Mensen, wat een moeite om die TV, dat ene apparaatje er zo in te houden. Wat een drama dat er mensen zijn die menen dat het strijd met hun geweten om een TV in huis te halen. Wat een problemen levert het op als mensen vanuit een pastorale bewogenheid zelfs iets 'opleggen' in het afwijzen van de TV. Stel je toch voor, het is een verschrikkelijk juk: GEEN TV, hoe is het mogelijk.
Raak ik, zelfs in mijn zachtaardig geformuleerde berichtjes een afgod of iets dergelijks? Wat een koude drukte om zo'n brok electronica met een display.
"Kom niet aan mijn TV, want dan hou ik nix meer over!"
Dat beeld straalt er vanaf. En jawel, vervolgens direct terugschieten: Internet, boekenkast, ja sleep alles er maar bij. En terrecht. Daar gelden dezelfde kriteria.
Maar kan het dan echt niet bestaan dat er mensen zijn die werkelijk menen dat zij God verdriet doen in het naar binnen halen van een TV die de hele wereld met één knopje van de afstandsbedienig in de huiskamer zet? En waar is de verdraagzaamheid? De onderlinge liefde, het haten en vlieden van de zonden? Mag een mens niet te voorzichtig zijn en is de norm dat we zoveel mogelijk moeten genieten zolang het niet letterlijk in de Bijbel verboden lijkt te worden?
Is de TV een taboe als het op bezinning aankomt ?
Ik daag jullie uit: Bewijs het belang van de TV maar eens.
En bewijs dat het beter is een TV te hebben dan het niet hebben daarvan.
En natuurlijk vanuit het perspectief van een christen die de zonden haat en die God wil dienen zoals Hij dat Zelf gebiedt in Zijn Woord.
Bewijs maar eens dat het apparaat jullie ongekend felle verdedigingen waard is. Ik ben benieuwd.
Doe je best
