Ik ben dan ook een groot voorstander van het Psalmen voor Nu project.
Geweldig! Hoe denk je daarover dan? Bijbels geïnspireerd, maar toch modern

Moderator: Moderafo's
Jo'tje schreef:Klopt. Psalmen hebben ook iets speciaals. Alleen die melodie. Het went wel, als je al jaren in de kerk zit, maar toch staat het niet echt dichtbij deze generatie ofzo.
Ik ben dan ook een groot voorstander van het Psalmen voor Nu project.
Geweldig! Hoe denk je daarover dan? Bijbels geïnspireerd, maar toch modern
Marnix schreef:Het probleem is dat je selectief aan het kijken bent. Het gaat over de relatie met God... en is niet alleen ik, maar ook U.. en dat in de eerste plaats. Staat hier ergens dat de mens het allemaal zelf doet en dat dat niet van God komt? Het is een belijdenis (moet je kijk hoevaak die begint met "Ik geloof".Waarom hoor je daar nooit wat over?
Zoals ik al zei: Het zijn lofliederen van mensen die zich in Christus vergeven en geheiligd weten. Het is dankzij Christus, en het werk van de Geest... dat je dit kan en mag zingen. Het heeft dus niets te maken met denken dat je jezelf kan verlossen, want het is bedoeld als lofliederen voor verloste mensen die dit zingen, en niet mensen die zich door het zingen willen verlossen.
Ook "Aan uw voeten Heer" vind ik een mooi en goed lied van afhankelijkheid van God, liefde voor God, het verlangen om dicht bij Hem willen zijn en de belijden daar voor te willen gaan. En daar is niets mis mee, zolang mensen weten dat dit dankzij Jezus mogelijk is. Goed, ik kan zo een hele lading opwekking noemen waarin dat bezongen en beleden wordt.
Beide aangehaalde opwekkingsnummers zingen we wel eens in de kerk overigens Wink Maar als de synode er ook naar wil kijken... prima. Maar dan niet op zo'n manier (heej ik lees een paar keer het woordje "ik" dus het is mensgericht en zelfverlossingsgericht.
Marnix schreef:Tja, ik vind het een onzinvergelijking. Veel teksten van opwekking zijn rechtstreeks uit de Bijbel. Als jij dat vergif durft te noemen moet je toch gaan oppassen.
Marnix schreef:Ik ben het dus met je eens dat Opwekking wat eenzijdig is. Daarmee is Opwekking op zich zeker niet verkeerd, als het maar goed wordt gedoseerd. In Evangelische kringen, waar vaak alleen maar Opwekking enzo gezongen wordt, vind ik die balans inderdaad niet goed. Maar af en toe een Opwekkingsnummer in de kerk zingen vind ik geen enkel probleem, integendeel, het zijn mooie lofliederen die Gods eer en liefde en grootheid bezingen. Gelukkig is daar bij mij in de kerk ook ruimte voor, en zingen we ze ook af en toe. Gelukkig zingen we daarnaast ook andere psalmen, hymnen en geestelijke liederen.
Boekenlezer schreef:En dan kom ik bij het tweede. De opwekkingsliederen gaan er dan vanuit dat je zelf dan toch wel overeind blijft met je vroomheid. De omstandigheden in het leven kunnen tegenzitten, maar ík ben een vroom mens, die op God vertrouwt! God is er, en ik ben er ook nog met mijn vroomheid.
Jo'tje schreef:Aan Opwekkingsliederen alleen heb je heus niet genoeg. Maar volgens mij is er ook niemand die dat hier wil beweren. Dat zegt nog niet dat er erg mooie liederen bij kunnen zitten.
En dat ik-gericht? Dat is wel zo ja. Maar verschilt ook weer hoe je het beleeft. Voor mij is het juist wel eens confronterend.
"Ja ik verkies nu om bij U te zijn en om naar U te luisteren."
O ja? Ga ik er altijd nog wel zo fanatiek voor? Denk ik daar in alle situaties aan, dat ik naar God wil luisteren?
