Pesten & Roddelen.

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
hansje
Verkenner
Verkenner
Berichten: 5
Lid geworden op: 11 feb 2003 18:38

Berichtdoor hansje » 14 apr 2003 14:52

:arrow:
Laatst gewijzigd door hansje op 10 mar 2004 10:18, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
BJ
Moderator
Berichten: 1951
Lid geworden op: 29 okt 2002 11:25
Locatie: Delfzijl

Berichtdoor BJ » 14 apr 2003 15:01

Graag gedaan.

Ik hoop toch dat je een oplossing mag vinden. En dat je op een bepaald moment wel met iemand kunt spreken. Ondanks dat je het nu niet ziet zitten.

anna
Mineur
Mineur
Berichten: 225
Lid geworden op: 12 sep 2002 14:26

Berichtdoor anna » 15 apr 2003 19:19

Ik herken mij zelf in het verhaal van jouw, hansje. Ik heb zeker 2 jaar gelopen met gevoelens van: ik wil helemaal geen hulp absoluut niet....... En toen het echt niet meer ging, (ik stopte zelfs met mijn werk, had zelfs zelfmoordpogingen, ik was ziek elke keer, zag geen uitkomst meer, werd zelfs overspanning) heb ik toch de knoop door gehakt en heb ik hulp gezocht.....

Ik hoop dat je snel mag inzien dat je hulp echt nodig heb en dat je er zelf open genoeg voor bent....

Het ga je goed....

Hou vol.....

trijntjejohanna
Generaal
Generaal
Berichten: 5718
Lid geworden op: 24 sep 2002 08:24

Berichtdoor trijntjejohanna » 16 apr 2003 19:14

De tempelbeek

Ik lach op tijd
Ik speel het spel

Hoe gaat het?
Goed.
Het gaat goed

ik red me wel
ik speel het spel
zoals iedereen dat doet.

Ik speel het spel
verbazend goed

Maar zonder decor en toneel
alleen gelaten word het me vaak teveel
en weet ik niet
waar ik het zoeken moet.

Ik heb stad
en landen afgelopen
ik kon alles kopen
werd gezegd
alles wat ik nodig had
kom, neem, eet, drink
maak je geen zorgen
betaal morgen
en alles wat ik houden kon
heb ik gretig ingedronken

Maar, mijn dorst is dieper
steeds dieper in mij
weggezonken
gedaald
tot aan de angsten
van m'n jonge jaren
verlangens, die bijna
vergeten waren
en stille wanhoop
van zeker weten:
ik heb het niet gehaald
ik heb gefaald

ik heb geput uit eigen bron
totdat ik uitgeput niet verder kon

Mijn dorst is dieper
weggezonken
tot U, die in de diepte
wat dor en droog is, ziet
mij zei:

Kom bij Mij
en rust en drink
Kom op verhaal
en les je dorst
hier, aan Mijn rivier.

(God antwoordt):
"Mijn rivier is geen grens
geen waterscheiding
van moeten en niet mogen
die jou de pas afsnijdt

Mijn rivier
is geen afstand tussen Mij en jou
het is Mijn hart wat overstroomt
en wegen zoekt
zich in bochten wringen moet
met pijn en moeite
rotsen splijt
en lijdt aan de woestijn
om bij jou te kunnen zijn".

Schoorvoetend ben ik
gekomen en buig
aan Uw sterke stromen
en drink
ik drink U in
en begin
weer op te leven
Dit is wat ik zocht en zoek
Iemand die Zichzelf
aan mij kan geven.

Ik ga er in het begin
nog maar tot mijn enkels in
Pootjebaden? U vindt het goed
Het is niet dat ik dieper moet.

Uw stroming zet met zachte hand
mij aan
tot verder, dieper blauw
Tot waar ik niet langer zou
kunnen blijven staan.

Maar zover ben ik niet
Nog niet
Dat Uw water mij zou
willen dragen
op Uw stroom van lief'lijkheid
Dat zou mij overvragen
Geef me de tijd
de tijd van Uw geduld.

