Wat heb jij met zijn opdracht gedaan?

[hijwel]

God zegt:
bekeert u!
zoekt!
geloof!
nader tot mij! (voor joris )

Wat heb jij met deze opdracht van God gedaan?

Vroeg je: wilt u mij bekeren of...
heb je je zelf proberen te bekeren....

Heb je gezocht er al vanuitgaand dat je het toch niet vind.
Of heb je gezocht met de opdracht van God in je 8ter hoofd.

Heeft God je dat geloof gegeven of..
of ben je terstond gaan geloven in Hem als jou zaligmaker

Ben je na het toe gegaan...
of is hij naar jou toegekomen...

volgens mij bedoelen we het allemaal zo ongveer het zelfde, maar iedereen heeft een andere beleving. Maar toch werkt God in ons, ondanks de manier van Geloof.
Het lijkt me goed om open te zijn tegenover elkaar, en er vanuit gaan dat God op meerdere manieren werkt in het leven van een mens.

Ik weet zeker dat ik dingen vergeet, maar vergeef het me!

[Ikke21]

Iedere dag horen we weer deze oproep; Bekeert u, wat ik daarmee doe, de ene keer heel veel en de andere keer bar weinig.
Van de ene hoor ik, je kan je zelf niet bekeren, van de ander hoor ik je moet werken d.m.v. bidden, bijbel lezen enz., het laatste ben ik ook gaan doen, ik ben er eindelijk achter dan ik zonder God niet leven kan, ik merk ook dat ik steeds meer gaat bidden en steeds meer wil weten over Hem, ook merk ik dat God naar mij en mn vriend toekomt, iedere keer als we het over Zijn woord hebben, krijgen we later een soort bevestiging, zo heel wonderlijk is dat!! Ik twijfel niet meer of God bestaat, Hij bestaat echt en dat ga ik steeds meer ervaren.

Hijwel, ik weet niet of je dit horen wilde, maar moest het ff kwijt.

[@mic]

Misschien een heel andere benadering van de bekering: Is benadring niet je eigen leven uit handen leggen en vragen "Heer(e) wat wilt u dat ik doe met mijn leven?" Of zou je dat al onder gevolg scharen. Kweet ook niet precies, kheb geen idee wanneer ik bekeerd ben .

Kwas jarloers op m'n broer en een vriend van me die altijd van die 'aso's' waren en ineens meer karakter gingen tonen dan ik omdat ze een serieuse band met God hadden. Ik ben me er toen ook in gaan verdiepen en zodoende eigenlijk.

[Voor de mensen die nu beschuldigend vingertje op willen gaan steken om te zeggen dat ik remonstrants ben: natuurlijk is God het die Zijn werk in mij begonnen is en deze mensen op m'n weg gestuurd heeft, mijn aandacht getrokken heeft, mij Zichzelf heeft laten ervaren door de bijbel preken etc....]

[tomkoers]

God zegt:
bekeert u!
zoekt!
geloof!
nader tot mij! (voor joris )

Wat heb jij met deze opdracht van God gedaan?

Vroeg je: wilt u mij bekeren of...
heb je je zelf proberen te bekeren....

Heb je gezocht er al vanuitgaand dat je het toch niet vind.
Of heb je gezocht met de opdracht van God in je 8ter hoofd.

Heeft God je dat geloof gegeven of..
of ben je terstond gaan geloven in Hem als jou zaligmaker

Ben je na het toe gegaan...
of is hij naar jou toegekomen...

volgens mij bedoelen we het allemaal zo ongveer het zelfde, maar iedereen heeft een andere beleving. Maar toch werkt God in ons, ondanks de manier van Geloof.
Het lijkt me goed om open te zijn tegenover elkaar, en er vanuit gaan dat God op meerdere manieren werkt in het leven van een mens.

Ik weet zeker dat ik dingen vergeet, maar vergeef het me!