Natuurlijk besef ik wel dat het God is die dat moet 'werken' in iemand, maar door zo'n lied word ik ook wel weer gewezen op m'n eigen inzet. Geen lauwheid.
Verder is een combinatie van verschillende liederen, psalmen, gezangen of gewoon muziek etc het meest compleet.
Want je maakt mij niet wijs dat iemand zich bij iedere situatie in het leven het allerbeste uit kan drukken in enkel psalmen..
Boekenlezer schreef:Ik mis dus de gereformeerde belijndheid.
Het lijkt allemaal nogal gericht op: hoe ruim kunnen we zijn?
Lalage schreef:Bedankt voor jullie observering... ik ben het ermee eens dat geloof een gave van God is en dat je jezelf niet kunt bekeren. God kiest uit op welke tijd je tot geloof komt. Ik had eigenlijk nooit zo gezien dat in opwekking de gedachte zo naar voren komt dat je zelf moet kiezen, zoals dat in evangelische kerken ook gebeurt.
Race406 schreef: Ik heb echt veel waardering voor die broeders en zusters (want dat zijn het wel!!), maar het "Geloof in de Heer en je hebt geen problemen meer" zoals ik daar vaak ben tegengekomen stuit mij intens tegen de borst, omdat dat eenvoudigweg niet zo is...
Bevlogen schreef:Mwah... hoewel het in de Bijbel staat vind ik de tekst ,,Sla hun gezicht kapot, sla hen de tanden uit" niet bijster sterk Heel Vrolijk Is zelfs wel een beetje raar om dat zo te zingen
Boekenlezer schreef:Dat iets rechtstreeks uit de Bijbel komt, zegt ook niet alles. Dat zullen Marcion of Pelagius ongetwijfeld ook wel gedaan hebben, bij het schrijven van stukken.
Het gaat er ook om wàt je uit de Bijbel haalt.
Wat McDonalds in zijn eten stopt, zal op zichzelf niet uitsluitend slecht zijn. Er zullen best stoffen in zitten die je gewoon nodig hebt. Maar er ontbreekt ook veel, en de samenstelling is niet gezond. Vet heb je in een bepaalde mate nodig. En suiker is ook niet schadelijk, zolang het in de juiste mate wordt genuttigd. En verder zijn er stoffen die wel in gezond voedsel zitten, maar die in fastfood ontbreken.
Hetzelfde kun je denk ik zeggen over opwekkingsliederen.
Boekenlezer schreef:En dan kom ik bij het tweede. De opwekkingsliederen gaan er dan vanuit dat je zelf dan toch wel overeind blijft met je vroomheid. De omstandigheden in het leven kunnen tegenzitten, maar ík ben een vroom mens, die op God vertrouwt! God is er, en ik ben er ook nog met mijn vroomheid.
Je hebt het over het zingen van Opwekking in je eigen kerkdiensten. Toevallig weet ik dat je van dezelfde kerk bent, als ds. E.A. de Boer, die in het aangehaalde kranteartikel voorkomt. Dus zo komt het dan allemaal weer mooi dicht bij elkaar. Want dan kan ik gelijk wat gedachten uiten over het geestelijke klimaat van de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt.
Ik ben het er dus pertinent mee oneens, dat Opwekking toelaatbaar in kerkdiensten. Tenminste, dat is de regel zoals ik die formuleer. Kijk, als het gaat om opwekkingsliederen waar geen dwaling in te herkennen valt, dan valt het misschien nog te overwegen. Maar ik houd het op een misschien, want ik denk dat zoiets snel fout gaat, en dat er al snel toch wat ruimer wordt gezongen dan mijn regel toelaat. (Zo van: "O, als we dan toch bezig zijn met Opwekking, dan weet ik ook nog wel een paar mooie. Die, en die, en die. Zullen we die ook eens zingen in de kerk?")
