Geslachtsverandering

[MrSokkie]

Ik heb zelfs wel mijn kanten, waarin ik aanmerkelijk meer herkenning en begrip voor vind bij dames, dan bij mijn seksegenoten. Ik zou kunnen denken aan hoe ik met gevoelens omga, of mijn gevoelige intuïtie.
Alleen dat gevoel - en dat zal ongetwijfeld wel het meest beslissende zijn - dat je in het verkeerde lichaam zit, dat je lichamelijk eigenlijk van het andere geslacht had willen zijn, dat herken ik niet.
Ik voel mij dus gewoon een echte man, en ben daar altijd erg tevreden mee geweest. Ik zou, met hoe ik ben, echt niet wat anders willen zijn.
Misschien valt er dus nog wel eens een kanttekening te plaatsen bij aangedragen argumenten voor het feit dat iemand zo nodig een lichaam van een ander geslacht wil.

Sorry, begrijp ik het nu goed? De kanttekening die jij wilt plaatsen is omdat JIJ dit op een bepaalde manier voelt, dat alle mensen die wél echt psychische lijden en wél echt het gevoel hebben in het verkeerde lichaam te zitten dat ook maar zouden moeten voelen. Nee, dan neem je ze lekker serieus. Wil jij echt jouw gevoel absoluut stellen voor de hele wereldbevolking?

[Smurffie]

Ik heb zelfs wel mijn kanten, waarin ik aanmerkelijk meer herkenning en begrip voor vind bij dames, dan bij mijn seksegenoten. Ik zou kunnen denken aan hoe ik met gevoelens omga, of mijn gevoelige intuïtie.
Alleen dat gevoel - en dat zal ongetwijfeld wel het meest beslissende zijn - dat je in het verkeerde lichaam zit, dat je lichamelijk eigenlijk van het andere geslacht had willen zijn, dat herken ik niet.
Ik voel mij dus gewoon een echte man, en ben daar altijd erg tevreden mee geweest. Ik zou, met hoe ik ben, echt niet wat anders willen zijn.
Misschien valt er dus nog wel eens een kanttekening te plaatsen bij aangedragen argumenten voor het feit dat iemand zo nodig een lichaam van een ander geslacht wil.

Sorry, begrijp ik het nu goed? De kanttekening die jij wilt plaatsen is omdat JIJ dit op een bepaalde manier voelt, dat alle mensen die wél echt psychische lijden en wél echt het gevoel hebben in het verkeerde lichaam te zitten dat ook maar zouden moeten voelen. Nee, dan neem je ze lekker serieus. Wil jij echt jouw gevoel absoluut stellen voor de hele wereldbevolking?

Eh, in deze ben ik het eens met MrSokkie. Het klinkt als een soort ''Ik kan het me niet voorstellen dus zal het wel niet zo zijn.''

[Boekenlezer]

Ik heb zelfs wel mijn kanten, waarin ik aanmerkelijk meer herkenning en begrip voor vind bij dames, dan bij mijn seksegenoten. Ik zou kunnen denken aan hoe ik met gevoelens omga, of mijn gevoelige intuïtie.
Alleen dat gevoel - en dat zal ongetwijfeld wel het meest beslissende zijn - dat je in het verkeerde lichaam zit, dat je lichamelijk eigenlijk van het andere geslacht had willen zijn, dat herken ik niet.
Ik voel mij dus gewoon een echte man, en ben daar altijd erg tevreden mee geweest. Ik zou, met hoe ik ben, echt niet wat anders willen zijn.
Misschien valt er dus nog wel eens een kanttekening te plaatsen bij aangedragen argumenten voor het feit dat iemand zo nodig een lichaam van een ander geslacht wil.

Sorry, begrijp ik het nu goed? De kanttekening die jij wilt plaatsen is omdat JIJ dit op een bepaalde manier voelt, dat alle mensen die wél echt psychische lijden en wél echt het gevoel hebben in het verkeerde lichaam te zitten dat ook maar zouden moeten voelen. Nee, dan neem je ze lekker serieus. Wil jij echt jouw gevoel absoluut stellen voor de hele wereldbevolking?

