Een relatie en je ouders

[Technico]

ik heb verschillende onderwerpen genoemd hoe het zou moeten zijn in een gezin o.a. dat kinderen zich onvoorwaardelijk aan het gezag van ouders moeten onderwerpen op grond van de eis in de geboden ‘eert uw vader en uw moeder’.

Mijn ouders hebben me zo opgevoed dat er altijd over de eisen die zij stellen te praten valt. Dus echt onvoorwaardelijk wil ik het niet noemen. Maar ik moet het met je eens zijn dat je als kind je ouders zover moet respecteren, dat als zij besloten hebben dat een broek voor een vrouw niet kan, dat je daar dan aan moet gehoorzamen.
Waarbij ik niet zeg dat ik dat een gezonde houding vind. En het is misschien ook de manier waarop. Mijn broertje kwam laatst met een meisje thuis met een broek aan. Daar werd ze niet gelijk schuin op aangekeken, maar de volgende dag werd mijn broertje wel even apart genomen over het feit dat mijn ouders liever wilden dat ze de volgende keer een rok droeg. En dan kun je als kinderen erover discussieren, maar als je ouders op hun punt staan, tja, het is hun huis, en het zijn je ouders.

Verschillende die tot noch toe gereageerd hebben willen barmhartigheid buiten het recht om en hebben hun mond vol over liefde. Wel denken vader en moeder te respecteren maar onder voorwaarden dat vader en moeder naar de kinderen moed luisteren en dat is de zaak op zijn kop. Het is eerst gerechtigheid en daarna barmhartigheid en niet andersom.

Dit vind ik nergens op slaan. Geloof je ook in het vagevuur dan? Christus vergeeft ons om niet. Als mijn ouders niet naar mijn redenering zouden willen luisteren, maar iets gewoon doordrukken, verliezen ze respect in mijn ogen. Luisteren ze wel, maar verwerpen ze het met in mijn ogen waardeloze argumenten, dan is dat jammer voor mij, maar niets aan te doen.

[Gerdien B.]

helemaal mee een Technico.

respect is wel 2 richtingsverkeer.
Ouders hebben ook een plicht tegen over hun kinderen. Er moet altijd ruimte wezen om over punten te praten. Dat punten niet aangepast worden omdat ze het niet eens zijn met hun kinderen dat is een ander verhaal.

[Marnix]

Heb jij het wel juist Marnix?
Wij hebben het in deze topic over ‘relatie en je ouders’ uitlopend o.a. in elijk aan het gezag van ouders moeten onderwerpen op grond van de eis in de geboden ‘eert uw vader en uw moeder’. Kijk eens in dit topic naar de reacties, het is altijd ‘ja maar’ dus niet onvoorwaardelijk maar voorwaardelijk.

Dat IS het ook. Het is voorwaardelijk, want ouders zijn niet de hoogste authoriteit maar God is dat. Ik krijg bij jou reacties wel eens het idee dat ouders gezag van God hebben gekregen zonder beperkingen... En dat is niet juist. De ouders hebben bij het stellen van regels de Bijbel te volgen.... God te volgen. Dan is het verplichten tot dragen van een rok al wat vaag maar goed, dat kan nog... maar ze mogen niet hen die dit niet doen veroordelen, ze mogen anderen niet zien en behandelen als nep-christenen omdat ze geen rok dragen.

Dat is het probleem in onze tijd ik, ik en nog eens ik individualisme jij moet naar mij luisteren en anders is er geen ruimte en de grootste schande is dat dit ook bij het christendom zo erg is.
Het christendom wijst naar Christus en zegt je moet lief zijn voor elkaar als je maar naar mij luistert. Zo is het ook met God, God is prima en daar willen wij naar leven als God maar doet wat wij zeggen en als dat uitkomt willen wij God wel eren en als het tegen zit krijgt God de schuld en staan wij met gebalde vuisten naar Hem. In de voorbeelden gaan de ouders nog niet zozeer in het stellen van de regels maar wel in de uitleg waarom ze die regel hebben en ook hoe ze met hen omgaan die zich bij hen thuis of in het dagelijks leven niet aan die regels houden behandelen.