In de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt was men in het verleden volgens mij toch wat kritischer naar de 'evangelische' beweging, en zo ook Opwekking. Ik denk dat er toen meer overeenkomst was met mijn opvatting daarin, al zette men dan waarschijnlijk niet zo sterk die bevindelijke accenten, die ik wel zet. Maar als je ziet op welke manier Opwekking nu blijkbaar een plek heeft bij de kerkleden en wat er zoal kan, dan is er nogal wat veranderd! En hoe ds. E.A. de Boer daarover spreekt, vind ik merkwaardig, zoals ik al gezegd heb. Te meer, daar hij wel eens aangegeven heeft dat hij wel affiniteit heeft met dat bevindelijke van de Christelijke Gereformeerden, en dat hij het jammer vond dat daar in zijn eigen kerkgenootschap blijkbaar niet zo'n antenne voor was. Ik mis alle gereformeerde afbakening, en de GKV komt in het artikel op mij over als een tamelijk amorfe organisatie, die als geheel niet meer echt duidelijk ergens voor staat. I.i.g. niet de gereformeerde lijn.
'Waar wij voor staan? Tja, daar vraag je wat! We geloven in God, en het heil is in Jezus Christus. Maar wat moet ik er verder eigenlijk van zeggen...?', als ik het even als een fictieve uitspraak weergeef.
Ik mis dus de gereformeerde belijndheid. Het lijkt allemaal nogal gericht op: hoe ruim kunnen we zijn? En dat helaas op een manier, die op mij nogal eenzijdig overkomt. Ja, er zijn er wel, die die belijndheid willen handhaven, zoals bijv. ds. P.L. Storm in dat artikel. Maar het lijkt meer een bepaalde afdeling geworden te zijn binnen dat kerkverband.
En hoe is die veranderde houding te verklaren m.b.t. het 'evangelische'? Volgens mij is er een beetje een vaccuüm ontstaan in de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt als het gaat om de geloofsbeleving. Iets waar te weinig aandacht voor geweest is. En dan ga je als kerkleden natuurlijk wat missen. Logisch! En in principe ook gezond.
Maar als je als kerk gereformeerd wilt zijn, blíjf dat dan ook! Kies dan ook voor een gereformeerde geloofsbeleving! En ga de boel niet zitten vergiftigen met evangelische en charismatische invloeden, zoals nu gebeurt! (Ik had het eigenlijk nog niet over de charismatischen, maar het is echt niks overdreven om dat erbij te halen, want dat speelt in de GKV!) Ga dan terug naar je eigen bronnen, en waar je voor staat. Kijk eventueel hoe andere gereformeerde kerkgenootschappen de geloofsbeleving vorm geven, en bezin je daarop!
Tja, dat is inderdaad minder snel dan even gauw bij de McDonalds (de 'evangelischen') langsrijden, waar je niet eens je auto uit hoeft bij het bestellen en afrekenen. Maar het is beslist de moeite waard, want het geloof wordt er zo ontzaglijk veel rijker van!
Boekenlezer schreef:Jo'tje schreef:Aan Opwekkingsliederen alleen heb je heus niet genoeg. Maar volgens mij is er ook niemand die dat hier wil beweren. Dat zegt nog niet dat er erg mooie liederen bij kunnen zitten.
En dat ik-gericht? Dat is wel zo ja. Maar verschilt ook weer hoe je het beleeft. Voor mij is het juist wel eens confronterend.
"Ja ik verkies nu om bij U te zijn en om naar U te luisteren."
O ja? Ga ik er altijd nog wel zo fanatiek voor? Denk ik daar in alle situaties aan, dat ik naar God wil luisteren?
Natuurlijk besef ik wel dat het God is die dat moet 'werken' in iemand, maar door zo'n lied word ik ook wel weer gewezen op m'n eigen inzet. Geen lauwheid.
Verder is een combinatie van verschillende liederen, psalmen, gezangen of gewoon muziek etc het meest compleet.
Want je maakt mij niet wijs dat iemand zich bij iedere situatie in het leven het allerbeste uit kan drukken in enkel psalmen..
Je stelt de waardevolle vraag: "O ja? Ga ik er altijd nog wel zo fanatiek voor? Denk ik daar in alle situaties aan, dat ik naar God wil luisteren?"
En dat moet wel een vraag zijn, waar geen enkel mens 'ja' op kan zeggen. Ik kan dat zeer zeker ook niet.
