Zareb schreef:Optimatus schreef:*droomt van een parochie in Rijssen*
ik hoop dat je dan toch in iedergeval een OKK, ipv RKK voor ogen hebt?
Uiteraard, wat denk jij dan
Moderator: Moderafo's
Dus ik wacht maar af, totdat de poort in het dal van Achor voor mij opengaat, de hemel scheurt en ik zal horen dat ik 'de beminde des vaders ben', 'getrokken door mensenzelen en touwen der liefde' en dat 'hij niet laat varen dat wat zijn hand begon'. En als dat niet het geval is, zal ik doen wat ik altijd heb gedaan. Zoeken, zoeken, zoeken, zoeken en het niet vinden. Ik zal sterven, en wat dan? Dat weet ik niet.
..."Geloof in Christus. Neem Hem aan en omhels Hem als je ziel niet wilt verderven. Weiger niet het middel dat vrij voor jou voorzien is in Christus. Je wordt allen uitgenodigd en verwelkomd om tot Christus te komen. O kom dan, kom dan en weiger niet langer Zijn liefelijke nodiging te gehoorzamen. Door het aannemen van Christus zal je zalig gemaakt worden. Je ziel zal gemeenschap met God hebben. Maar als je niet gelooft, zal je eeuwig omkomen en de toorn van God zal voor eeuwig op je liggen. Hij die gelooft zal zalig gemaakt worden, maar die niet gelooft, zal verdoemd worden” (Mark. 16:16). Neigt uw oor en KOMT TOT MIJ, hoort en uw ziel zal leven! (Jes.55:3)."
'De gereformeerde leer alzo hier geleerd aannemende als de ware leer der zaligheid'Ik vind het moedig, Raido! Echter, stem je ook in met de bewering dat de leer die in de GerGem onderwezen wordt, de juiste leer is? Ik ken de formulering niet precies, maar zoiets was het toch?
Dat weet ik nog niet, ik wil graag belijdenis doen. Of ik wordt toegelaten is punt één, zo niet dan ga ik het proberen in Utrecht en als het daar niet mag ben ik geen lid meer van de kerk, maar dat is voorbarig. Ze weten hier best goed dat ik anders denk, en daar zal vast een soort van dossier van zijn.Ik wil liever niet weg, niet daarom in iedergeval. Dat het er ooit van komt lijkt mij betrekkelijk onvermijdelijk of mijn ega-in-spé moet spontaan als een blad aan een boom omslaan en ja en amen zeggen op een aantal dingen die 'het eigene' van de Gergem zijn.Allemaal gedragingen die je sieren. Je valt een gemeenschap niet af als je kritisch, maar opbouwend nadenkt. Je kunt die gemeenschap er zelfs mee versterken.
En dat vind ik dus iets enorm neps hè, je kunt de werkelijkheid niet veranderen door woorden een nieuwe definitie te geven. De term katholieke kerk in het apostolicum slaat op de algemene kerk, dat was toen de enige kerk die bestond, er waren wat splintergroeperingen rond Marcion, Donatus of Montanus maar het kerkelijke gezag was Rome, als patriarchaat van het Westen de belangrijkste. Uit de andere patriarchaten zijn andere kerken later ontstaan, deze zijn ook niet de katholieke kerk. De katholieke kerk, is de (rooms-)katholieke kerk. Tot zo ver.Als het goed is, ben je dat al - conform de Nederlandse Geloofsbelijdenis in elk geval wel. En anders moet je toch langzaam eens aan wierook gaan wennen...
Zo wezenlijk is dat verschil nou ook weer niet.ik hoop dat je dan toch in iedergeval een OKK, ipv RKK voor ogen hebt?
Hoe kun je komen tot iets, wat je niet gevonden hebt? De kern van het probleem is dat ik ergens diep van binnen ben gaan geloven dat God van alle mensen houdt, behalve van de persoon die dit typt. En dat zit erg diep. Ik vertrouw God niet, omdat alles wat Hij beloofd in zijn Woord botweg niet gebeurd.Omega schreef:Kortom: je moet niet zoeken, maar komen!
Raido schreef:'De gereformeerde leer alzo hier geleerd aannemende als de ware leer der zaligheid'Ik vind het moedig, Raido! Echter, stem je ook in met de bewering dat de leer die in de GerGem onderwezen wordt, de juiste leer is? Ik ken de formulering niet precies, maar zoiets was het toch?
Ik zie wel.
Raido schreef:Ik wil liever niet weg, niet daarom in iedergeval. Dat het er ooit van komt lijkt mij betrekkelijk onvermijdelijk of mijn ega-in-spé moet spontaan als een blad aan een boom omslaan en ja en amen zeggen op een aantal dingen die 'het eigene' van de Gergem zijn.Allemaal gedragingen die je sieren. Je valt een gemeenschap niet af als je kritisch, maar opbouwend nadenkt. Je kunt die gemeenschap er zelfs mee versterken.
