Moderator: Moderafo's
Boekenlezer schreef:Optimatus schreef:Een vraagje aan mensen die "gepractiseerde" homoseksualiteit niet toejuichen:
Stel, jouw zoon is homo. Hij komt thuis: "Pa, ik ben homo."
En stel, hij komt een tijdje later thuis met zijn vriend, een aardige, beleefde knul met een leuke baan.
En stel, ze willen trouwen (Optimatus is organist, dus de intredemuziek zal wel "No woman, no cry" zijn)
Kom jij, als vader of moeder, dan ook naar het (kerkelijk) huwelijk van je zoon en je schoonzoon?
Ik kan me moeilijk in die situatie verplaatsen, want ik heb geen zoon.
Maar als iemand daar 'ja' op zegt, heb ik wel zoiets van: 'Hallo, kort geleden bestond het homohuwelijk nog niet eens! Zelfs in de seculiere wereld mocht het toen dus niet! Het is er door die liberale D'66 gekomen, die niet van godsdienstig bepaalde normen en waarden houdt. Hoe kan het dan dat we als christenen zo snel om zijn?' ('We' is misschien wat erg collectief. Want ik ben in dat opzicht niet omgegaan.)
L'être extraterrestre schreef:En bovendien is het kind niets minder omdat hij/zij homo is.
Cisca schreef:De christenen zijn nog lang niet om hoor, vergis je niet
Aragorn schreef:Boekenlezer schreef:Optimatus schreef:Een vraagje aan mensen die "gepractiseerde" homoseksualiteit niet toejuichen:
Stel, jouw zoon is homo. Hij komt thuis: "Pa, ik ben homo."
En stel, hij komt een tijdje later thuis met zijn vriend, een aardige, beleefde knul met een leuke baan.
En stel, ze willen trouwen (Optimatus is organist, dus de intredemuziek zal wel "No woman, no cry" zijn)
Kom jij, als vader of moeder, dan ook naar het (kerkelijk) huwelijk van je zoon en je schoonzoon?
Ik kan me moeilijk in die situatie verplaatsen, want ik heb geen zoon.
Maar als iemand daar 'ja' op zegt, heb ik wel zoiets van: 'Hallo, kort geleden bestond het homohuwelijk nog niet eens! Zelfs in de seculiere wereld mocht het toen dus niet! Het is er door die liberale D'66 gekomen, die niet van godsdienstig bepaalde normen en waarden houdt. Hoe kan het dan dat we als christenen zo snel om zijn?' ('We' is misschien wat erg collectief. Want ik ben in dat opzicht niet omgegaan.)
Je hoeft natuurlijk niet 'om' te zijn om je kind toch niet in de steek te willen laten op de belangrijke momenten in zijn of haar leven.
Boekenlezer schreef:Misschien is het ook wel mogelijk, om het 'huwelijk' van je zoon dan niet te erkennen, en dientengevolge ook niet naar de bevestiging te gaan, maar om hem als zoon toch niet in de steek te laten. Als persoon zie je hem dan wel staan, maar je bent het gewoon niet eens met zijn keuzes.
Boekenlezer schreef:Misschien is het ook wel mogelijk, om het 'huwelijk' van je zoon dan niet te erkennen, en dientengevolge ook niet naar de bevestiging te gaan, maar om hem als zoon toch niet in de steek te laten. Als persoon zie je hem dan wel staan, maar je bent het gewoon niet eens met zijn keuzes.
Optimatus schreef:Een vraagje aan mensen die "gepractiseerde" homoseksualiteit niet toejuichen:
Stel, jouw zoon is homo. Hij komt thuis: "Pa, ik ben homo."
En stel, hij komt een tijdje later thuis met zijn vriend, een aardige, beleefde knul met een leuke baan.
En stel, ze willen trouwen (Optimatus is organist, dus de intredemuziek zal wel "No woman, no cry" zijn)
Kom jij, als vader of moeder, dan ook naar het (kerkelijk) huwelijk van je zoon en je schoonzoon?
Gerdien B. schreef:Dat vind ik ook heel mooi dat jij dat zo kan.
Maar net als van de andere kant: iedereen zit anders in elkaar en moet dat eigenlijk per situatie bekijken.
het is nu wel makkelijker praten dan als je er echt voor staat denk ik.
Optimatus schreef:En stel, ze willen trouwen (Optimatus is organist, dus de intredemuziek zal wel "No woman, no cry" zijn)
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten
