BEWUST geen kinderen

[Boekenlezer]

Ik ben vrijgezel en zou voor geen goud kinderen op zo'n verrotte wereld als deze willen zetten. Dat gun je toch niemand?!

Dat is een gevoel waar ik wel in kan komen.
Al zeg ik niet direct dat ik wel of geen kinderen zou willen. Er zit voor mij nog wat voor: ik ben vrijgezel. Dus dan moet er eerst nog een ander gewichtig besluit vallen: om met iemand mijn leven te gaan delen (of niet). Daarom sta ik er niet zo bewust bij stil. Maar ik beschouw het in principe wel als een gegeven bij een huwelijk, dat je in principe kinderen zult verwekken, en dat je dat niet moet willen tegenhouden.
Maar deze wereld is inderdaad vaak om niet vrolijk van te worden. Dan heb ik ook wel eens: 'Is dat nou een verantwoord plan, om kinderen deze wereld in te sturen, waar alles kan gebeuren? Wat heb ik ze te bieden, als mij nou eens alles afgepakt wordt?' Deze wereld steekt ook zo enorm af bij de eeuwige rust waarover Hebreeën spreekt. (Wat kan die hemelse boodschap van de Bijbel soms schitteren!) Dan denk ik ook wel eens: 'Een huwelijk/een vrouw is eigenlijk helemaal niet zo interessant. Het leven is er eigenlijk te guur voor. Pas na dit leven kan het mooi worden.' In dit leven volgt na rust steevast onrust. (Rust is voor mij niet: niksdoen, maar meer: stabiliteit.)

[Boekenlezer]

Ik ben vrijgezel en zou voor geen goud kinderen op zo'n verrotte wereld als deze willen zetten. Dat gun je toch niemand?!

Dat klinkt vooral pessimistisch en deprimerend. Er zijn zóveel mooie dingen om voor te leven. Je moet ze alleen wel willen zien..en als je niet in staat bent om die schitterende dingen van het leven door te geven aan je kinderen, moet je idd vooral zorgen dat je geen kinderen krijgt.

Ik weet niet, of dat zo'n goede raad is: leven voor de mooie dingen van het leven. Want wat, als die ineens verdwenen lijken?
Neemt niet weg, dat je mag genieten van mooie dingen, als die zich voordoen. Dat staat ook in Prediker.

[Smurffie]

Ik ben vrijgezel en zou voor geen goud kinderen op zo'n verrotte wereld als deze willen zetten. Dat gun je toch niemand?!

Dat klinkt vooral pessimistisch en deprimerend. Er zijn zóveel mooie dingen om voor te leven. Je moet ze alleen wel willen zien..en als je niet in staat bent om die schitterende dingen van het leven door te geven aan je kinderen, moet je idd vooral zorgen dat je geen kinderen krijgt.

Ik weet niet, of dat zo'n goede raad is: leven voor de mooie dingen van het leven. Want wat, als die ineens verdwenen lijken?
Neemt niet weg, dat je mag genieten van mooie dingen, als die zich voordoen. Dat staat ook in Prediker.

Als ze ineens verdwenen lijken? Dat gebeurt zo vaak. Mooie dingen komen en gaan al net zo hard als mensen zelf. Geniet gewoon van elk mooi moment. Wat geeft het als het weer voorbij gaat? Dan wacht je op het volgende...enz. en that's life.

[Maara]

Als alle mooie dingen uit je leven zijn, leef dan voor dat ene fantastisch mooie moment dat nog komen gaat.
Dat ene moment dat zelfs alle mooiste momenten hier laat verbleken.
Als hij persoonlijke alle tranen van je ogen zal afwassen.
Alleen is wachten soms zo verschrikkelijk moeilijk...

Fantastisch toch als er weer een schepsel wordt geboren dat Hem mag loven en aanbidden?

[Liarose]

Als alle mooie dingen uit je leven zijn, leef dan voor dat ene fantastisch mooie moment dat nog komen gaat.
Dat ene moment dat zelfs alle mooiste momenten hier laat verbleken.
Als hij persoonlijke alle tranen van je ogen zal afwassen.
Alleen is wachten soms zo verschrikkelijk moeilijk...

Fantastisch toch als er weer een schepsel wordt geboren dat Hem mag loven en aanbidden?

Je kunt ook denken: fantastisch toch zo'n schepsel in dat tehuis die ik mag opnemen in mijn gezin zodat hij/zij een beschermd, veilig, liefdevol leven krijgt en leert over Jezus!

[rosekapje]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Sinds wij een kindje hebben gekregen is mijn leven enorm verrijkt. Ik geniet elke dag van dat heerlijke joch, zelfs al ben ik ontzettend verdrietig, als ik naar hem kijk en hij kijkt mij onderzoekend aan of hij brabbelt mama, dan ben ik al minder verdrietig.
Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er mensen zijn die kiezen voor bewust geen kinderen. Naar mijn mening ontzeg je jezelf dan een heleboel. (jullie zullen misschien vinden dat mensen met kinderen zichzelf een heleboel ontzeggen).
Ik zie ook zeker niet in waarom je in deze tijd geen kinderen zou krijgen, omdat deze wereld zo slecht is. ik denk niet dat die wereld ooit beter is geweest. Was het een goede tijd in de twee of eerste wereldoorlog? of in de tijd van de eerste christenen (vervolging van Rome). was 10 jaar terug beter? of 20?

[Liarose]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Nee, het gaat over bewust geen kinderen. Nou, voor mij bewust geen (biologische) kinderen, maar wel kinderen uit een tehuis!

[Boekenlezer]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Sinds wij een kindje hebben gekregen is mijn leven enorm verrijkt. Ik geniet elke dag van dat heerlijke joch, zelfs al ben ik ontzettend verdrietig, als ik naar hem kijk en hij kijkt mij onderzoekend aan of hij brabbelt mama, dan ben ik al minder verdrietig.
Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er mensen zijn die kiezen voor bewust geen kinderen. Naar mijn mening ontzeg je jezelf dan een heleboel. (jullie zullen misschien vinden dat mensen met kinderen zichzelf een heleboel ontzeggen).
Ik zie ook zeker niet in waarom je in deze tijd geen kinderen zou krijgen, omdat deze wereld zo slecht is. ik denk niet dat die wereld ooit beter is geweest. Was het een goede tijd in de twee of eerste wereldoorlog? of in de tijd van de eerste christenen (vervolging van Rome). was 10 jaar terug beter? of 20?

Dat is iets heel moois, wat je hier hebt neergetypt. Alleen zit ik nu nog een beetje met de vraag: is dit iets wat vrouwen typisch zo beleven? Of herkennen mannen dit ook?
Ik weet nog wel, dat een man een zei, dat het hem een rijk gevoel gaf om een eigen kind te hebben.
Aan de andere kant is het ook zo dat vrouwen er in de regel zwaarder mee zitten dan mannen, als een huwelijk kinderloos blijft. Ik weet daar zeker een concreet voorbeeld van.

[Boekenlezer]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Nee, het gaat over bewust geen kinderen. Nou, voor mij bewust geen (biologische) kinderen, maar wel kinderen uit een tehuis!

Ik zou biologische kinderen toch stukken interessanter vinden, dan pleegkinderen uit een tehuis.
Bij een biologisch kind is het echt een kind van jezelf, die eigenschappen van je heeft geërfd. Zoiets heeft wel wat (zeg ik al van afstand, als vrijgezel).
Dat kun je van een adoptiekind niet zeggen.

[windekind]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Nee, het gaat over bewust geen kinderen. Nou, voor mij bewust geen (biologische) kinderen, maar wel kinderen uit een tehuis!

Ik zou biologische kinderen toch stukken interessanter vinden, dan pleegkinderen uit een tehuis.
Bij een biologisch kind is het echt een kind van jezelf, die eigenschappen van je heeft geërfd. Zoiets heeft wel wat (zeg ik al van afstand, als vrijgezel).
Dat kun je van een adoptiekind niet zeggen.

Da's toch een puur egoïstisch argument om eigen kinderen boven adoptiekinderen te verkiezen?

[Tobbe]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Nee, het gaat over bewust geen kinderen. Nou, voor mij bewust geen (biologische) kinderen, maar wel kinderen uit een tehuis!

Ik zou biologische kinderen toch stukken interessanter vinden, dan pleegkinderen uit een tehuis.
Bij een biologisch kind is het echt een kind van jezelf, die eigenschappen van je heeft geërfd. Zoiets heeft wel wat (zeg ik al van afstand, als vrijgezel).
Dat kun je van een adoptiekind niet zeggen.

Da's toch een puur egoïstisch argument om eigen kinderen boven adoptiekinderen te verkiezen?

Het lijkt me puur wat de natuur je ingeeft, de bloedband is nog altijd sterker dan een gewone band. Je herkent dingen in je ouders die zij ook weer in jou zien.

[windekind]

Wat niet wegneemt dat de natuur wel egoïstisch is of kan zijn.

[Cisca]

Wat niet wegneemt dat de natuur wel egoïstisch is of kan zijn.

Dat kan, maar als je dingen in een kind herkent, kun je ze misschien beter begeleiden.

[rosekapje]

Het gaat nu even niet over kindertjes in een tehuis volgens mij

Sinds wij een kindje hebben gekregen is mijn leven enorm verrijkt. Ik geniet elke dag van dat heerlijke joch, zelfs al ben ik ontzettend verdrietig, als ik naar hem kijk en hij kijkt mij onderzoekend aan of hij brabbelt mama, dan ben ik al minder verdrietig.
Ik kan me dan ook niet voorstellen dat er mensen zijn die kiezen voor bewust geen kinderen. Naar mijn mening ontzeg je jezelf dan een heleboel. (jullie zullen misschien vinden dat mensen met kinderen zichzelf een heleboel ontzeggen).
Ik zie ook zeker niet in waarom je in deze tijd geen kinderen zou krijgen, omdat deze wereld zo slecht is. ik denk niet dat die wereld ooit beter is geweest. Was het een goede tijd in de twee of eerste wereldoorlog? of in de tijd van de eerste christenen (vervolging van Rome). was 10 jaar terug beter? of 20?

Dat is iets heel moois, wat je hier hebt neergetypt. Alleen zit ik nu nog een beetje met de vraag: is dit iets wat vrouwen typisch zo beleven? Of herkennen mannen dit ook?
Ik weet nog wel, dat een man een zei, dat het hem een rijk gevoel gaf om een eigen kind te hebben.
Aan de andere kant is het ook zo dat vrouwen er in de regel zwaarder mee zitten dan mannen, als een huwelijk kinderloos blijft. Ik weet daar zeker een concreet voorbeeld van.

Volgens mij herkent mijn man dit ook, maar hij mag ook voor zichzelf praten

[essieee]

Het idee later GEEN kinderen te krijgen, dat maakt mij soms bang. Wanneer ik bijv geen levenspartner vindt is dat eigenlijk een feit! Dat idee maakt mij best bang .

Het idee om vrijgezel te blijven veel minder moet ik zeggen!