Nee, daar gaat het mij niet om.
Waar het mij meer om gaat is: er worden in verhalen van transseksuelen allerlei argumenten aangedragen, waaruit zou moeten volgen: 'Zie je wel, ik ben eigenlijk niet in het goede lichaam.' Nou wil ik er niet zo maar vanuit gaan dat die genoemde zaken dan zo vreselijk specifiek zijn voor transseksuelen, maar dat niet-transseksuelen daar misschien ook best dingen van kunnen herkennen. Dat houdt dan in, dat het aangedragen argument geen argument meer is voor de gedachte dat de persoon eigenlijk van een ander geslacht zou zijn.

Het gaat mij er niet om, om transseksuelen aan te vallen, maar om hun argumenten te wegen.
Is het wel in alles zo enorm uniek wat zij ervaren? Of blijkt dat er best heel wat is, wat een niet-transseksueel ook bij zichzelf herkent? En dan denk ik aan de afzonderlijke gevoelens. Want het geheel van gevoelens van een transseksueel zal uiteraard anders zijn dan bij een niet-transseksueel.

[Boekenlezer]

Tsja, ik kan het ook wel leuk vinden om make-up te dragen, en sieraden. En een poosje vrouw zijn en sexy zomerjurkjes dragen lijkt me best grappig, maar desondanks ben ik prima tevreden met mijn man-zijn. Ik denk dat mensen die echt de beslissing nemen om zich 'om te laten bouwen' dat een stuk problematischer ervaren en een soort crisis doorgegaan zijn voor ze die keuze maakten. Want het is niet zomaar iets waar je dan aan begint.

Er zal dus een bepaald verschil zijn tussen de transseksueel en de niet-transseksueel.
Blijkbaar is dat verschil niet: het willen spelen met poppen. (Ik lees dat wel op deze website: "Ik wilde als kind al meisjesdingen doen, ik nam barbies mee naar school en ging bij de meisjes zitten." Dat bedoel ik nou, met een argument wat eens gewogen moet worden.)

[Airke]

Uit de info die ik gelezen heb, maak ik op dat het vooral gaat om het gevoel. Dat gevoel wordt 'geslachtsbewustzijn' genoemd. In het geval van genderdysforie/transseksualiteit ben je fysiek man, maar je voelt je vrouw, of andersom. En dat uit zich dan natuurlijk in kenmerken als 'ik was een jongen, maar wilde altijd al meisjesdingen doen'. Dat een jongen meisjesdingen wil doen zegt op zich niks, maar wel als hij zich dan ook een meisje voelt, of een meisje zou willen zijn.

[MrSokkie]

Waar het mij meer om gaat is: er worden in verhalen van transseksuelen allerlei argumenten aangedragen, waaruit zou moeten volgen: 'Zie je wel, ik ben eigenlijk niet in het goede lichaam.' Nou wil ik er niet zo maar vanuit gaan dat die genoemde zaken dan zo vreselijk specifiek zijn voor transseksuelen, maar dat niet-transseksuelen daar misschien ook best dingen van kunnen herkennen. Dat houdt dan in, dat het aangedragen argument geen argument meer is voor de gedachte dat de persoon eigenlijk van een ander geslacht zou zijn.

Het is natuurlijk een spectrum. Je hebt hele mannelijke maar ook meer vrouwelijke mannen. En andersom. Dat een man een keer met poppen gespeeld heeft of zijn emoties kan uiten wil inderdaad niet zeggen dat hij een geslachtsverandering wil ondergaan, maar om daar dan uit te concluderen dat mensen die dat wél willen niet meer zouden moeten willen vind ik erg ver gaan.

Het gaat mij er niet om, om transseksuelen aan te vallen, maar om hun argumenten te wegen.

Argumenten vind ik een vreemde woordkeuze. Het gaat om iemand zijn gevoel, dat is natuurlijk altijd lastig beargumenteren. Er zijn mannen die er klaar voor zijn hun eigen penis af te hakken omdat ze zo van dat ding gruwelen omdat ze zich vrouw voelen. Dat is wel iets verder weg van het midden van het spectrum dan alleen met poppen spelen.

