'n betrekkingswaan te laten doen.
En als men meent anderen hiermee een dienst te bewijzen.. ik geloof niet dat die er bijzonder mee geholpen zijn, hoe nobel het ook moge klinken. Op die manier worden mensen die echt problemen hebben namelijk neergezet als een zielig groepje huilies dat niet in staat is het eea te relativeren en zoveel mogelijk naar de mond gepraat moet worden. De (voormalig) depressieve mensen die ik ken hebben daar iig minstens zo'n hekel aan als ikzelf.

[Gerdien B.]

Zulke onderwerpen zijn gevoelig. je kan daarom niet verlangen van mensen om hier zomaar zonder emoties te posten. Er zijn mensen hier die lange lijdenswegen achter de rug hebben. Zij Zijn enorm geholpen bij professionele hulp.

Er is een verschil tussen draag kracht en draag last.

De 1 is met 1 voorval al jaren van de kaart. Een ander blijft altijd zelfstandig op de been terwijl hem of haar veel over komt. De hoeveelheid wat je aan kan is je meegegeven en daar doe je verder neit heel veel aan. Waar de 1 voor naar een psychiater gaat en daar echt bij gebaat is, daar kan een ander het wel zelf verwerken. Er is geen maatstaaf met wanneer ga je er wel of niet heen. Dat moet je zelf aanvoelen en willen. Daarbij kan een duw in die richting van mensen om je heen je wel helpen om uit eindelijk de drempel over te gaan om er heen te gaan. Want een drempel is eer zeer zeker voor dat je definitief die stap zet.

[Cisca]

Volgens mij heb ik nergens beweerd dat mensen die depressief zijn overdrijven of zich aanstellen.

Wel is er hier kennelijk een aantal mensen dat niet in staat is dingen op de juiste manier te lezen en meent alles op zichzelf te moeten betrekken.

Lees alles nog eens rustig over, dan zie je dat dit niet waar is, ik betrek niets op mezelf, probeer dingen duidelijk te krijgen, blijkbaar ben ik niet duidelijk genoeg, als jullie dat nu nog niet door hebben.

Ik word er ondertussen een beetje moe van hoe bepaalde mensen in elk denkbaar topic een normaal gesprek onmogelijk maken door hun overgevoelige sentimentele reacties.

Dit slaat natuurlijk nergens op, als je geen goede reactie hebt, reageer dan niet.

Als iemand zich persoonlijk aangevallen voelt hoor ik dat graag, alhoewel ik niet uitsluit dat ik diegene vervolgens doorverwijs naar een psychiater om wat aan z'n betrekkingswaan te laten doen.

Zoals ik al eerder heb gezegd, ik betrek het niet op mezelf, het gaat me niet om mezelf, 'k probeer alleen de drempel die jullie ophogen te verlagen.
Je laatste opmerking getuigd echt niet van een bepaald inlevingsvermogen, en is bepaald niet netjes.

En als men meent anderen hiermee een dienst te bewijzen.. ik geloof niet dat die er bijzonder mee geholpen zijn, hoe nobel het ook moge klinken. Op die manier worden mensen die echt problemen hebben namelijk neergezet als een zielig groepje huilies dat niet in staat is het eea te relativeren en zoveel mogelijk naar de mond gepraat moet worden. De (voormalig) depressieve mensen die ik ken hebben daar iig minstens zo'n hekel aan als ikzelf.

Je hebt het dus totaal niet begrepen, nergens zet ik deze mensen neer als een zielige groep, 'k roep juist op om normaal serieus te reageren, zodat men het gevoel krijgt, serieus genomen te worden, daar heeft iedereen recht op, ook mensen die in de problemen zitten, er is niemand die ik naar de mond praat, zoiets heeft ook helemaal geen zin, daar is echt niemand mee geholpen, 'k begrijp echt niet hoe je aan dat idee komt.

[Aragorn]

Onbegrijpelijk hoe je in staat bent om van een enkele normale opmerking zo'n issue te maken. Dit is precies het soort reacties waar ik hierboven op doelde. Begrijpend lezen en een weinigje relativeervermogen zijn kennelijk teveel gevraagd en eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin om dit oeverloze gezever dat nergens toe leidt verder nog serieus te nemen.

*gaat van de zon genieten*

[Cisca]

Onbegrijpelijk hoe je in staat bent om van een enkele normale opmerking zo'n issue te maken. Dit is precies het soort reacties waar ik hierboven op doelde. Begrijpend lezen en een weinigje relativeervermogen zijn kennelijk teveel gevraagd en eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin om dit oeverloze gezever dat nergens toe leidt verder nog serieus te nemen.

*gaat van de zon genieten*

Prima, doe dat, gelukkig ben ik prima in staat om alles te relativeren, anders zou het leven er niet best voor me uit zien.
Dat is iets wat je echt wel leert als je jaren lang therapie nodig hebt gehad!
Als je geen zin hebt om iets serieus te nemen, waarom reageer je dan, ga er dan gewoon aan voorbij!