Dat zie ik niet zo érg snel gebeuren
En dat vind ik dus iets enorm neps hè, je kunt de werkelijkheid niet veranderen door woorden een nieuwe definitie te geven. De term katholieke kerk in het apostolicum slaat op de algemene kerk, dat was toen de enige kerk die bestond, er waren wat splintergroeperingen rond Marcion, Donatus of Montanus maar het kerkelijke gezag was Rome, als patriarchaat van het Westen de belangrijkste. Uit de andere patriarchaten zijn andere kerken later ontstaan, deze zijn ook niet de katholieke kerk. De katholieke kerk, is de (rooms-)katholieke kerk. Tot zo ver.[/quote]Als het goed is, ben je dat al - conform de Nederlandse Geloofsbelijdenis in elk geval wel. En anders moet je toch langzaam eens aan wierook gaan wennen...
Raido schreef:Zo wezenlijk is dat verschil nou ook weer niet.ik hoop dat je dan toch in iedergeval een OKK, ipv RKK voor ogen hebt?
Raido schreef:Hoe kun je komen tot iets, wat je niet gevonden hebt? De kern van het probleem is dat ik ergens diep van binnen ben gaan geloven dat God van alle mensen houdt, behalve van de persoon die dit typt. En dat zit erg diep. Ik vertrouw God niet, omdat alles wat Hij beloofd in zijn Woord botweg niet gebeurd.Omega schreef:Kortom: je moet niet zoeken, maar komen!
Wie zoekt zal vinden?
Wie klopt zal open gedaan worden?
Wie geloofd zal zalig worden?
Wie hem vroeg zoekt zal Hem vinden?
Het zijn stuk voor stuk gotspés voor mij. Ik zoek me dood, ik klop me rot, ik geloof (nou ja, tot voor kort) en zoek Hem al weer 3 jaar. En waar kom ik? Nergens, hoe meer ik zoek, klop, geloof en vraag hoe verder ik bij Hem weg raak. Bij elke preek krijg ik meer vragen. Bij elke boek dat ik lees, komen er meer moeilijkheden boven water. Het is gewoon een totaal onmogelijke weg geworden. En waarom? Omdat ik zoek? klop? geloof?
Kom tot de wateren.. Kom? tot? de? wateren? Hoe kan ik komen? tot welke? waarom de wateren? en waar zijn die wateren dan? Geloof. Hoe? Geloof. HOE! Het lukt niet, het kan niet en ik geloof ook niet dat het ooit zal komen. Ik wil zekerheid, gewoon zekerheid en dat is teveel gevraagd aan de Almachtige. Ik las vanavond nog wat in McGrath, het stukje over Twijfel in het boekje genaamd 'Onderweg', dat stuk gaat vooral over Jonathan Edwards en John Watts. Hij schrijft daar dit:
We zijn zoals Thomas, we willen de opgestane Christus kunnen aanraken en met Hem eten aan de oever van het meer van Tiberias. We willen het zeker weten, omdat we bang zijn dat we het evangelie simpelweg te mooi is om waar te zijn. We willen overdag een wolkkolom en 's nachts een vuurkolom. Het is niet moeilijk om te zien, waarom twijfel zo gemakkelijk overgaat in wanhoop. We hebben behoefte aan zekerheid, absolute zekerheid omtrent ons geloof.
Dat is wat ik voel, en nee, kom nou niet aan met Het geloof nu is een vaste grond der dingen, die men hoopt, en een bewijs der zaken, die men niet ziet.. Want dat is het botweg niet voor mij.
Zolang ik dat niet voel/ervaar (of wat dan ook) heb ik daar alsnog niets aan.Harm-J schreef:Toch ben ik ervan overtuigd als jij met een waar hart Christus zoekt, dat Hij jou al gevonden heeft en jou "nu" al draagt, ook al voel jij het misschien nog niet.
Dat doe ik gelukkig al niet zo meer hoor, *heeft GKV-freundin*Kijk niet te veel naar de kerkmuren of de mensen of wat jij denkt dat een kerk jou wil leren. Alles heeft zijn tijd en plaats... Zo zal God jou ook blijven leiden nu en later.
Ik ook inderdaad, maar die zit vaak dicht als ik donderdagsmiddags eens vrij heb en zin in bezinning heb, dus vertoef ik vaker in een van de Rooms-Katholieke Kerken in Utrecht. Lid worden zal ik niet snel, ik vermoed dat mijn ega niet zo katholiek-minded isOptimatus schreef:Ik ken nog een leuk kerkje in Utrecht...
Hoe kun je komen tot iets, wat je niet gevonden hebt? De kern van het probleem is dat ik ergens diep van binnen ben gaan geloven dat God van alle mensen houdt, behalve van de persoon die dit typt. En dat zit erg diep. Ik vertrouw God niet, omdat alles wat Hij beloofd in zijn Woord botweg niet gebeurd.
Raido schreef:Het zijn stuk voor stuk gotspés voor mij. Ik zoek me dood, ik klop me rot, ik geloof (nou ja, tot voor kort) en zoek Hem al weer 3 jaar. En waar kom ik? Nergens, hoe meer ik zoek, klop, geloof en vraag hoe verder ik bij Hem weg raak. Bij elke preek krijg ik meer vragen. Bij elke boek dat ik lees, komen er meer moeilijkheden boven water. Het is gewoon een totaal onmogelijke weg geworden. En waarom? Omdat ik zoek? klop? geloof?
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 37 gasten
