Berichtdoor biblebook » 07 nov 2006 18:10
Beste Rien 67,
Je schreef;
Dat men tegenwoordig de zondag beschouwt als een economische en wereldse rustdag, wil nog niet zeggen dat die ooit ook zo begonnen is. In de bijbel vierden de eerste christenen op die dag dat Jezus was opgestaan uit de dood, dat was op de eerste dag der week. En sindsdien beschouwen de christenen dat als een feestdag. En dat is ook de inhoud die wij er nu nog aan geven, namelijk God eren en rusten. Wat maakt het dan uit op welke dag dat is, het gaat erom dat het gebeurt. De werkelijke sabbat (zaterdag dus) is officieel wel een vrije dag in 'de wereld', maar op die dag wordt nu ook niet bepaald gerust. Laat de wereld en de economie zelf weten wat ze van die zondag maken, dat wil nog niet zeggen dat wij als Christenen daar aan mee moeten doen.
Ik maak uit je reactie op dat je van de Bijbel, zeker in het licht van de profetie, wenig inzicht nog hebt ontvangen.
Wie zegt dat de eerste Christenen op zondag hun erediensten hielden. Het mag zo zijn dat je, ongewild, verwijst naar de Rooms Katholieke Staatsmacht die christenen, onder haar banier, ziet als hen die de opstandingdag vieren.
De RKK zegt in dat verband ook dat zij die de zondag vieren de RKK volgen en zij die Christus willen navolgen de Sabbat van de Heilige Schrift dienen na te volgen.
De idee dat "christenen" de zondag als de Sabbat van het 4e gebod zien
is geen Bijbels gegeven. Als je de Deis Domini leest van -wijlen- Paus Johannes Paulus II dan zul je zien dat hij weliswaar de Sabbat aangeeft als Bijbels en zelfs door Christus voorgehouden. maar dat de Rooms Katholieke Kerk, ten tijde van haar verbinding met het economisch belang met de Romeinse Keizers (Constatijn) de zondag hebben uitgekozen als de dag van aanbidding van christus, in zijn opstanding. (zie ook de voorgaande tekst aangaande RKK zondag-sabbat.
Het economische en tevens politieke belang om christus met de aardse te verbinden, in plaats te erkennen in Zijn Hemels Heiligdom is dus een menselijk idee en dus een menselijke wet en gebod geworden. De Staatskerk van Satan heeft dat in orde gebracht.
De zondag is helemaal geen feestdag want ik zie vaak dat het een dag van moeten en volgzame wetticisme, de basis is van zo'n dag. De reden is duidelijk, dat wat men moet doen en dient na te volgen als een wet, is geen voorbeeld van de Geestelijke gevolgen die een Hemelse wet kent, die door de Heilige Geest wordt ondersteund. Hemlse wetten worden naar de Geestelijke gewoonte onderhouden zoals Christus ons voorhout. Hij is het enige juiste voorbeeld van Gods wet en Geestelijke basis er voor.
Zelf woon ik in een Rooms Katholiek land, geleid door Rooms Katholieke mensen in de bescherming van St Jozef. Ik heb van mijn leven nog nooit zo'n volgzaam volk meegemaakt in de Staatswet alsook de Burgerlijke wetten.
Ik zou wel eens weten wat er zo "feestelijk"is aan een dag die noch Hemels noch Bijbels is. Misschien voelt men zich veilig en feestelijk, maar dat doen de "heidense"en ongelovige mens ook als hij een dag vrij heeft of krijgt. Mensen die de Sabbat van een Hemelse grondwet onderhouden krijgen een feestdag die vanuit een hemels bron komt, niet van een aardse nocht vanuit Rome. Dat is pas een feestdag, omdat de Sabbat een Geestelijke dag van viering is, waar Satan geen enkele aanspraak op kan maken. Tenzij de mens die dag zelf overloopt. Het overlopen van de Sabbat heeft het OT volk Israël uiteindelijk hun theocratische kracht gekost, ontvangen van Hemelse machten.
De zondag kan geen Geestelijke dag in de orde van de Heilige Geest zijn, omdat de Heilige Geest nooit de zondag van de 1e dag , maar de sabbat van de 7e dag ondersteund in het Goddelijke aspect van de relatie. De Sabbat is een gebod vanuit de Hemel. De zondag is een aardse, menselijke wet vanuit Rome opgelegd. (Openbaring 13-18)
Iedereen die de zondag als rustdag ziet, erkent hem economisch of op gezag van Rome en dus ongeestelijk als het Merkteken van de wereldse Overste, Satan. Zo simpel is het. God heeft geen twee rustdagen, maar één, die welke Hij in Zijn decaloog, Zijn Rijkswet heeft opgenomen.
Wie deel heeft aan het Merkteken door een organisatie die dat Merkteken ondersteund, hetzij economisch hetzij geestelijk, heeft deel aan het grote Babylon en niet aan het Hemelse Rijk.
Ik zeg dat niet, maar de Bijbel zelf. De eerste Christenen onderhielden trouwens gewoon de Sabbat, kijk maar;
1. Jezus gaf het juiste voorbeeld van sabbatvieren (Lucas 4:16)
Wie geeft het juiste voorbeeld Rien? Christus!!!
Vergeet ook niet dat ten tijde van Jezus niet alleen Joden naar de synagoghe kwamen, maar ook heidenen die in Hem geloofden. Daarmee is het juist dat de Bijbelse Sabbat er niet alleen voor de Joden van Israël was in het OT, maar voor alle mensen. Dat de Bijbelse én dus ook Hemelse Sabbat (de zaterdag dus de 7e dag) zoals Jesaja56:6,7 +Marcus 2:27 mij leren.
Begrijp dat wij ons voor dienen te bereiden op de inwoning op een Hemels Rijk en niet een aards. In de Hemel gelden de normen van een Hemels grondwet en niet van een vervalste goddelijke, op aarde.
Ik denk Rien dat je ook theologisch een vergissing begaat.
Wiens autoriteit draagt nu de Bijbel. Dat van een Mens (Paus) of die van God.
De Bijbel draagt Gods autoriteit, niet van de mens. 2 Petrus 1:20,21
Dat betekent dus Rien dat je in je betoog en postings wetten en geboden hanteert die van mensen zijn en niet van God. God vernadert niet en dus ook de geboden en dus de abbat als 4e gebod niet.
Waarom verandert God Zijn geboden niet en dus ook de grondwet van Zijn Hemels (en Geestelijk) Rijk dan -ook- niet.
Om de volgende reden Rien.
De bron van kennis die nodig is om gered te worden, vinden we in de Bijbel. (2 Timoteus 3:15-18)
Wie heft er dus belang bij om de wetten en geboden van God wél te veranderen om de mens te misleiden, ook dor een geestelijke en kerkelijke organisatie? Satan, Rien. En dat vinden we in Openbaring 13 terug als we zien dat de machten (Beesten) die de mensen misleiden, de kracht en de macht van de Draak krijgen. (Draak= Satan)
Als Christus nu ook de Heer over de Sabbat is, dan betekent dat ook dat Christus, als Zoon van God de Vader centraal staat in de gehele Bijbel. (Johannes 5:39,40)
Weet je Rien67 wat Jezus Zelf zegt in Openbaring 22 over de mensen die geboden, wetten en het Schriftwoord anders voorstellen dan dat Hij (door de profetie) aan ons voorhoudt? Het volgende;
18 Ik betuig aan een ieder, die de woorden der profetie van dit boek hoort:
Indien iemand hieraan toevoegt, God zal hem toevoegen de plagen, die in dit boek beschreven zijn; 19 en indien iemand afneemt van de woorden van het boek dezer profetie, God zal zijn deel afnemen van het geboomte des levens en van de heilige stad (Hemels Jeruzalem), welke in dit boek beschreven zijn.
20 Hij die deze dingen betuigt, zegt: Ja, Ik kom spoedig. Amens, kom, Here Jezus.
21 De genadevan de Here Jezus zij met allen.
Onthoud ook Rien67 dat deze woorden zijn geschreven door Jezus Christus, door Johannes op Patmos. Het zijn de Openbaringen van Christus zelf aan Johannes (Openbaring 1:9-20)
De zondag is geen Goddelijke rustdag en door die dag aan te merken als de rustdag van Christus of God zelf, vertrapt niet alleen het dienstzerk van Christus maar vergiet Zijn bloed opnieuw aan het Kruis.
Nog dit:
Waar is het Heiligdom! Op aarde of in de Hemel. In de Hemel, immers Christus is naar de Hemel opgegaan om in het Heiligdom Zijn laatste Opperpriesterlijke werk af te sluiten. Daar liggen de stenen tafelen, in de Ark. Daar liggen, afgeschermd van de zondige wereld, Satan en de zondige mens, de originele gebodentafelen. Wanneer de verlosten door de poorten van het Hemelse Jeruzalem zullen gaan, verwelkomt door duizenden engelen en de Heiland persoonlijk zullen zij een blik mogen werpen in die Ark. Als bewijsvoering dat de geboden én het 4e gebod nooit en te nimmer veranderd werden door God, de Zoon of in het voorbeeld van de Heilige Geest. Zij kiunnen eenvoudigweg niet veranderd worden door de Schepper, omdat Hij na de 6e dag zag dat alles goed was in de Schepping, en het met de instelling van de Sabbat afsloot, op die dag, als teken van een eeuwigdurend altoos verbond tussen mens en Schepper, een teken van Indentiteit als (Geestelijke-) Jood van een Rijk dat niet van deze aarde is of ooit kan zijn.
Wie mij één uitspraak kan tonen in de Bijbel van Christus persoonlijk dat de Sabbat de eerste dag van de week is, dan is dat een voorbeeld van iemand die meent boven zijn Meester te staan en zich tegen de Allerhoogste verzet en er bovenuit wil stijgen. Zo iemand verheft zch dan boven de Scheper. Wiens voorbeeld zien wij hier dan in weerspiegelt?