Kinderen worden door God bij ouders geplaatst of doen geboren worden. Hierin hebben kinderen geen keus. Als kinderen denken er achter gekomen te zijn dat hun ouders ze een foutieve opvoeden gegeven hebben door bijvoorbeeld bij meisjes het dragen van een broek niet Bijbels zou zijn, moeten zij met een Bijbels bewijsgrond komen dat het onjuist zou zijn en die is er niet. Kinderen willen hun boze hart na wandelen en mee hossen met de wereld die in het boze is inclusief een groot deel van de christelijke kerken. Er mag geen verschil meer gezien worden tussen kerk en wereld, dat onderscheid moet verdwijnen in alle opzicht, niet alleen in kleding maar ook in o.a. muziekuitvoering.

Onzin, dat verschil zit hem niet in het wel of niet dragen van een rok. De Bijbel is duidelijk dat een rok dragen niet verplicht is... het is puur een stukje cultuur. Dit heb ik zelfs een dominee uit reformatorische hoek al horen aangeven... moet je nagaan. Als mensen die dat in dagelijks leven niet doen dan veroordeeld worden en als heidenen behandeld, is dat duidelijk onbijbels... en gaan de ouders op dat punt dus de fout in. Opnieuw geef je alle schuld lekker simpel aan de kinderen... als je als meisje een broek draagt en wordt veroordeeld is dat de schuld van die kinderen die immers toch alleen maar met de wereld willen meedoen enzo... hoe kortzichtig. Het feit dat ouders gezag hebben gekregen wil niet zeggen dat ze daar niet verkeerd mee om kunnen gaan... alsof dat gezag alles wat ze doen, ook al is het onbijbels, goedpraat.

Dat weten ouders die er iets van geleerd hebben door het wonder van genade wat het betekend een wets overtreder te zijn en een tweemens geworden zijn. Als zij in hun eigen hart zien en daar ook die boze wereld te keer zien gaan waar zij een strijd mee te voeren hebben. Gelukkig zijn die ouders die weten dat er voor hun een Strijder is geweest die hun hierin is voorgegaan en verlost heeft, maar daar gaat de strijd niet van weg! of het zou een gepasseerd station zijn, nee, zij worden mede strijder met Hem. Deze ouders voelen al snel de aard van hun kinderen aan en waar zij heen willen. Het boze is reeds in hun kinderharten en dat willen ze uitleven, zij krijgen hierin al snel bijval van anderen kinderen en jammer genoeg ook van ouderen.

Marnix, jij haalt een schriftgedeelte aan uit de Bijbel Jakobus 2, dat volgens jou duidelijk genoeg zou zijn. In dat schriftgedeelte staat volgens jou dat wij mensen niet op het uiterlijk mogen beoordelen m.b.t. kleden. Zoals jij hierin de exegese geeft moet ik jou toch rekenen onder degenen die de schriften verdraaien (2Pe 3:15) naar hun eigen inzicht zoals Denkertje21 dat deed met ‘wereldgelijkvormigheid’ en uiteraard krijg jij bijval in de onwaarheid van o.a. Jo'tje. Het schriftgedeelte Jakobus 2 geeft het onderscheid aan tussen ‘arm en rijk’ wat uitkomt in uiterlijke dingen in o.a. kleding (want er worden ook andere dingen genoemd zoals gouden ring aan den vinger), het gaat over rijkdom en macht. Heeft God niet uitverkoren de armen dezer wereld, om rijk te zijn in het geloof, en erfgenamen des Koninkrijks. Het heeft derhalve niets te maken met het onderwerp waar wij het in deze topic over hebben, namelijk ‘relatie en je ouders’ uitlopend o.a. in kleding.

Ik denk dat de opmerking dat we mensen niet op uiterlijk mogen beoordelen hier best algemeen gelezen kan worden. Net zoals je Romeinen 14 bijvoorbeeld ook breder kan lezen dan uur als het gaat om het eten van offervlees. Hoewel het vooral over arm of rijk gaat kunnen we er ook uit leren dat je niet iemand mag veroordelen op basis van het wel of niet dragen van een rok bijvoorbeeld. Logisch... van een vrouw die oprecht gelooft en zich in alles van God afhankelijk weet en gered door Christus, en een broek draagt, kan je als gelovige die vindt dat je volgens de Bijbel een rok moet dragen daarom toch nog niet zeggen: Je bent een nepchristen, een heiden, een ongelovige, een onbekeerde. Want dat is dan immers niet zo.

