henkie schreef:Dat is inderdaad mijn stelling. Dit op basis van de geest van de 10 geboden naast je neerleggen, vind ik geen sterk argument. Sterker nog, je zou dan bijvoorbeeld mogen doden als je maar respect hebt voor het leven. (Euthansie? abortus?)
Je mag toch in bepaalde gevallen ook doden? Denk aan oorlogen, rechtspraak of zelfverdediging? T.a.v. zaken als euthanasie en abortus wordt het spannend. De discussie gaat in dat geval nou juist meestal over de vraag of abortus en euthanasie getuigen van respect voor het leven. Tegenstanders van abortus en euthanasie beroepen zich bijna nooit op het feit dat je domweg letterlijk het gebod moet gehoorzamen. Vaak wordt betoogt dat deze zaken getuigen van een gebrek aan respect voor het leven...
Onverantwoord is heel wat anders dan waardeloos. Daar is alleen wel de rest van je betoog op gebouwd.
Onverantwoord komt praktisch gezien m.i. toch echt in de buurt van waardeloos. Onverantwoord houdt nl zoveel in als 'het kijken niet waard'. Blijkbaar wordt de eventuele waarde van een film (hoe groot die ook is) per definitie teniet gedaan door een enkele vloek.
De rest van mijn betoog is niet gebaseerd op de gedachte dat een film waardeloos is. Integendeel, mijn betoog gaat er vanuit dat een film met een vloek onvolmaakt is maar juist
niet waardeloos.
Ik vind het bovendien niet prettig om door zonden geamuseerd te worden. Tenminste...ik denk dat er weinig naar films kijken anders dan vanuit het oogpunt van amusement.
Ik wordt ook niet geamuseerd door zonden als ik een film kijk, ik wordt geamuseerd door de positieve kwaliteiten die de film heeft. Of anders gesteld: ik gebruik een onvolmaakt 'produkt' voor mijn vermaak.
Is dat zo? Is dat de enige weg? Je kunt toch ook gewoon geen 'onvolmaakte' films kijken?
Als je geen onvolmaakte film wilt kijken dan kun je geen enkele film kijken. Niets wat wij als mensen voortbrengen is volmaakt. Dat was nou net de strekking van het tweede deel van het verhaal.
Ik ben wel benieuwd waar je dan de grens stelt. Welke mate is nog acceptabel?
Je kunt geen vaste grens trekken bij b.v. een bepaald aantal vloeken. Waar het om gaat is dat een film een bepaalde waarde heeft (of kan hebben) en dat die waarde negatief beïnvloed wordt door bepaalde onvolkomenheden. Waar de balans doorslaat naar 'onverantwoord' verschilt van film tot film en van persoon tot persoon. Ondanks de reformatorische voorkeur voor harde grenzen kan ik niet anders doen dan wijzen op je persoonlijke verantwoordelijkheid. "Een ieder zij in zijn eigen geweten ten volle verzekerd".