Boekenlezer schreef:Het is dus duidelijk dat het lied bij jou heel andere gedachten oproept dan bij mij.
En daarom stel ik de vraag of het wel legitiem is om je hele verhaal over mystiek op te hangen aan dit lied. Dat je een mening hebt over christelijke mystiek is fijn, maar waarom hang je dat op aan dit lied? Aangezien het lied nergens Toronto-achtig gedachtengoed verkondigt lijkt dat me nogal vergezocht. Je suggereert een verband tussen dit lied en zaken als de Toronto-blessing waarmee je dit lied (en de mensen die het lied zingen) wel heel gemakkelijk in een bepaald (kwaad) daglicht stelt. Als het lied theologisch gezien nou echt dubieuze zaken uitdroeg dan kan ik me bij een waarschuwing wat voorstellen, maar in dit geval? Of wilde je enkel jouw persoonlijke, subjectieve, indruk van dit lied geven? Ik had toch de indruk dat je wel meer voor ogen had dan dat.
Wie heeft dat wel? De mens heeft denkkaders nodig, om zijn werkelijkheid om hem heen te kunnen begrijpen en beoordelen. Met een leeg geheugen schop je het niet ver in deze wereld.
Nou doe je net alsof het ideaal is om met een leeg geheugen de dingen te ondergaan en te beoordelen, maar dat is een illusie. Ervaringskennis is eerder een hulp, dan een sta-in-de-weg.
Volgens mij heeft iedereen zijn of haar eigen vooroordelen. Het is echter wel belangrijk je daarvan in zekere mate bewust te zijn zodat je je oordeel zo min mogelijk laat beïnvloeden door die vooroordelen. Ik meen hier bij jou een neiging te zien om heel snel zaken die met geloofservaring of met het verlangen naar b.v. ‘meer van de Geest’ te bestempelen als mystiek. Volgens mij maak je dan echter te weinig onderscheid; je oordeelt te veel naar de klank. Niet alles wat gericht is op geloofservaring is ook in negatieve zin te beschouwen als mystiek. Daarvan is m.i. pas sprake als de ervaring waarheid wordt en boven de bijbelse waarheid gezet wordt. Op dat punt gaat het idd mis in zowel sommige zwaar-bevindelijke kringen als in sommige pinksterkringen. In heel veel gemeenten gebeurt dat echter niet en ik zie dat in dit lied al helemaal niet terug.
Mystiek bestaat denk ik uit: de echte ervaringen in een bepaald mystiek denkkader plaatsen, en verder een hoop emotioneel gezemel wat nogal kunstmatig is maar waarvan men zichzelf wijs maakt dat het Geesteswerkingen zijn. Dat laatste noem ik aanstellerij.
Volgens mij is dat een heel andere definitie van mystiek dan b.v. de definitie van Medema. Het gaat niet om de manier waarop ervaringen worden ‘opgewekt’ en of men zich dan vergist in de vraag of het wel echt werkingen van de Geest zijn. Het gaat er om welke plaats die ervaringen krijgen. Als je jouw definitie hanteert zou je daar met wat kwade wil ook sommige aanbiddingsdiensten kunnen scharen waar verder helemaal geen Toronto-achtige zaken gebeuren. En gezien de manier waarop je over dat soort samenkomsten spreekt doe je dat ook daadwerkelijk. Ik ben echter bang dat je dan je vriend Medema niet direct aan je zijde hebt. Hij heeft het nl. over zaken die veel verder gaan. In het ND schreef hij ooit:
Relatief zit, denk ik, nog de minste pijn in andere vormen van lofprijzing, tongentaal (zeker als die alleen in de binnenkamer wordt uitgeoefend) en gebedsvormen. Veel moeilijker te verteren zijn de wonderen, en met name de wondergenezingen. Laten we nog eens proberen elkaar goed te begrijpen.
En zelfs dan zegt hij elders over iemand als TB Joshua:
Wie de bediening van TBJ bijbels wil beoordelen, behoeft niet per se over alle theologische, medische en feitelijke dossiers te beschikken, plus de deskundigheid om deze te beoordelen. Het is voldoende om te weten wat de uitwerking van zijn bediening is. Zodra ik zou merken dat mensen die onder zijn bediening vandaan komen, de zonde meer gaan liefhebben en de Here Jezus Christus gaan haten, zal ik geloven dat hier machten van de duisternis werkzaam zijn. Zolang ik merk dat mensen die onder zijn bediening vandaan komen, meer het beeld van Christus vertonen in hun leven en de zonde gaan haten, ga ik er met vreugde vanuit dat dit een werk is van Gods Heilige Geest. Waarmee dat werk niet boven alle kritiek staat, want niets op aarde is perfect.
Volgens mij gaat het dan over heel andere zaken als ‘Daar zag je echt van die emotionele aanstellerij, van die mensen die zo'n sentimenteel gezicht trekken, en daarmee naar boven kijken, en met de armen omhoog.’ Als je dat verschil niet ziet is dat een duidelijk bewijs van je vooringenomenheid en je onvermogen om persoonlijke smaak en beleving los te zien van dat wat theologisch gezien goed of fout is.
Een interessante serie artikelen over het werk van de geest is trouwens te vinden op: http://www.nd.nl/htm/dossier/Geest/nieuws.htm
) Naast mystiek spelen er nog wel meer dingen. Als je dan op een punt bent gekomen waarop je de dingen weer aardig op een rij gekregen hebt, kun je je dan voorstellen dat ik wel eens furieus kan worden bij het terugzien van dergelijke zaken? (Al speelt er nog wel ietsje meer dan dit.)
Maar goed, er blijkt dus sprake te zijn van een kleine spraakverwarring. Kan gebeuren.