Is het wel in alles zo enorm uniek wat zij ervaren? Of blijkt dat er best heel wat is, wat een niet-transseksueel ook bij zichzelf herkent? En dan denk ik aan de afzonderlijke gevoelens. Want het geheel van gevoelens van een transseksueel zal uiteraard anders zijn dan bij een niet-transseksueel.

Ja, dat je sommige afzonderlijke gevoelens herkent, is niet heel vreemd. Zoals ik al zei: sexe-gevoel is een glijdende schaal. Zoals heel veel andere dingen die wij liever in hokjes stoppen trouwens.

[Boekenlezer]

Argumenten vind ik een vreemde woordkeuze. Het gaat om iemand zijn gevoel, dat is natuurlijk altijd lastig beargumenteren. Er zijn mannen die er klaar voor zijn hun eigen penis af te hakken omdat ze zo van dat ding gruwelen omdat ze zich vrouw voelen. Dat is wel iets verder weg van het midden van het spectrum dan alleen met poppen spelen.

'Argumenten' is inderdaad ook een te rationele term. Daar was ik me eigenlijk al van bewust toen ik het typte, maar ik wist zo gauw even geen ander woord. Daar heb ik wel eens last van: dat ik de juiste woorden niet kan vinden. Maar goed, als ik een opsomming lees van een paar dingen, waaruit zou moeten blijken dat iemand een geslachtsverandering nodig heeft, dan vind ik het woord 'argumenten' ook weer niet zo heel fout.
Maar wat mij nu een beetje interesseert, zijn de onderliggende factoren van transseksualiteit. Hoe komt iemand ertoe om zich onbehagelijk te voelen in het lichaam van diens geslacht? Zit daarin een ontwikkeling, die beïnvloedbaar is? Het argument 'kijk, het zat er al van jonge leeftijd in' spreekt voor mij niet zo voor zich. Misschien was er daarna wel een ontwikkeling mogelijk geweest, die de geest van die persoon dichterbij het lichaam had kunnen laten komen. Op zijn minst, dat die persoon dan geen behoefte meer zou voelen aan een geslachtsverandering. Want zo'n ingreep is eigenlijk jammer van het lichaam. Je mannelijke functionaliteit in je seksualiteit is dan weliswaar weg, maar je kunt daarna helaas ook niet zeggen dat alles 100% vrouwelijk functioneert. Kinderen verwekken zit er niet in, om eens een voorbeeld te noemen.
Let wel: dit, betreffende die ontwikkeling, zijn wat gedachten die ik neerzet. Het is niet bedoeld als: zo is het. Maar meer: misschien zou het zo kunnen zijn.

Ja, dat je sommige afzonderlijke gevoelens herkent, is niet heel vreemd. Zoals ik al zei: sexe-gevoel is een glijdende schaal. Zoals heel veel andere dingen die wij liever in hokjes stoppen trouwens.

Beter zou dus zijn: het beeld van een kleurencirkel, waarin de kleuren geleidelijk verlopen.

[Harm-J]

[Hoe komt iemand ertoe om zich onbehagelijk te voelen in het lichaam van diens geslacht? Zit daarin een ontwikkeling, die beïnvloedbaar is? Het argument 'kijk, het zat er al van jonge leeftijd in' spreekt voor mij niet zo voor zich. Misschien was er daarna wel een ontwikkeling mogelijk geweest, die de geest van die persoon dichterbij het lichaam had kunnen laten komen. Op zijn minst, dat die persoon dan geen behoefte meer zou voelen aan een geslachtsverandering. Want zo'n ingreep is eigenlijk jammer van het lichaam. Je mannelijke functionaliteit in je seksualiteit is dan weliswaar weg, maar je kunt daarna helaas ook niet zeggen dat alles 100% vrouwelijk functioneert. Kinderen verwekken zit er niet in, om eens een voorbeeld te noemen.
Let wel: dit, betreffende die ontwikkeling, zijn wat gedachten die ik neerzet. Het is niet bedoeld als: zo is het. Maar meer: misschien zou het zo kunnen zijn.

Boekenlezer.