Ik was 25 jaar toen ik op het evangelie werd gewezen door een kennis, en ben eigenlijk puur voor de nieuwsgierigheid eens in de (Groot Nieuws) Bijbel gaan lezen.
Ik snapte er eigenlijk maar weinig van, alleen viel me opeens een zinnetje op: Romeinen 10:13 Want een ieder die naam van de Heer aanroept, zal behouden worden.

Dit sprak me wel aan, en zei toen letterlijk tegen God dat als Hij werkelijk bestaat, Hij het me maar moest laten zien dan. De gevolgen ervan laten zich raden..........

Zal wel geen toeval zijn dat ik Tom(as) heet.....

[hijwel]

Iedere dag horen we weer deze oproep; Bekeert u, wat ik daarmee doe, de ene keer heel veel en de andere keer bar weinig.
Van de ene hoor ik, je kan je zelf niet bekeren, van de ander hoor ik je moet werken d.m.v. bidden, bijbel lezen enz., het laatste ben ik ook gaan doen, ik ben er eindelijk achter dan ik zonder God niet leven kan, ik merk ook dat ik steeds meer gaat bidden en steeds meer wil weten over Hem, ook merk ik dat God naar mij en mn vriend toekomt, iedere keer als we het over Zijn woord hebben, krijgen we later een soort bevestiging, zo heel wonderlijk is dat!! Ik twijfel niet meer of God bestaat, Hij bestaat echt en dat ga ik steeds meer ervaren.

Hijwel, ik weet niet of je dit horen wilde, maar moest het ff kwijt.

Gooi alles er maar uit hoor
Mooi gezegt, geloof je ook in Christus als jou zaligmaker? (je hoeft het niet op het forum te gooien hoor als je dat niet wilt, maar ik ben gewoon benieuwt naar de manieren waarop God werkt in mensen. De manier hoe mensen tot geloof zijn gekomen enz...

[lorit]

Ik kom er steeds meer achter dat ik niet zoveel wil en kan doen. Ik nam me steed weer voor om veel in de Bijbel te gaan leven, mijn zonmden te belijden, proberen te stoppen met het doen van zonde, meer liefde te hebben voor de mensen om me heen, maar heel grof gezegd: ik ga iedere keer weer op m'n bek.
Ik ben tot het inzicht gekomen dat ik God nodig heb en dat Hij me uit deze ellende van mezelf moet trekken anders verdrink ik erin.

[joris]

praise HIm!!
Tof verhaal ook van Gelovige Thomas!

Hijwel bedankt voor het lieve knipoogje naar mijn lijftekst!!!! HET IS GEWOON WAAR!!!!!!

Ik heb mij zeker weten bekeerd en ik bekeer mij iedere dag opnieuw en ik merk dat God mij helpt!!!!! Ik ben echt fout verslaafd geweest aan porno en God helpt gewoon om daar tegen te vechten en om het niet te doen!! Zodra ik weg loop bij God, trap ik weer in de oude valkuilen!!! Nader tot God en Hijz al tot U naderen, staat niet voor niets in de bijbel!!!

Wees niet vervuld door wijn, maar vervuld van de Heilige Geest en je zult merken dat Hij je gedachten geeft die je dichter bij God brengen.

Ik laat mij over een paar maand dopen, omdat ik helemaal wil gehoorzamen aan God: bekeert u en laat u dopen! En ik kan niet wzchten tot Hij zijn beloften vervuld: zou ik weigeren als je om mijn Heilige Geest vraagt?

[Laugh]

Hoi Hijwel,

Hier mijn reactie.. Ik hoop dat je het niet erg vind, dat ik op deze manier reageer..

Toevallig dat ik vanmiddag na moest denken over mijn 'draaipunt' in mijn leven, toen ik de opdracht kreeg om een verslag te maken over mn leven en daarin o.a. het hoogte - en dieptepunt uit mn leven te beschrijven..
Nu, nog geen uur later, lees ik wat je/jullie schreven over hoe God in je/jullie leven heeft gewerkt..
En hier komt dus mijn hoogte punt (met eraan voorafgaand dieptepunt) van mijn leven!

