Berichtdoor japio » 24 nov 2006 08:28
Dit onderwerp doet mij denken aan een preek van afgelopen zomer. Deze ging over de gelijkenis van het verloren schaap. Dit schaap (zondaar) trekt bij de kudde vandaan de wereld in. De Herder (Jezus) gaat het zoeken en vind het uiteraard. Wanneer de Herder het schaap vind is het verwond.....zo is het ook met ons, wanneer wij de wereld intrekken (kroeg e.d.) dan beschadigd ons geweten...na een aantal keren herhaling van de zonde zwijgt het geweten zelfs (het is de zonde normaal gaan vinden). Maar als de Heere dan komt om ons uit die wereld te trekken dan gaat hij die wonden verzorgen. Hij gaat het geweten weer opwekken. Door het licht van de Heilige Geest begint het geweten weer te spreken. En dan krijg je van die uitspraken: "dat zou ik nu nooooit meer doen!" enzovoorts.
Een ander citaat: "je wordt niet in één dag burgemeester". Zo doet de Heere het ook, je geweten zal niet in één dag helemaal omslaan, dit gaat geleidelijk. Dit verklaard de tegenstrijdigheid die er kan zijn in het geweten. Oude mens <--> Nieuwe mens
"Ik zag met het oog van mijn ziel het Licht dat nooit verandert. Wie de Waarheid kent, kent dat Licht, en wie het kent, kent de eeuwigheid."