) heb sinds anderhalve maand verkering met Raido (GG-er in Rijssen zoals eerder in dit topic genoemd).. We hebben het er ook al veel over gehad.
Afgelopen zondag en maandag ben ik bij hem naar de kerk geweest. Het was even wennen aan de vormen, maar dat gaat op zich snel zat. Maar ik moet zeggen dat ik persoonlijk in de preek nogal wat miste.. Gewoon aan diepgang, aan variatie.. Het was voor mijn gevoel grotendeels: dat we toch maar mogen hopen dat God de dag van je bekering snel geeft, want het kan morgen afgelopen zijn, en als je dan niet weet dat je bekeerd bent.... Ik miste de toepassing in levenshouding en echt gedrag. De toepassing zat voor mijn gevoel alleen in regeltjes. Dat vind ik jammer. Nu moet ik zeggen dat ik niet weet of die drie preken nu heel erg representatief zijn voor alle preken. Maar ik heb een vermoeden van wel nav wat ik hier en daar heb gehoord.. Helaas.
Ook miste ik de geloofszekerheid, die toch wel in redelijk grote mate aanwezig is in de GKv. Als je echt geloofd, mag je er wel zeker van zijn dat je gered word. In de GG ligt dat blijkbaar toch een heel stuk anders. Dat merkte ik heel erg op de begrafenis (een jaar of 5 geleden inmiddels) van mijn overgrootmoeder die in de GG in Zierikzee zat.Omdat mijn moeder het haar had gevraagd, wist ik dat mijn overgrootmoeder er zeker van was dat ze gered was. Toch werd er op haar begrafenis door de Ds. zwaar aan getwijfeld.. Dat doet op zo'n moment pijn. Helemaal omdat ze er zo zeker van was.
Hoe er met genade om wordt gegaan is gewoon enorm verschillend tussen de GG en de GKv.. En genade is toch (en ik denk dat we het daar allemaal wel over eens zijn) een van de belangrijkste onderdelen van het Evangelie, zo niet het belangrijkste. In die zin is het dus best een grote brug die geslagen moet worden. Ik bedoel, ik zou nog wel kunnen wennen aan het dragen van een rok, hoedje en het zingen van hele noten. Maar als er elke zondag zo gepreekt wordt zal ik daar denk ik niet genoeg aan hebben.
Ik ben ook wel een paar keer in verschillende CGK's geweest, en ik moet zeggen dat ik me daar tot nu toe ook niet heel erg thuis voelde. Maar wat niet is kan nog komen, en er zijn best grote plaatselijke verschillen. (ik ben tot nu toe in Driebergen en in Utrecht geweest. In Utrecht was het geloof ik de lichtere waar we geweest waren, terwijl Driebergen juist heel zwaar is. In Utrecht hadden we alleen de pech de twee keer dat we er waren een heel lege kerk te treffen en minstens 1 keer een gebedsdienst, dus zonder preek.. Iets wat ik dan toch wel weer mis. Ow ja, ik ben ook nog een keer in Bennekom geweest, maar het enige wat ik me daar nog van herinner is de zangerige stem van de ds.. Ik had een lange nacht niet geslapen en was niet meer in staat wakker te blijven..
) Daarbij vind ik het toch ook wel een vreemd idee om evt afscheid te moeten nemen van de GKv. Ik voel me er, net zoals BigSmile's vriend heel erg thuis. Ik heb niet voor niets in die kerk belijdenis gedaan. Maar ik heb het er wel voor over. Ik ken een stel waarvan de vrouw in Wageningen in de GKv zit en de man in Bennekom in geloof ik de CGK of PKN (hervormd, Geref. Bond) zit. Dat huwelijk staat niet op springen ofzo. Maar het punt is wel dat hun kinderen al jaren de deur uit zijn. Ik denk dat het vooral voor de opvoeding van eventuele kinderen belangrijk is dat je toch in kerkkeuze op 1 lijn zit. Of dat het minstens praktisch is.
Het vraagt van allebei de kanten idd ook aanpassingsvermogen. Maar zelfs bij een huwelijk binnen 1 kerk zijn er vaak verschillen van opvatting. Of minstens nadrukverschillen. En dat is denk ik niet erg. Als je het er maar over kan hebben en samen keuzes kan maken waar je allebei achter kan staan. Al is het misschien de ene keer meer dan de andere.
Ik ben nu eigenlijk ook wel benieuwd of jullie er uit zijn gekomen BigSmile, en wat die evt oplossing uiteindelijk geworden is en op basis waarvan.
Dan ben je van alle problemen af 