Verschillende die tot noch toe gereageerd hebben willen barmhartigheid buiten het recht om en hebben hun mond vol over liefde. Wel denken vader en moeder te respecteren maar onder voorwaarden dat vader en moeder naar de kinderen moed luisteren en dat is de zaak op zijn kop. Het is eerst gerechtigheid en daarna barmhartigheid en niet andersom.

In de verhalen die hier zijn geplaatst mis ik beiden.. De vriendin van iemand worden geen recht gedaan als ze veroordeeld wordt en onchristelijk behandeld, omdat ze geen rokken draagt... en barmhartigheid is al helemaal ver te zoeken.

[Jo'tje]

Jantjes, in je manier van discussieren kan ik niet echt meegaan. Jij hebt je mening en bijstellen ho maar. De inhoudelijke punten van de realtie ouder-kind sla je maar lekker over. Je gaat nu alleen in op wereldgelijkvormigheid, rokken en onze zogenaamde onwaarheden.
Een relatie tussen ouders en kind ken ik gewoon bijna niet terug. Het lijkt meer op een dictatuur, zo'n beetje onderdrukking. Op het moment dat discussie en praten niet nodig is kan ik er weinig andere woorden voor verzinnen.
Denk je op deze manier serieus niet-christenen te bereiken?

(ik typ niet door, want dan word ik boos)

[Marnix]

Ik merk in ieder geval bij jou, Jantjes, wel een onvoorwaardelijke goedkeuring voor hoe ouders met hun gezag omgaan, ook al gaat het rechtstreeks tegen de Bijbel in. Ik lees geen enkele nuance waarin je aangeeft dat wat die ouders doen niet goed is...

[Jantjes]

Het huwelijk is een afspiegeling van Christus en zijn bruid.
Als het huwelijk heeft plaatsgevonden begint de gezins positie.
Mag het gezin gezegend worden met kinderen moeten de ouders hun kinderen in de prilste jeugd wijzen op de gerechtigheid van God die in de Bijbel als de tien woorden worden genoemd. Als dit onderwijs van de ouders door God gezegend mag worden dan wordt de gerechtigheid door barmhartigheid bekroond in Christus, daar doet een mens zelf niets aan, dat is een gevolg van de werking des Geestes. Daarom is het zo belangrijk dat onvoorwaardelijk ‘eert uw vader en uw moeder’ want dat heeft ook Christus gedaan aan zijn Vader, dat is er een afspiegeling van.

[Gerdien B.]

Eert uw vader en uw moeder heeft toch echt een grens bij mij.
Ik moet ook goed voor mezelf zorgen en mijn ouders voor mij. Er zijn genoeg jongelui die door de opvoeding psychische problemen oplopen. Het is een beetje cru om dan te zeggen dat ze dan toch maar naar hun ouders moeten blijven luisteren en ze moeten gehoorzamen. Ze gaan dan alleen nog maar meer er aan onder door. Dat kan nooit Gods wil wezen.
Daarbij staat er ook in de Bijbel dat de ouders hun kinderen niet tot toorn mogen verwekken. Als dat wel gebeurd heeft een kind volgens mij toch zeker wel recht om er iets van te zeggen en er iets tegen te doen.

Ouders zijn geen heiligen. Ze zijn mensen en maken daarom ook fouten. Net als een ieder ander. Daarom zal de opvoeding ook nooit perfect wezen. Onze ouders kunnen ons niet perfect opvoeden en wij eventueel later ook onze kinderen niet.

[Marnix]

God kan niet tegen zichzelf ingaan en is bovendien de hoogste autoriteit. Het gezin is daar een afspiegeling van maar heeft God boven zich staan. Ouders moeten zich dus aan de Bijbel, Gods Woord onderwerpen. Dat gebeurt in dit geval duidelijk niet, want de Bijbel geeft aan dat je iemands geloof niet mag veroordelen omdat ze een rok draagt bijvoorbeeld.

Er mag dus geen onvoorwaardelijke gehoorzaamheid zijn... want God is de hoogste autoriteit en we moeten Hem meer gehoorzamen dan mensen. Hoe kan Jezus anders zeggen dat wie zijn vader en moeder meer liefheeft als dan God, Hem niet waard is... en dat ieder die broers of zusters, vader, moeder of kinderen, akkers of huizen heeft achtergelaten omwille van zijn naam,het honderdvoudige zal terugkrijgen.