Ik was 14 jaar, nu 3 jaar geleden toen 'het' gebeurde.. Ik liep helemaal vast met mn leventje: thuis, school, met mezelf enz enz. Ik raakte mn beste vriend kwijt (aan een ander), thuis was het hopeloos en met mezelf al niet beter. Ik heb me nog nooit zoo eenzaam en zwak gevoeld als op dat moment: het dieptepunt van mn leven.

Ik zal het kort houden: ik zag geen uitweg meer, dan die ene waarbij alles op zou houden.

Maar God greep Persoonlijk in (dat zag ik pas achteraf), door een wonderlijke weg kwam ik in contact met een docent die me enorm geholpen heeft en dat nog steeds doet. Ook wat mn geloof betreft. Juist daardoor (door dat dieptepunt heen) heb ik God leren kennen. Want ik ben van huis uit opgevoed in het geloof, maar het was altijd maar een 'moeten': ik moet bijbel lezen, ik moet bidden, ik moet naar de kerk; het hoort er gewoon bij, het hoort bij mn leven..
Wel was ik er altijd serieus in maar ECHT geloven, dat kwam pas na het dieptepunt, nadat God me stil zette(zo voel en zie ik het echt) en naar mij toe kwam!

God was bij me, gewoon zooo duidelijk!!!!!! Ik kon alles aan (ook dat waardoor ik juist zo vastgelopen was) samen met Hem!!

met de bekende (denk ook voor jou) ups en downs, ga ik mijn weg met Hem!! Mijn Redder (misschien wel heel letterlijk toen) en Vrijspraak, mijn Vriend en Vader (die al het aardse te boven gaat!)!!!!!!!!!!!!!!

Ik wens het jullie allemaal toe!!!

God zegt:
bekeert u!
zoekt!
geloof!
nader tot mij! (voor joris )

Wat heb jij met deze opdracht van God gedaan?

Vroeg je: wilt u mij bekeren of...
heb je je zelf proberen te bekeren....

Heb je gezocht er al vanuitgaand dat je het toch niet vind.
Of heb je gezocht met de opdracht van God in je 8ter hoofd.

Heeft God je dat geloof gegeven of..
of ben je terstond gaan geloven in Hem als jou zaligmaker

Ben je na het toe gegaan...
of is hij naar jou toegekomen...

volgens mij bedoelen we het allemaal zo ongveer het zelfde, maar iedereen heeft een andere beleving. Maar toch werkt God in ons, ondanks de manier van Geloof.
Het lijkt me goed om open te zijn tegenover elkaar, en er vanuit gaan dat God op meerdere manieren werkt in het leven van een mens.

Ik weet zeker dat ik dingen vergeet, maar vergeef het me!

[hijwel]

Hoi Hijwel,

Hier mijn reactie.. Ik hoop dat je het niet erg vind, dat ik op deze manier reageer..

hey,

Erg? waarom daarvoor start ik juist deze topic

Toevallig dat ik vanmiddag na moest denken over mijn 'draaipunt' in mijn leven, toen ik de opdracht kreeg om een verslag te maken over mn leven en daarin o.a. het hoogte - en dieptepunt uit mn leven te beschrijven..
Nu, nog geen uur later, lees ik wat je/jullie schreven over hoe God in je/jullie leven heeft gewerkt..

Hey, lijkt me ook wel een keer wat.. gewoon voor mezelf alles is duidelijk op een rijtje zetten, ik geloof nu ook dat God al veel langer in mijn werkte, terwijl ik elk weekend ging feesten, drinken, springen enz.
Zat ik elke zondag met verlangen te luisteren naar de preek, de mensen om mij heen konden mij niet schelen, en ik vondt het alijd jammer dat ik weer uit de kerk moest de wereld in.

Mooie reactie,
Als ik het goed lees heb je een echte paulus bekering gehad, stil gezet door God. Ik weet niet of je gevraagt hebt aan God om in je leven te komen. Of dat je er achter kwam dat je zelf niet kon geloven en gevraagd hebt om te mogen geloven. Of dat God je echt, stil heeft gezet en je het geloof heeft gegeven.

