“Rabbi Kattina zei: Zesduizend jaar zal de wereld bestaan, en een [duizendtal jaren] verwoest, zoals er is geschreven: en HASJEM alleen zal op die dag hoog verheven zijn (Jes.2:11). Abbajji zei: Het zal twee [duizend jaar] verwoest zijn, zoals er geschreven is: Hij zal ons na twee dagen doen herleven, ten derde dage zal Hij ons doen verrijzen, en wij zullen leven voor Zijn Aangezicht (Hos.6:2). Er is geleerd in overeenkomst met de mening van Rabbi Kattina: Gelijk als het zevende jaar een jaar vrijlating is van zeven jaren, zo is ook de vrijlating van de wereld duizend jaren uit zeven duizend jaar, zoals er geschreven is: en HASJEM alleen zal op die dag hoog verheven zijn (Jes.2:11); en ook is er verder geschreven: Een Psalm en een lied voor de Sjabbath-dag (Ps.92:1): een dag die volkomen Sjabbath is; ook is er geschreven: Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren (Ps.90:4). Een lering van de school van (Elia) Eliejahoe (3e eeuw): “Zesduizend jaar zal de wereld bestaan; tweeduizend [jaar] van woestenij; tweeduizend van Torah; tweeduizend van de dagen van de Masjiach; maar door onze vele ongerechtigheden zijn van hen voorbij gegaan, welke van deze zijn verloren gegaan” (Sanhedrien 97a,b; Avvodah Zarah 9a).
Ook bij de oudste leerlingen van Rabbenoe Jesjoea kan men het idee vinden, dat de wereld 6000 jaar plus 1000 zou bestaan. In de boeken van het Nieuwe verbond wordt hiernaar verwezen in II Petros 3:8,9:
Petros haalt hier de woorden Mosjeh in Psalm 90:4 aan.“Doch deze ene zaak zij u niet onbekend, geliefden, dat een dag bij de Heer is als duizend jaren, en duizend jaren als een dag. De Heer vertraagt de belofte niet [gelijk enigen traagheid achten], maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen”.
Openbaring 20:2-7:
“En hij greep de draak, de oude slang, welke is de lasteraar en satanas, en bond hem duizend jaren; En wierp hem in de afgrond, en sloot hem daarin, en verzegelde boven hem, opdat hij de volken niet meer verleiden zou, totdat de duizend jaren zouden geeindigd zijn. En daarna moet hij een kleine tijd ontbonden worden. En ik zag tronen, en zij zaten op deze; en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen degenen, die onthoofd waren om de getuigenis van Jesjoea, en om het Woord Gods, en die het beest, en zijn beeld niet aanbeden hadden, en die het merkteken niet ontvangen hadden aan hun voorhoofd en aan hun hand; en zij leefden en heersten als koningen met de Gezalfde, de duizend jaren. Maar de overigen der doden werden niet weer levend, totdat de duizend jaren geeindigd waren. Deze is de eerste opstanding. Zalig en heilig is hij, die deel heeft in de eerste opstanding; over deze heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en de Gezalfde zijn, en zij zullen met Hem als koningen heersen duizend jaren. En wanneer de duizend jaren zullen geeindigd zijn, zal de satanas uit zijn gevangenis ontbonden worden”.
In de vroege (tussen 130-135 g.j.), maar af en toe anti Joodse “Brief van Barnabas” vinden we ook nog deze leer terug:
“Over de sabbat zegt Hij aan het begin van de schepping: En G-d maakte in zes dagen de werken van Zijn Handen en op de zevende dag was Hij klaar en rustte daarop en Hij heiligde die dag (zie Gen.2:2,3). Let op kinderen, wat dat “Hij was klaar in zes dagen” wil zeggen. Dit betekent: De Heer zal in zes duizend jaar alles voltooien. Een dag betekent bij de Heer duizend jaar (zie Ps.90:4, IIPetr.3:8). Zo zal alles in zes dagen, dat is zes duizend jaar, worden voltooid, kinderen. En Hij rustte uit op de zevende dag. Dat wil zeggen: wanneer Zijn Zoon gekomen is en de tijd van de wetteloosheid ten einde is en Hij de goddelozen zal oordelen en Hij de zon, de maan en de sterren zal veranderen, dan zal Hij zeker op die dag uitrusten” (Br.v.Barn.15:3-5).
Velen hebben getracht berekeningen te maken wanneer deze 6000 jaar dan wel zouden eindigen, sommige met de meest vergezochte berekeningen vanuit vermeende geheimenissen ed. Het Jodendom houdt het ervoor dat het sinds de avond van 26-09-03 van de gangbare westerse jaartelling het jaar 5764 is sinds de schepping van Adam. Deze jaartelling is gebaseerd op de gegevens in het boek Seder Olam [Rabba] dat zou stammen uit ’t begin van de 2e eeuw. Ik zelf denk met de geschiedkundige boeken van Josef ben Matjah haKohen (Josephus) in de hand, plus een aantal andere historische en Messiaanse gegevens, dat er een discrepantie is tussen de door de rabbijnen aangegeven tijd en de reeele.
Ik stop even, anders wordt het in enen mischien wat te veel.
Sam