Maar helpt dat, om alleen met die vraag geconfronteerd te worden? Volgens mij niet. Want in de confrontatie met die vraag kom je niet tot een oplossing. Terwijl ik de 'evangelischen' er van verdenk dat ze het daar nou juist wèl van verwachten. Je moet dan gewoon even een oppepper hebben, een boost, om je geloof weer goed genoeg te doen zijn voor God, zo lijkt het dan. Maar ik verzeker je, dat dat een doodlopende weg is, waarmee je bovendien nog eens niets bereikt ook. (Symptoombestrijding!) Het enige wat je er waarschijnlijk mee bereikt, is dat je geconfronteerd wordt met je zondige aard. Dat je weer ontdekt: het is niet in mij, in mijzelf loopt alles dood. Helaas stopt jouw verhaaltje daar, en kom je op de proppen met je eigen inzet. Volgens mij is dat een doodlopende weg.
Het is niet onjuist om te beseffen dat God zijn Torah gegeven heeft, waarin Hij gezegd heeft dat Hij e.e.a. van ons verlangt. Maar we zullen het er niet mee redden. Want uiteindelijk, na voldoende ervaring, zal er niets anders meer overblijven dan als een gebroken zondaar aan de voeten van Jezus Christus neer te vallen, niet wetend hoe nog zalig te kunnen worden, om dan weet te krijgen van die "vreemde rechtvaardigheid" zoals Luther dat uitdrukte. (Vreemd = van een ander, niet van jezelf.)
Wat betreft die psalmen ben ik aanmerkelijk optimistischer, als het gaat om geestelijke herkenning. Want die zijn véél veelzijdiger dan Opwekking. Vergelijk de psalmen in dezen maar met een gezonde maaltijd. Dat is namelijk geen fastfood.
En dat is ook precies wat je oudere mensen hoort zeggen: in de Psalmen herken je je altijd, in wat voor situatie je ook zit.
Race406 schreef:Marnix erkent dat Opwekkingsliederen eenzijdig zijn, en dat vind ik ook. Het kan geen kwaad om af en toe deze liederen te zingen, maar ook mijn probleem met Opwekking is de veelal ik-gerichtheid van de liederen. "Ik besluit om uw dienstknecht te zijn" Oh ja? Ik besluit niks! God trekt mij, en dan leer ik Hem te dienen! ( Fil 2,13
Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen) Jij besluit niets, TENZIJ God het in je legt om een besluit te nemen. Als het goed is zullen ook bekeerde evangelischen erkennen dat het 100% genade is van God, dat Hij de Eerste en de Laatste in hun leven is! Maar als je veel van dit soort termen als "Ik verkies nu om bij U te zijn, Ik besluit om Uw dienstknecht te zijn" hoort, dan ga je op den duur gewoon geloven en niet anders meer weten dan dat je het zelf moet doen. God moet het doen voor 99,9%, maar die laatste 0,1% moet je zelf doen, namelijk Hem aannemen. Die je dat niet dan kom je er niet. Ofwel: Dan zou Gods werk niet volkomen zijn, niet genoeg. Ik heb daarom ook medelijden met mensen die alleen maar Opwekking zingen, zoals in zoveel Evangelische gemeenten gebeurt.
Na de vuurwerkramp in Enschede is er een interkerkelijke verootmoedigingsbijeenkomst geweest. Een Evangelische voorganger zei jaloers te zijn op de protestanten. "Jullie hebben de Psalmen nog, waarin jullie uit de diepten van je ellende kunt schreeuwen tot God. Wij kennen alleen maar blije liederen, wij moeten altijd maar weer blij zijn in de Heer, terwijl dat lang niet altijd het geval is." Dat geeft voor mij het gevaar van die richting weer. Ik heb echt veel waardering voor die broeders en zusters (want dat zijn het wel!!), maar het "Geloof in de Heer en je hebt geen problemen meer" zoals ik daar vaak ben tegengekomen stuit mij intens tegen de borst, omdat dat eenvoudigweg niet zo is...
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 15 gasten