Er zijn zoveel manieren hoe God in mensen werkt, echt supper mooi.

Hey, hij maakt het af, op Zijn tijd zal je een mooie vaas zijn gemaakt door de handen van onze grote pottenbakker.

[Laugh]

Hey, lijkt me ook wel een keer wat.. gewoon voor mezelf alles is duidelijk op een rijtje zetten, ik geloof nu ook dat God al veel langer in mijn werkte, terwijl ik elk weekend ging feesten, drinken, springen enz.
Zat ik elke zondag met verlangen te luisteren naar de preek, de mensen om mij heen konden mij niet schelen, en ik vondt het alijd jammer dat ik weer uit de kerk moest de wereld in.

Mooie reactie,
Als ik het goed lees heb je een echte paulus bekering gehad, stil gezet door God. Ik weet niet of je gevraagt hebt aan God om in je leven te komen. Of dat je er achter kwam dat je zelf niet kon geloven en gevraagd hebt om te mogen geloven. Of dat God je echt, stil heeft gezet en je het geloof heeft gegeven.

Er zijn zoveel manieren hoe God in mensen werkt, echt supper mooi.

Hey, hij maakt het af, op Zijn tijd zal je een mooie vaas zijn gemaakt door de handen van onze grote pottenbakker.[/quote]

EEY,

Hoe verliep het bij jou??? Hoe ben je gaan zien dat God al langer in je werkt?
Hoe kwam die ommekeer, van feesten in de wereld naar feesten voor God (bedoel ik niet oneerbiedig!)

Veel vragen misschien, maar ben er erg nieuwsgierig naar..

Is zeker mooi, zeker weten!!!

En dat geldt ook voor jou, Hij gaat verder, ookal hebben we dat niet altijd door op dat moment en zien we pas later dat het God was die met ons bezig was!! (gave ervaring is dat trouwens, vind je niet-> dat je niet alleen was en bent!!! Vind ik wel teminste!!)

Tot reageerz!!!

[Mariamagdalena]

Heeft God je dat geloof gegeven of..
of ben je terstond gaan geloven in Hem als jou zaligmaker

Ben je na het toe gegaan...
of is hij naar jou toegekomen...

Bij mij heeft God zelf contact gezocht. Ik ben opgevoed door atheistische ouders. Mijn eerste herrinnering was (geloof het of niet, maar het is zo), toen ik ongeveer een half jaar was. Ik lag ergens buiten in een babywagen, ik heb het later nog eens nagevraagd aan mijn moeder, en het klopte dat ze me soms in de tuin zette bij een vriendin in de zon, ik lag daar dus, en mijn lichaam bleef liggen en ik steeg omhoog op, en toen was er een soort stem of iets dat tegen mij zei: nee, jij hebt hier een taak, iets af te maken. Toen lag ik weer terug in die wagen. Dat was de eerste ervaring, toen duurde het pas tot mijn 10de jaar, dat ik zelf ben gaan bidden, stiekem, en in de 5de klas (groep 7) hadden wij godsdienstles, en ik was helemaal kapot van die dominee, ik ging helemaal in zijn verhalen op. Dat duurde maar 2 jaar, maar mijn geloof werd steeds sterker. Toen ik 17 was, ging ik met mijn vriendin naar Jesus Christ Superstar, en ik was zo door die film gegrepen, dat ik een bijbel heb gekocht, en die ben gaan lezen, zo is dat allemaal gegroeid, ik ben kerken gaan bezoeken, en toen ik 28 was heb ik mij in een gemeente laten dopen, toen was ik in het begin heel erg fanatiek, want ik kreeg zo veel zegeningen, dat iedereen moest het weten, maar nu ben ik minder fanatiek, en praat er alleen over als mensen er zelf om vragen, anders verklaren ze je voor gek, omdat de meeste mensen geen spirituele ervaringen hebben gehad, denken ze dan dat je godsdienstwaanzin hebt.

