Rien67 schreef:Ansje schreef:En ik zeg ook niet dat je altijd maar in rouw gedompeld over je zonden over deze aarde moet lopen. Maar zondenbesef...en zien wie je bent voor God...ja, dat moet je m.i. toch wel krijgen.
juist, en wat is dan je reactie daarop?? bekering!Ansje schreef:En natuurlijk zijn er dan ook de vreugdemomenten, dat je mag zien dat God naar je omziet. Maar bij veel bekeerde mensen zijn dat maar korte momenten helaas....
Daarom vind ik het best moeilijk om jaloers te worden op bekeerde mensen. Je hebt altijd maar het idee dat ze somber zijn, niet kunnen lachten, niet kunnen genieten van dingen.
Zoiets raars heb ik nog nooit gehoord!!!
Een bekeerd mens is toch blij dat zijn zonden vergeven zijn en daarom mag een bekeerd mens juist in vreugde leven! In de vrijheid van Christus!
Mens, ik kan het iedere dag wel van de daken schreeuwen, zo blij ben ik daarmee!! Als ik dat niet zou weten, ja, dan zou ik somber zijn en de gansche dag in het zwart zijn gehuld. Ik zou niet weten waar ik het zoeken moest als ik niet wist dat er vergeving is voor mijn zonden!!
En in het algemeen zou ik het fijn vinden als mensen die in Christus weten dat ze bekeerd zijn, niet verweten wordt dat ze vast niet genoeg zondekennis hebben. En dus vast niet echt bekeerde mensen zijn.
Er is er maar Eén die onze harten doorgrondt, laat het maar aan Hem over om daarover te oordelen.
Idd...en zulke mensen zien dus alleen maar dat hun zonden vergeven zijn. Beseffen ze wel wie ze zijn voor God? Hoeveel pijn ze God stees weer doen met hun zonden? Als je dat écht beseft...dan roep je het niet de ganse dag uit van vreugde, maar wil je je het liefst verstoppen voor de mensen, maar vooral voor God. Want je durft dan niet eens meer aan te zien, dat God jouw heeft opgenomen in Zijn Boek. Dan besef je pas werkelijk wie je bent, en hoe zondig je bent. Dat je niets en dan ook hélemaal niets kan doen tot Gods eer!!!!!