Het geeft wel duidelijk aan dat God de hoogste autoriteit is en ze niet tegen zijn wil in mogen gaan en als ze dat wel doen, je daaraan niet moet, sterker nog, niet mag gehoorzamen. Net als bijv. bij de overheid het geval is., die mogen we ook niet gehoorzamen als ze dingen van ons vragen die tegen Gods wil ingaan. Zodoende is gehoorzaamheid aan mensen niet onvoorwaardelijk, alleen gehoorzaamheid aan God is dat... en daarom was Christus dus onvoorwaardelijk gehoorzaam aan zijn Vader. Zie de belijdenisgeschriften, die zeggen dat ook.

Als iemand dus zegt: Je moet een rok aan anders ben je een nep-christen en kom je niet in de hemel, kan je vervolgens een rok aan doen maar je hebt ook de plicht zo iemand aan te spreken op zijn onbijbelse gedrag, het ingaan tegen Gods wil... en daarnaast is dat ook liefdevol, want de Bijbel zegt: Oordeel niet opdat je niet veroordeeld wordt. Als je ouders dan met dit soort oordelen komen mag je en moet je hen wijzen op hun fouten... ook met het oog op de mogelijke consequenties daarvan.

Daarnaast heb je het over gerechtigheid die door barmhartigheid bekroond is, en aangezien die gerechtigheid en barmhartigheid op dat punt bij die ouders ontbreekt is dat dus niet het geval geweest.

[Napoleon]

Eert uw vader en uw moeder heeft ook een keerzijde van de medaille. de ouders hebben hier ook de plicht zich eerbiedwaardig op te stellen. Als hun eisen enigzins redelijk zijn, of te billijken, dan heb je je daar aan te houden, maar stel dat ze van mij verlangen dat ik stop met een relatie bijvoorbeeld omdat mijn vriendin blond haar heeft, en zij willen dat ik een vriendin krijg die donker haar heeft, dan denk ik dat hun eisen zo onbillijk zijn, dat er niet van mij verwacht kan worden dat ik hen daarin gehoorzaam. (even een ridicuul voorbeeld, maar goed, mijn punt is wel duidelijk, hoop ik).

[Jantjes]

Efe 6:1-3 Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in den Heere; want dat is recht. Eert uw vader en moeder, hetwelk het eerste gebod is met een belofte !!!! Opdat het u welga, en dat gij lang leeft op de aarde.

Natuurlijk er staat nog meer bij namelijk dit:

Efe 6:4 En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn (hartheid), maar voedt hen op in de lering en vermaning (onderwijzing) des Heeren.

Het lijkt erop dat velen in deze topic meer moeite hebben met het tweede als met het eerste. Ik durf te beweren dat als je het eerste bewonder, gerespecteerd, geëerbiedigd en ontzag voor heb, dat het tweede dan als vanzelfsprekend volgt. Dan kan je met liefde je vader en moeder tegemoet treden als er verschillen opgroeien.

Als je vader en moeder dus zeggen kind je moet een rok aan anders ben je wereld gelijkvormig (want zij zien dat zo) hebben zij gelijk. Er moed een scheiding zijn tussen de wereld en Gods uitverkoren volk.

Joh 14:15-17 Indien gij Mij lief hebt, zo bewaart Mijn geboden. En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een anderen Trooster geven, opdat Hij bij u blijven in der eeuwigheid; Namelijk den Geest der waarheid, Welken de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet Hem niet, en kent Hem niet; maar gij kent Hem; want Hij blijft bij u lieden, en zal in u zijn.

Joh 15:19 Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijd, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.

Joh 17:14 Ik heb hun Uw woord gegeven; en de wereld heeft ze gehaat, omdat zij van de wereld niet zijn, gelijk als Ik van de wereld niet ben. enz enz.

Zeg nou niet daar staat toch niets in over het dragen van een broek door vrouwen. Nee dat klopt maar het gaat ook over een onderscheid tussen de wereld en Zijn gemeente (reformatorische, want die zeggen dat), en dat onderscheid is ook uiterlijk waar te nemen, want waar je hart is daar is ook je overvloed des harten.