Maar nu al voert U
in Uw stromen mee:
mijn smerigheid en schuld
spoelt verbeten zout
uit oude wonden
en wat van zonden
mij vastgebonden houdt
wordt in Uw beek
losgeweekt
U neemt het mee
U voert het af naar zee.

Nieuw is wat Uw Geest
inbrengt in wat vroeger
is geweest:
De pijn verzacht
een wond geneest
ik leef op en groei
ik leef op
en kom aan U tot bloei.

trijntjejohanna
Generaal
Generaal
Berichten: 5718
Lid geworden op: 24 sep 2002 08:24

Berichtdoor trijntjejohanna » 26 apr 2003 17:10

Mijn Wens

Vroeger werd ik veel gepest
Ik alleen tegen de rest
Elke dag steeds opnieuw
Zo gauw als ze me hadden gezien
Praten hielp niet meer
steeds maar pesten, steeds weer
Als de pestkop alleen was
Kon er soms een vriendelijk woordje vanaf
Maar samen in een groep
Voelden ze zich sterk en goed
Gelukkig waren papa en mama er altijd voor mij
En werd ik weer vrolijk en blij

We zijn nu verhuisd
en ik kom elke dag vrolijk thuis
Het pesten is nu gelukkig voorbij
Ik ben gelukkig en blij
Alle pestkoppen zijn vreselijk stom
Want pesten is heel dom
Je moet elkaar nemen zoals je bent
Of je nu wit, bruin of zwart bent
Iedereen is een uniek mens
Dat is nu ook mijn wens:
STOP HET PESTEN, STOP HET SLAAN
Dan zal het in de hele wereld beter gaan

Evelien
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11376
Lid geworden op: 29 mei 2003 18:36

Berichtdoor Evelien » 24 okt 2003 14:26

Ik wil even deze topic even weer ophalen omdat er op dit moment enorm word gepest en dingen vernield worden op een school waar ik naar toe ga.

Waarom gaan luitjes van 16,17 jaar dingen vernielen en tegelijk pesten als er wat van gezegd word?

Gebruikersavatar
ahuibers
Majoor
Majoor
Berichten: 1729
Lid geworden op: 04 feb 2003 14:14
Locatie: Midden nederland

Berichtdoor ahuibers » 24 okt 2003 14:27

niet voor hen zelf maar om wijs over te komen voor elkaar denk ik.

Gebruikersavatar
Tirreg
Mineur
Mineur
Berichten: 240
Lid geworden op: 10 dec 2002 10:01
Locatie: Elspeet
Contacteer:

Berichtdoor Tirreg » 24 okt 2003 14:28

dat gedrag herken ik ook, ik heb ook met zulk gedrag te maken (gehad), het lijkt soms wel of er gewoon behagen in word geschept om hun medemens te vernielen. echt heel gemeen.

Gebruikersavatar
ahuibers
Majoor
Majoor
Berichten: 1729
Lid geworden op: 04 feb 2003 14:14
Locatie: Midden nederland

Berichtdoor ahuibers » 24 okt 2003 15:45

hoe bestrijd je dit?

Gebruikersavatar
everlastingman
Mineur
Mineur
Berichten: 217
Lid geworden op: 06 feb 2003 16:45

Berichtdoor everlastingman » 24 okt 2003 16:47

anna schreef:ik ben vroeger ook gepest, niet geslagen ofzo maar met woorden. En dat vind net zo erg als geslagen worden.

Maar wat kan ik er aan doen??


Allereerst, laat je door niemand wijs maken dat je nergens goed voor bent, in tegendeel je bent waardevol! Je mag best een beetje trots op jezelf zijn.

Vaak verbergen "meelopers" zich achter de "leider" van de pestgroep uit angst om zelf niet gepest te worden. Je moet ze eens aanpreken als ze alleen zijn op hun gedrag.

Praat erover.
Afbeelding

trijntjejohanna
Generaal
Generaal
Berichten: 5718
Lid geworden op: 24 sep 2002 08:24

Berichtdoor trijntjejohanna » 24 okt 2003 17:27

everlastingman schreef:
anna schreef:ik ben vroeger ook gepest, niet geslagen ofzo maar met woorden. En dat vind net zo erg als geslagen worden.

