Petertje schreef:
Inderdaad. Ik probeer de bijbel ook biddend te lezen, maar dat is ontzettend moeilijk. Als je 18 jaar lang hoort dat je eerst "door schuldbesef getroffen en verslagen" moet zijn, dat "velen geroepen maar weinigen uitverkoren zijn" enz., is het ontzettend moeilijk om God op Zijn Woord te geloven, dat het ook voor jou kan en zal gelden. Ik wacht inderdaad ook op een speciaal gevoel, maar begin steeds meer te geloven dat het gaat om het accepteren van het feit dat je een zondig mens bent, het aanvaarden van Gods offer en jezelf helemaal overgeven aan Hem. Het is me echter nog steeds niet gelukt, en als je dan ook nog eens te horen krijgt dat "je de bijbel ook naar jezelf toe kunt lezen", dan ben je de wanhoop weleens nabij. WAT IS WAARHEID???
Maar het leuke is dat het me eigenlijk steeds dichter bij God brengt. Want als alle mensen iets anders roepen, en ik er bij mensen dus niet meer uitkom, dan is er voor mij uiteindelijk nog maar één betrouwbaar: God Zelf. Misschien gebruikt God al deze verwarring juist om mensen tot Hem te trekken, en hebben wij dat met z'n allen helemaal niet door.
Mogelijk gaan in deze commotie veel meer mensen nadenken over al deze zaken dan wanneer alles gesmeerd liep in onze geref. gezindte.[/quote]
Waar in de Bijbel zie je dat je gevoel eraan te pas moet komen? Staat er volgens mij niet in(zelf ook nog niet zo lang geleden geleerd) En weet je, een dominee is een DIENAAR, dus staat niet boven ons oid, hij is een dienaar van de gemeente, zogezegd de 'voetenwasser', hij is een van ons, iemand die de gave heeft gekregen om het Woord uit te leggen. In onze tijd is het beroep van dominee in een wat ander daglicht komen te staan. Als je tot geloof komt, dan krijg je een gave. Lees eens 1 Cor. 14, en zie hoe het in die gemeente toeging.[/quote]
Ikzelf kom ook uit de Ger gem (nu niet meer) en heb jaren met "eerst iets voelen" geknokt. Op een gegeven moment toch hier met de Bijbel doorheen geworsteld. Ik had wel sterk de behoefte om aan het Heilig Avondmaal te gaan zonder dat ik Jezus als persoonlijke Verlosser kende of aanvaard had. Na 3 maanden zoeken voelde ik me een ongelovige Thomas en vond het passend om die geschiedenis nog maar eens te lezen. Joh. 20:29 knalde er toen werkelijk uit.
Jezus zei tot Thomas:
" Omdat Gij mij gezien hebt zo hebt gij gelooft: Zalig zijn zij die niet zullen gezien hebben en nochthans zullen geloofd hebben".
Het enige wat ik toen kon is me overgeven, zonder gevoel maar wel in geloof. Pas daarna kwam bij wijze van spreke het gevoel pas, het zekr weten. Overigens ga je in het licht van Jezus pas echt je zonden en tekortkomingen zien.
Over de uitverkiezing nog iets: Het is als een waardevol document dat ligt in een kast achter in een kamer. Je moet eerst door de deur (Jezus) die kamer in om het document van de uitverkiezing te lezen en als troost te ervaren dat je nooit meer uit Zijn handen valt. In die volgorde werkt het en niet anders!
[/img]
Het is nog altijd beter een God te dienen en je komt er na je dood achter dat Hij niet bestaat dat Hem niet te dienen en je komt erachter dat Hij wel bestaat. Blaise Pascal.