[Gerdien B.]

Dan nog Jantjes ga je aan het punt voorbij dat ouders niet zijn als God. Zij maken fouten en God niet.
Dus als wij als kinderen zien dat ouders dingen doen en/of zeggen die tegen Gods woord in gaan dan meoten we daar wat van Zeggen. God staat boven mijn ouders. Hoe hard dat ook kan zijn voor mijn ouders... God is belangrijker!

Elkaar niet express gaan dwarsbomen natuurlijk door expres een broek aan te doen terwijl je weet dat ze dat heel erg vinden, maar als ze mijn geloof op gaan hangen aan uiterlijkheden dan MOET ik daar wat van zeggen. Wat ze er uit eindelijk mee doen is hun verantwoording.

[Gerdien B.]

Als je vader en moeder dus zeggen kind je moet een rok aan anders ben je wereld gelijkvormig (want zij zien dat zo) hebben zij gelijk. Er moed een scheiding zijn tussen de wereld en Gods uitverkoren volk.

Hier ga jij er vanuit dat mijn ouders uitverkoren zijn of niet?
Want dat is het meest pijnlijke. Als ik zeg dat ik zeker mag weten een kind van God te mogen zijn weten ze precies aan te tonen aan de hand van tradities en uiterlijke regels waarom dat niet zou kunnen zijn, maar zelf wetenze niet wat het is om Zijn kind te mogen zijn.

Zolang iemand niet geborgen is bij God, maak je dan eerst daar druk om ipv of een ander wel echt een kind van God kan wezen.

[Fly29]

Het huwelijk is een afspiegeling van Christus en zijn bruid.
Als het huwelijk heeft plaatsgevonden begint de gezins positie.
Mag het gezin gezegend worden met kinderen moeten de ouders hun kinderen in de prilste jeugd wijzen op de gerechtigheid van God die in de Bijbel als de tien woorden worden genoemd. Als dit onderwijs van de ouders door God gezegend mag worden dan wordt de gerechtigheid door barmhartigheid bekroond in Christus, daar doet een mens zelf niets aan, dat is een gevolg van de werking des Geestes. Daarom is het zo belangrijk dat onvoorwaardelijk ‘eert uw vader en uw moeder’ want dat heeft ook Christus gedaan aan zijn Vader, dat is er een afspiegeling van.

Beste Jantje,

Ik word een beetje kwaad nu. Je leest niet wat de andere allemaal proberen aan te geven. Zij geven aan dat de ouders geeerd moeten worden. Dat is juist en daar blijven wij dus mee op een lijn. Maar soms moeten ouders ook nadenken en de bijbel er bij betrekken om te kijken of hun gezag nog steeds klopt met de bijbel. Als kind heb je die verantwoording minder omdat je nog aan het leren bent. Dan zijn de ouders dus verantwoordelijk voor het wel en wee van het kind. Worden ze echter ouder en dus volwassen, dan gaat dat minder een rol spelen. Wel is het zo dat de ouders een belangrijke rol hebben in het juist uitvoeren van gezag. En dat is het punt waarom het nu draaid. Ik vind jou erg kortzichtig en zeer fundamentalistisch bezig zijn. Het idee van Mijn WIL is WET. Niet nadenken maar volgen! Heel veel mensen die nu reageren hebben echter een ander idee daarover. Men luisterd dus wel naar de ouders, maar men denkt ook zelf na. Kan wat de ouder van mij verlangt, is dat ook op bijbelse basis gebaseerd? En dat wil jij nu niet zien.

Ik kan je een goed voorbeeld hiervan geven. Toen ik een relatie kreeg met mijn vriendin vergat ik regelmatig de tijd. Dat vonden mijn ouders erg moeilijk. Daarbij kwam dat ze mij niet als een volwassen jongenman wilde zien. Het resulteerde op een gegeven ogenblik zo erg dat ik mijn vader heb kunnen aangeven! Ik heb het toen niet gedaan uit respect voor mijn vader. Ik begreep de situatie wel echter zij maakte het mij enorm moeilijk. Zeker ook gezien dat het enigste wat zij belangrijk vonden: de tijd! Niet hoe het mij verging maar dat ik niet op tijd was. Verlang je dan nog steeds van mij: Eert uw vader en Uw moeder? Ik zal je vertellen, Jantje, daar zullen weinig mensen zijn geweest die een andere stap hadden genomen dan welke ik nam. Ik wijd verder ook niet hierover uit. Het is namelijk niet goed als ouders kinderen blijven tergen en daarboven op nog eens dreigen met: eert uw vader en uw moeder. en dat verband zien ze dit verhaal nu.