Niet rot bedoelt van mijn kant, als schrijf je vanuit de 'misschien' hoek let even op wat ik vet
weergegeven hebt. Het had veel meer kunnen zijn.! Je roept nu een paar veronderstellingen
op die mogelijk mensen echt pijn kunnen doen. Het getuigt m.i. ook niet van verdieping.

Misschien is het beter als jij over dit soort onderwerpen of aanverwante schrijft, je tekst even
een dag laat liggen voor jij het post of mogelijk eerst even door iemand laat lezen.

[Aragorn]

Wat is er nu weer mis met die opmerkingen? Hij heeft gewoon gelijk, en als je je daardoor al gekwetst voelt geloof ik dat je nog wel een groter probleem hebt dan je transseksualiteit..

Ik ben bepaald niet geen voorstander de botte bijl, maar dit overdreven geneuzel trek ik echt niet.

[Harm-J]

Aaragon

Wat er mis is met de opmerking is, dat Boekenlezer alles vanuit zijn eigen ik opschrijft. Hij
heeft blijkbaar niet het vermogen, om iets vanuit een neutrale of andere persoon te bezien?

Even voor de duidelijkheid tussen de regels door, nee ik ben zeker geen transseksueel.

Vb: Boekenlezer (Erik) schreef: "maar je kunt daarna helaas ook niet zeggen dat alles 100%
vrouwelijk functioneert". Prik mij er niet aan vast, zover ik weet kan een transseksueel na de
operatie gewoon geslachtsverkeer hebben en een hoogtepunt bereiken. De transseksueel zal
zich m.i. na de operatie juist vrouw of man voelen, omdat hij/zij van iets af of er bij gekregen
heeft wat hem/haar psychisch last bezorgde. Dus wat nou niet volledig man of vrouw?

Daarbij gaat het er mij niet om, wat er mis is met zijn opmerkingen, maar meer van hoe je
iets schrijft. Iemand kan schrijven, ik vind jou niet zo aardig , iemand kan schrijven ik moet
jou niet. Komt op het zelfde neer maar is toch van andere inhoud.

Idem met het verhaal over zijn vorige relatie, wat als zij nu hier eens zou lezen? Ik lees in zijn
verhaal genoeg dingen, waar ik waarschijnlijk het zelfde etiket als wat Gerswin zou gebruiken
op zou plakken. Ware het niet dat elke verhaal meerdere kanten heeft. Nu leest het verhaal
zich uit als, zij mankeerde van alles en hij was het slachtoffer. Het is nog altijd het world wide
web waar wat behoedzaam schrijven soms niet verkeerd is.

De ene dag bied Boekenlezer zijn excuses aan voor zijn vrouw onvriendelijk opmerkingen, dat
sierde hem. Na enige overweging had ik besloten om er nog even mee te wachten om dat te
uiten. Het bleek inderdaad juist te zijn geweest.!

Misschien dat hij in reallife anders is? Voor als nog komen zijn teksten op het scherm 'op zijn
zachts geschreven' af en toe behoorlijk onnadenkend, schoferend, vrouwonvriendelijk over.
Misschien dat hij het zelf niet doorheeft, dat kan?

Mijn bijl (lees toetsenbord) kan soms vlijmscherp zijn, daarom laat ik een tekst soms wel
eens een dag liggen of helemaal liggen. Het is een kwestie van aanleren. Daarbij als ik
twijfel aan een tekst, laat leg ik het vaak eerst voor aan een ander.

Ben ik te scherp of te bot, dan mogen mensen mij daar altijd op aanspreken.

[André]

....om iets vanuit een neutrale of andere persoon te bezien?

Niet om een beetje bijdehand te doen, of iemand te verdedigen.
Ik vind het juist verstandig om dingen niet te gaan bezien vanuit een ander persoon. Je probeert dan namelijk de gedachten van een ander te gaan verwoorden. M.i. kan niemand dat en moet je dat ook niet willen.
(Ik heb dit niet een dag laten liggen)

[Harm-J]

Iets van een ander bekijken en dat vanuit je eigen ik proberen te vertalen, staat merendeels
garant voor een verkeerde conclusie. Vaak is het wel zo dat mensen vaak de zelfde pat-
ronen herhalen. Daar kan je wel een conclusie uit op maken, ware het niet dat je daar dan
iemand wel voor in reallife moet zien.

