Berichtdoor bloempie » 04 nov 2003 11:18
Bekering is iets heel persoonlijks. God bekeerd niemand op dezelfde manier. Iedereen heeft n.l. zijn eigen 'gebruiksaanwijzing'. Bij de een zal er een diep zondebesef aan vooraf gaan voordat hij bij God terecht komt. Een ander ziet eerst Gods oneindige goedheid en wil daarom nooit meer zonder God leven. De een kan ook makkelijker buigen als de ander. Het ligt er aan wat je in je leven hebt meegemaakt en hoe je karakter is.
In de H.C. wordt uitgebreid de bekering beschreven. De bekering bestaat uit drie onderdelen: Ellende, verlossing, dankbaarheid. Niet bij iedereen gebeurt de bekering in deze volgorde. Er zijn mensen die God eerst dankbaar zijn wat Hij voor hun heeft gedaan en dan pas in zien wie ze eigenlijk voor Hem zijn.
Maar bekering gaat niet buiten schuldbesef om. Doordat God zorgt dat we onze zonden onder ogen komen, zien we dat we vanuit onszelf niets goeds kunnen doen. We worden zondaar voor God. En als we dan mogen zien dat God in Zijn oneindige goedheid Zijn zoon heeft gezonden, om te boeten voor onze zonden die wij dagelijks doen, dan kunnen we God alleen nog maar dankbaar zijn dat Hij ons verlost heeft door Zijn bloed! Deze drie delen van bekering, blijven elkaar afwisselen. Het blijft niet bij dankbaarheid, maar je voelt elke dag weer opnieuw je ellende, je verlorenheid. En als God je dan weer laat zien, dat hij onvoorwaardelijk van je houdt, dan zal je Hem weer ontzettend dankbaar zijn.
Thomas 19-06-2007
Sarah 30-04-2009