Groet,

Fly29

P.s. Ik heb een beetje een hekel aan mensen die de bijbel uit zijn verband rukken en met oogkleppen op alles doen zonder er bij na te denken. Deze mensen vernielen heel veel.

[Denkertje21]

Efe 6:1-3 Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in den Heere; want dat is recht. Eert uw vader en moeder, hetwelk het eerste gebod is met een belofte !!!! Opdat het u welga, en dat gij lang leeft op de aarde.

Natuurlijk er staat nog meer bij namelijk dit:

Efe 6:4 En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn (hartheid), maar voedt hen op in de lering en vermaning (onderwijzing) des Heeren.

Het lijkt erop dat velen in deze topic meer moeite hebben met het tweede als met het eerste. Ik durf te beweren dat als je het eerste bewonder, gerespecteerd, geëerbiedigd en ontzag voor heb, dat het tweede dan als vanzelfsprekend volgt. Dan kan je met liefde je vader en moeder tegemoet treden als er verschillen opgroeien.

Als je vader en moeder dus zeggen kind je moet een rok aan anders ben je wereld gelijkvormig (want zij zien dat zo) hebben zij gelijk. Er moed een scheiding zijn tussen de wereld en Gods uitverkoren volk.

Joh 14:15-17 Indien gij Mij lief hebt, zo bewaart Mijn geboden. En Ik zal den Vader bidden, en Hij zal u een anderen Trooster geven, opdat Hij bij u blijven in der eeuwigheid; Namelijk den Geest der waarheid, Welken de wereld niet kan ontvangen; want zij ziet Hem niet, en kent Hem niet; maar gij kent Hem; want Hij blijft bij u lieden, en zal in u zijn.

Joh 15:19 Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijd, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.

Joh 17:14 Ik heb hun Uw woord gegeven; en de wereld heeft ze gehaat, omdat zij van de wereld niet zijn, gelijk als Ik van de wereld niet ben. enz enz.

Zeg nou niet daar staat toch niets in over het dragen van een broek door vrouwen. Nee dat klopt maar het gaat ook over een onderscheid tussen de wereld en Zijn gemeente (reformatorische, want die zeggen dat), en dat onderscheid is ook uiterlijk waar te nemen, want waar je hart is daar is ook je overvloed des harten.

Jantjes, zet nou in één keer de hele Statenvertaling er een keer op. Dan hoef je niet steeds te plakken...

[Fly29]

Heb jij het wel juist Marnix?
Wij hebben het in deze topic over ‘relatie en je ouders’ uitlopend o.a. in elijk aan het gezag van ouders moeten onderwerpen op grond van de eis in de geboden ‘eert uw vader en uw moeder’. Kijk eens in dit topic naar de reacties, het is altijd ‘ja maar’ dus niet onvoorwaardelijk maar voorwaardelijk.

Dat IS het ook. Het is voorwaardelijk, want ouders zijn niet de hoogste authoriteit maar God is dat. Ik krijg bij jou reacties wel eens het idee dat ouders gezag van God hebben gekregen zonder beperkingen... En dat is niet juist. De ouders hebben bij het stellen van regels de Bijbel te volgen.... God te volgen. Dan is het verplichten tot dragen van een rok al wat vaag maar goed, dat kan nog... maar ze mogen niet hen die dit niet doen veroordelen, ze mogen anderen niet zien en behandelen als nep-christenen omdat ze geen rok dragen.

Dat is het probleem in onze tijd ik, ik en nog eens ik individualisme jij moet naar mij luisteren en anders is er geen ruimte en de grootste schande is dat dit ook bij het christendom zo erg is.
Het christendom wijst naar Christus en zegt je moet lief zijn voor elkaar als je maar naar mij luistert. Zo is het ook met God, God is prima en daar willen wij naar leven als God maar doet wat wij zeggen en als dat uitkomt willen wij God wel eren en als het tegen zit krijgt God de schuld en staan wij met gebalde vuisten naar Hem. In de voorbeelden gaan de ouders nog niet zozeer in het stellen van de regels maar wel in de uitleg waarom ze die regel hebben en ook hoe ze met hen omgaan die zich bij hen thuis of in het dagelijks leven niet aan die regels houden behandelen.

