Kaveck schreef:Hoi!
Omdat ik het allemaal een beetje vaag vind, kwam ik op het idee om hiet hier eens te vragen...
Mn zoontje van bijna 2 is veel ziek geweest en kiss syndr gehad. Vorige week was hij hard gevallen en moest weer terug bij de osteopaat. Ik heb hele goede ervaringen bij deze behandelmanier en vind het ook echt te aanvaarden (geen vage of rare dingen).
Maar omdat mn zoontje door zn slechte start en gevoeligheid niet lekker in zn vel zit, adviseerde ze me te gaan naar een natuurgeneeskundige praktijk. Prima, ik heb niks tegen homeopathie.
Maar dit was geen homeopathie (gaf ze zelf toe), maar gaat uit van energievelden. Ze deed eerst een test en daarna maakte ze een potje druppels voor hem klaar. Hij had vooral last van omgevingsstress.
Ik las de beschrijvingen en ben op internet gaan zoeken hierover, maar ik vind het allemaal errrrug vaag! Ik vroeg ook aan haar hoe ze te werk gingen... In de druppels zit absoluut geen plant, maar de plant ligt een poosje in een soort water en daar zit dan de levenskracht van die plant in... De plant zelf dus niet (dit in tegenstelling tot de normale homeopathische druppels). Op internet zag ik ook telkens verband met bachbloesem en wicca enz.
Ik geef de druppels niet (maar bij de osteopaat heeft hij ze toen wel gehad, omdat hij zo overstuur was. Ik wist toen absoluut niet wat het was). Wie heeft hier meer ervaring mee?
Hoe moet ik hier mee omgaan??
Karin
Bij ons op de uni wordt er onderzoek gedaan of 'Bach bloesem' überhaupt werkt. De wetenschap is er in ieder geval uiterst sceptisch over. Als christen moet je denk ik uitkijken als het over 'energievelden', 'levenskracht' etc. gaat. Vaak komen dat soort 'therapiën' (waarvan ik dus niet geloof dat ze überhaupt iets aan de klachten doen) uit de hoek van New Age, gnostiek en zijn dus anti-christelijk in de kern. Mijn advies: niet doen.
Levenskracht van planten in een oplossing lijkt me ook al zoiets wat niet kan, je betaalt je waarschijnlijk scheel voor een suiker (of alcohol) oplossing waar niets inzit. Net als bij homeopathie krijg je een oplossing waarvan je maar moet geloven dat het werkt. Het werkt dus ook alleen maar als je zelf gelooft dat het werkt (placebo-effect).
Dit soort 'natuurgeneeskunde' is wat anders dan de 'fytogeneeskunde'. Hierbij maken ze van planten met een bekende (en klinisch aangetoonde!) geneeskundige werking gebruik om kwaaltjes te behandelen. Voorbeelden hiervoor zijn valeriaantabletjes, St. Janskruid en andere geneeskrachtige kruiden. Omdat dit soort medicijnen ook echt iets doet, staat er vaak op het potje dat je voor gebruik een arts moet raadplegen.
Dus als je toch aan de natuurgeneeskunde wilt, zou ik fytogeneeskunde (plantengeneeskunde) proberen. Persoonlijk vind ik Bach-bloesem, homeopathie, parapsychologie allemaal nep-therapieën, die handenvol geld kosten en nog nooit hebben kunnen aantonen dat het echt werkt. Het herstel wat je ziet als gevolg van zo'n 'therapie' is ofwel een placebo-effect ofwel 'spontaan herstel' wat ook wel had plaatsgevonden als je die therapie niet gevolgd had.
Als je zoontje veel last heeft van omgevingsstress, snel bang is etc. zou ik er gewoon mee naar een kinderpsychiater/ ontwikkelingspsycholoog of pedagoog gaan, die hebben vaak wel therapieën waarvan de werking ook klinisch bewezen is. Dan weet je dus wat je krijgt, in tegenstelling tot 'alternatieve geneeswijzen' waarbij het allemaal vaag en zweverig is, of waarbij gebruik gemaakt wordt van niet-bewezen theorieën die meer weg hebben van een geloof / levensbeschouwelijke overtuiging dan van een verantwoorde behandeltheorie. In dit soort kringen is men ook uiterst negatief over de reguliere geneeswijze, terwijl daar juist wel bewijs voor is.
