Kaw schreef:De uitverkiezing is iets van God en verborgen voor de mensen
Jezus laat wel enkele dingen doorschemeren. Niemand komt tot de Vader dan door mij. En: Alles wat Mij de Vader geeft zal tot mij komen, en wie tot Mij komt, zal ik geenzins uitwerpen. (Joh. 6)
Het was God te doen om duidelijk te maken dat er in Zijn verkiezend werk geen mensenwerk te pas komt. (Wat een troost!)
De uitverkiezing wordt nu gebruikt om de honden te slaan met: Misschien ga je wel onbekeert sterven en sla je tot je grote verbazing je ogen op in de hel. Of: Dit is tijdgeloof, of wondergeloof, of historisch geloof. Of: Waar ben jij in de heilsorde? Of het ergste: Weet je al of je tot God's verbond hoort (uitverkoren)? Nee? Maar waarom maak je dan aanspraak op Zijn beloften, want die gelden toch alleen voor Zijn kinderen?
Ik heb de eerste dominee van de ger. gem. meegemaakt die niet meer wist waar de doop nu eigenlijk voor was, want er ligt geen zekerheid in. De beloften gelden alleen voor de uitverkorenen, dus waarom zou je alle kinderen dopen?
Mijn aanstaande schoonmoeder ging al jaren aan het avondmaal, maar had de vrijmoedigheid dit weekend niet, want ze wist niet meer uit haar bevinding te halen of ze wel uitverkoren was.
Ik sprak met een dominee en die beweerde dat een gelovige heel zijn leven in de kerk kon zitten, maar dan toch niet uitverkoren kon zijn. Ik reageerde met: Dan was dat geen gelovige! Nee, zei ie, het kan ook zijn dat je gewoon niet uitverkoren ben, maar een gelovige zal zich daarin kunnen berusten, want het is God's rechtvaardig recht om hem naar de hel te sturen.
Stop met die uitverkiezing en rust in God's beloften, want mensen zijn tot de wortel verdorven en niet te vertrouwen, maar God is onverandelijk, dus Zijn beloften eeuwig.
Helemaal mee eens, Kaw! De uitverkiezing mag enkel en alleen verkondingd worden als troost voor Gods kinderen, maar als het een belemmering gaat vormen om tot God te komen, is er iets fundamenteel fout.
Ook bij mij in de kerk wordt gepredikt dat je eerst moet berusten in je verdiende verdoemenis, voordat je mag geloven in de verzoening in Christus. Gods eer meer achten dan je eigen zaligheid, heet dat dan. M.i. is dit onbijbels en tegennatuurlijk, Jezus heeft niet van mensen verwacht dat ze verlangen naar de hel. Volgens mij kun je pas toestemmen met je verdiende verdoemenis als je zeker weet dat je gered bent, en dan nog lijkt het me bar lastig.
Omdat de uitverkiezing iets is wat velen (ik soms ook niet) niet kunnen stroken met Gods beloften in de Bijbel (die m.i. voor iedereen gelden) en wij alles in schema's proberen in te passen, gaan we de conclusie trekken dat omdat er nu eenmaal een bepaald aantal uitverkorenen is, de beloften ook alleen voor hen gelden. Dit is fout; we gaan teveel op onze eigen tour met de Schrift en luisteren te weinig naar Gods stem.
Gelukkig staat er: "Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe." en niet: "Alzo lief heeft God de uitverkorenen gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat de uitverkoren niet zouden verderven, maar het eeuwige leven zouden hebben."
Gods Woord is oneindig veel betrouwbaarder en meer waard dan het woord van mensen (predikanten).
Het aantal mensen in mijn gemeente dat aan het Heilig Avondmaal gaat, is toenemend dalend. Dit is een concreet gevolg van de prediking van onze dominee. Hoewel ik weet dat het niet om cijfertjes gaat, kan ik niet nalaten het volgende op te merken: ik zit in een gemeente van 800 zielen waar 25 mensen aan het H.A. gaan. Gelukkig kan het ook anders (daarmee wil ik die laatste 25 natuurlijk niet wegcijferen). Mijn zus echter zit in een gemeente in het midden des lands (zelfde kerkverband, Ger. Gem.) die ook 800 zielen telt, van wie er 250 aan het H.A. gaan. Af en toe een weekendje daarheen werkt dan ook heel verfrissend.
[/quote]
Het instinct, dat een God eist, wint het van de vernuftigheid, die Hem verwerpt (Vinet.)