Ridderes schreef:Wie ermee stopt je vriend te zijn, is het nooit geweest.
- Hieronymus -
Eens of oneens?
Echt mee oneens!
Op de basisschool had ik een superlieve vriendin, een echte 'hartsvriendin' zoals dat toen heette. Maar zij ging naar het VBO, ik naar de HAVO. Ik kreeg daar vriendinnen, zij in haar klas. Logisch, we groeiden uit elkaar.
In de eerste 4 jaar van de havo had ik 3 gigantisch goeie vriendinnen, in 4 havo kregen we een groepje van 6. Ik verhuisde. Tuurlijk hebben we nu veeeeel minder contact. Het is dat we elke vakantie een dag met elkaar weggaan, maar echte goeie vriendinnen zijn het gewoon niet meer, al is het contact, als we elkaar zien, als vanouds.
Het is soms echt niet mogelijk om altijd vrienden te blijven. Gelukkig gaan je wegen twee kanten op. Met mijn vriendinnen van de pabo en hun aanhang heb ik nog steeds contact. We zijn gewoon supergoeie vriendinnen, maar ook dat is minder, doordat zij bijna klaar zijn met hun pabo, en ik sph doe en gewoon fulltime stage loop...
En 3 van de 6 gaan trouwen, 3 niet. Dat groeit gewoon uit elkaar. Al zijn we nog steeds supergoeie vriendinnen, ik kan me voorstellen dat als de een in Arnhem gaat wonen, de ander in Amersfoort, wij in Rhenen, dat je uit elkaar groeit.
En dat lijkt me niet meer dan gezond, eigenlijk.
Je moet verder kijken in je leven vind ik eigenlijk, in plaats van blijven klitten aan wat zo oud en vertrouwd is.
maargoed, ik ben ook iemand die snel nieuwe contacten aangaat en niet heel erg vast zit aan andere mensen om me heen (al ben ik wel weer heel trouw).
maar nee, ik kan niet zeggen dat mijn vroegere vrienden en vriendinnen dit nooit zijn geweest omdat ze het nu niet meer zijn...
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...