Maar wat kan ik er aan doen??


Allereerst, laat je door niemand wijs maken dat je nergens goed voor bent, in tegendeel je bent waardevol! Je mag best een beetje trots op jezelf zijn.

Praat erover.


is wel makkelijk gezegd hoor... het is misschien wel zo, maar je doet het echt niet zo snel hoor... ik niet althans

Gebruikersavatar
everlastingman
Mineur
Mineur
Berichten: 217
Lid geworden op: 06 feb 2003 16:45

Berichtdoor everlastingman » 24 okt 2003 18:20

trijntjejohanna schreef:is wel makkelijk gezegd hoor... het is misschien wel zo, maar je doet het echt niet zo snel hoor... ik niet althans


Dat is mischien wel wat makkelijk gezegt ja, maar wat zou jij zoiemand adviseren. Moet zo iemand zielig in een hoekje kruipen ( dan word zoiemand als een makkelijke "prooi" beschouwd ) dat is precies wat ze willen. Of moet zo iemand er alles er aan doen om zich te verdedigen en het pesten op alle mogelijke manieren bestrijden. Laat ze je grenzen kennen!
Afbeelding

Evelien
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11376
Lid geworden op: 29 mei 2003 18:36

Berichtdoor Evelien » 27 okt 2003 18:52


Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8280
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Berichtdoor Lalage » 27 okt 2003 19:30

Ik heb wel gehoord over anti-pestprojecten op scholen. Zoiets helpt vast wel een beetje. Voorkomen is veel beter dan genezen.

Ik baal er ook van dat ik nu nog steeds soms merk dat ik een deukje heb overgehouden aan het pesten. Gelukkig zit ik nu in een hele fijne omgeving: leuke studiegenoten en studentenvereniging. Maar toch ben ik altijd een beetje bang voor wat mensen wel niet van me denken... Ze vinden me vast allemaal raar, zo denk ik dan. Wat ik wel geleerd heb in de loop van de jaren is om het niet zo erg te vinden dat mensen mij misschien raar vinden. Er zijn immers genoeg mensen die me wel tof vinden en God houdt ook van mij.

Mariamagdalena
Majoor
Majoor
Berichten: 1763
Lid geworden op: 27 okt 2003 11:04

Berichtdoor Mariamagdalena » 28 okt 2003 12:45

:oops: Ik ben ook vaak gepest vroeger, omdat ik een zacht karakter had, en pestkoppen voelen dat. Het begon al op de kleuterschool. Toen ik 13 was, is het opgehouden, omdat ik toen op een andere school kwam, en door mijn pubertijd heel agressief werd, ik kon er niet meer tegen en dacht, als ze me toch stom vinden, bekijken ze het maar, en de eerste de beste pestkop geef ik een gemene schop, al is hij/zij 2 meter lang (niet echt als een Christen gedacht, natuurlijk, maar ik was jong). Vanaf die tijd, toen ik me dus anders opstelde, zoals ik eigenlijk niet was, hield het op. Maar mijn geest had natuurlijk een behoorlijke knauw gekregen. Ik dacht dus: dit nooit meer, want je wil dood als je door iedereen getreiterd of genegeerd wordt. Later (vanaf een paar jaar terug) was er weer een vreselijke pestkop (een vriendin van mijn man) die ook mijn eigenwaarde behoorlijk heeft aangetast. Dan ben je op een leeftijd en in een zakelijke sitiatie, dat je geen gemene schop kan geven. Ik wist niet wat te doen, dan alleen maar bidden, en ik probeer de plaats waar die vrouw is, te ontlopen. Ik ga liever niet mee. Ze pest me op zo'n geraffineerde manier, dat mijn man het nooit doorheeft, en die denkt ook dat ik overdrijf, hij snapt het nu wel een beetje, want ik heb er veel met hem over gepraat. Hij zegt dat ik boven haar moet staan en maling aan haar moet hebben, maar ze is zoooooo gemeeeeeeen, dat wil je niet weten...... :?


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 22 gasten