[hijwel]

EEY,

ey

Hoe verliep het bij jou??? Hoe ben je gaan zien dat God al langer in je werkt?
Hoe kwam die ommekeer, van feesten in de wereld naar feesten voor God (bedoel ik niet oneerbiedig!)

Ja, moeilijk... Ik zal het in het kort proberen te zeggen:
Ik heb heel veel avonden gevuld, met drinken, feesten... om toen ik zo ongeveer uit mijn pubertijd te voorschijn kwam, ging ik nadenken over het leven.. Ik voelde me heel slecht, elke keer weer deed ik zonde.. en ging gewoon door alsof er nx aan de hand was.
Ik d8 na over het leven, ik kwam er 8ter dat ik een leeg gevoel had van binnen.. En gevoel dat alleen maar gevuld kan worden door God.
Ik dronk de woorden van de dominee naar binnen als bier..
Des al niet te min ging ik elk weekend weer feesten, maar ik had er geen zin meer in. Ik ging met tegenzin er na toe.
Tot op een gegeven moment, ik geen zin meer had in het drinken enz...
Ik heb aan God gevraagd of hij mij andere vrienden wou geven.. en ik ben meerder malen verhoord... (direct!).

Ik had nieuwe vrienden en probeerde beter te leven... maar dit viel weer hard tegen... ik d8 dat ik dichter bij God zou komen. Maar zij konden mij ook niet helpen. Tot op een gegeven moment... ik d.m.v. joris van het forum er 8ter kwam dat er ook een opdracht van God voor mijn in de bijbel stond.

Geloof in jezus christus en gij zult behouden worden... ik kon het niet geloven dat het ook voor mij was... ik heb het toen aan God overgelaten.
En hij heeft het geloof in mij gewerkt!

Nu weet ik het zeker!!!

zo... ik voel me er niet echt lekker bij dat ik dit midden op een forum doe.. lekker algemeen en anoniem. Maar ik ben natuurlijk zelf deze topic begonnen
[/quote]

[tomkoers]

wat een mooie getuigenissen allemaal hier zeg. Heel goed dat jullie dit allemaal vrijmoedig vertellen, ook dat is weer opbouwend voor anderen.
Ik wens jullie allemaal heel veel Gods zegen toe.

Tom

[Acire]

Hoi hoi!

Wat ik met die opdracht deed. Lange tijd was God al aan het werk in mij, maar ik had het niet door. Tot een moment dat ik niet anders kon. Ik kon nix anders dan zeggen: Heer, ik heb u lief, omdat u eerst mij liefhad. ( 1 joh 4:19) Toen heb ik ook mijn zonden beleden, en sindsdien weet ik dat ik een kind van God ben.
Haleluja.

[meschianza]

Het waren niet al die preken die mij iedere keer weer zeiden dat ik verloren zou gaan als ik bleef leven als ik nu deed.
Daar haalde ik mijn schouders over op, en ik feestte lekker door.

Het was de MAF-piloot, overgekomen uit een AFrikaans land, die ik bij toeval (?) sprak. Even nadat ik God had gezegd niet meer te willen leven zoals ik deed, met zoveel leegte. Die man, hij sprak zo vol liefde over God, zijn Helper. Heel eenvoudig, zonder hoogdravend woordgebruik.
Hij straalde een glans uit, wat ik nog nooit eerder had meegemaakt.
Ik heb email contact met hem gehouden, hij heeft me op gang geholpen en toen heeft hij me losgelaten. Daarna is alles in een raptempo veranderd.
Alles werd anders, die mensen die ik ontmoette waren anders, de boeken die ik ging lezen en vooral de bijbel. Het zijn geen droge letters meer, waar wat mooie dingen in staan. Het leeft en het onderwijst, confronteerd, bestraft, troost, bemoedigt, onderhoudt.

Ik wil niets anders meer, dan Hem volgen. Nu endan verlies ik de opdracht uit het oog, dat moet ik eerlijk toegeven. MAar iedere keer weer word ik er naar toe getrokken, door mensen die ik onverwacht ontmoet, door een preek, door een boek maar meestal door de bijbel. Om die opdracht te voltooien.