Het is juist de kunst om dingen, vanuit de ander te bekijken en vanuit zijn patroon van denken.

pas op de tekst is nog warm.... vers geschreven...

[MrSokkie]

'Argumenten' is inderdaad ook een te rationele term. Daar was ik me eigenlijk al van bewust toen ik het typte, maar ik wist zo gauw even geen ander woord. Daar heb ik wel eens last van: dat ik de juiste woorden niet kan vinden.

Dan hou ik daar voortaan rekening mee, voor hoever dat kan.

Maar goed, als ik een opsomming lees van een paar dingen, waaruit zou moeten blijken dat iemand een geslachtsverandering nodig heeft, dan vind ik het woord 'argumenten' ook weer niet zo heel fout.

De enige reden dat iemand een geslachtsverandering nodig heeft is het gevoel opgesloten te zitten in het verkeerde lichaam en daar ondraaglijk psychisch leed aan te ondervinden. Al de rest (met poppen spelen, met gevoelens om kunnen gaan) zijn symptomen.

Maar wat mij nu een beetje interesseert, zijn de onderliggende factoren van transseksualiteit. Hoe komt iemand ertoe om zich onbehagelijk te voelen in het lichaam van diens geslacht?

Een hik in de allervroegste ontwikkeling van de hersenen zou de oorzaak kunnen zijn. Embryologie is een zeer complex proces en daar gaat wel eens iets niet helemaal zoals het hoort.

Zit daarin een ontwikkeling, die beïnvloedbaar is? Het argument 'kijk, het zat er al van jonge leeftijd in' spreekt voor mij niet zo voor zich. Misschien was er daarna wel een ontwikkeling mogelijk geweest, die de geest van die persoon dichterbij het lichaam had kunnen laten komen. Op zijn minst, dat die persoon dan geen behoefte meer zou voelen aan een geslachtsverandering.

Ik zou dat niet durven zeggen. Dat komt ook wel erg in de buurt van iemand die homo is kunnen "genezen" als de opvoeding maar hetero genoeg was. Ik ben ervan overtuigd dat je sexe-identiteit terug te vinden is in je hersenen, en dat je lijf daarin slechts een ondergeschikte rol speelt.

Want zo'n ingreep is eigenlijk jammer van het lichaam. Je mannelijke functionaliteit in je seksualiteit is dan weliswaar weg, maar je kunt daarna helaas ook niet zeggen dat alles 100% vrouwelijk functioneert. Kinderen verwekken zit er niet in, om eens een voorbeeld te noemen.

En jij legt zo'n nadruk op functionaliteit omdat...? Seksualiteit is toch hoop ik wel iets meer dan alleen iets functioneels.

Let wel: dit, betreffende die ontwikkeling, zijn wat gedachten die ik neerzet. Het is niet bedoeld als: zo is het. Maar meer: misschien zou het zo kunnen zijn.

Het zou kunnen, maar ik denk van niet. Dan zou je namelijk ook jou door middel van beïnvloeding moeten kunnen laten denken dat je in het verkeerde lichaam zit. Het gaat namelijk 2 kanten op. Ik hoop en neem aan dat jouw en mijn sexe-identiteit wel zo sterk verankerd zijn dat dat niet zou lukken.

Beter zou dus zijn: het beeld van een kleurencirkel, waarin de kleuren geleidelijk verlopen.

Dat is ook een mooie ja. Zoals met zo veel dingen is het niet zwart-wit, maar zit er een enorm gebied grijs tussen.

[marina87]

Sommige mensen in dit topic gaan wel heel sentimenteel doen. Er mogen alleen maar gezellige leuke dingetjes gezegd worden over transseksualiteit?

Er is hier helemaal geen sprake van discriminatie of kwetsende opmerkingen. Ik krijg eerder het idee dat Harm-J geen reacties van Boekenlezer wil zien.

[Harm-J]

Er is hier helemaal geen sprake van discriminatie of kwetsende opmerkingen. Ik krijg eerder het idee dat Harm-J geen reacties van Boekenlezer wil zien.

Boekenlezer, mag van mij raak posten