Kinderen worden door God bij ouders geplaatst of doen geboren worden. Hierin hebben kinderen geen keus. Als kinderen denken er achter gekomen te zijn dat hun ouders ze een foutieve opvoeden gegeven hebben door bijvoorbeeld bij meisjes het dragen van een broek niet Bijbels zou zijn, moeten zij met een Bijbels bewijsgrond komen dat het onjuist zou zijn en die is er niet. Kinderen willen hun boze hart na wandelen en mee hossen met de wereld die in het boze is inclusief een groot deel van de christelijke kerken. Er mag geen verschil meer gezien worden tussen kerk en wereld, dat onderscheid moet verdwijnen in alle opzicht, niet alleen in kleding maar ook in o.a. muziekuitvoering.

Onzin, dat verschil zit hem niet in het wel of niet dragen van een rok. De Bijbel is duidelijk dat een rok dragen niet verplicht is... het is puur een stukje cultuur. Dit heb ik zelfs een dominee uit reformatorische hoek al horen aangeven... moet je nagaan. Als mensen die dat in dagelijks leven niet doen dan veroordeeld worden en als heidenen behandeld, is dat duidelijk onbijbels... en gaan de ouders op dat punt dus de fout in. Opnieuw geef je alle schuld lekker simpel aan de kinderen... als je als meisje een broek draagt en wordt veroordeeld is dat de schuld van die kinderen die immers toch alleen maar met de wereld willen meedoen enzo... hoe kortzichtig. Het feit dat ouders gezag hebben gekregen wil niet zeggen dat ze daar niet verkeerd mee om kunnen gaan... alsof dat gezag alles wat ze doen, ook al is het onbijbels, goedpraat.

Dat weten ouders die er iets van geleerd hebben door het wonder van genade wat het betekend een wets overtreder te zijn en een tweemens geworden zijn. Als zij in hun eigen hart zien en daar ook die boze wereld te keer zien gaan waar zij een strijd mee te voeren hebben. Gelukkig zijn die ouders die weten dat er voor hun een Strijder is geweest die hun hierin is voorgegaan en verlost heeft, maar daar gaat de strijd niet van weg! of het zou een gepasseerd station zijn, nee, zij worden mede strijder met Hem. Deze ouders voelen al snel de aard van hun kinderen aan en waar zij heen willen. Het boze is reeds in hun kinderharten en dat willen ze uitleven, zij krijgen hierin al snel bijval van anderen kinderen en jammer genoeg ook van ouderen.

Marnix, jij haalt een schriftgedeelte aan uit de Bijbel Jakobus 2, dat volgens jou duidelijk genoeg zou zijn. In dat schriftgedeelte staat volgens jou dat wij mensen niet op het uiterlijk mogen beoordelen m.b.t. kleden. Zoals jij hierin de exegese geeft moet ik jou toch rekenen onder degenen die de schriften verdraaien (2Pe 3:15) naar hun eigen inzicht zoals Denkertje21 dat deed met ‘wereldgelijkvormigheid’ en uiteraard krijg jij bijval in de onwaarheid van o.a. Jo'tje. Het schriftgedeelte Jakobus 2 geeft het onderscheid aan tussen ‘arm en rijk’ wat uitkomt in uiterlijke dingen in o.a. kleding (want er worden ook andere dingen genoemd zoals gouden ring aan den vinger), het gaat over rijkdom en macht. Heeft God niet uitverkoren de armen dezer wereld, om rijk te zijn in het geloof, en erfgenamen des Koninkrijks. Het heeft derhalve niets te maken met het onderwerp waar wij het in deze topic over hebben, namelijk ‘relatie en je ouders’ uitlopend o.a. in kleding.

Ik denk dat de opmerking dat we mensen niet op uiterlijk mogen beoordelen hier best algemeen gelezen kan worden. Net zoals je Romeinen 14 bijvoorbeeld ook breder kan lezen dan uur als het gaat om het eten van offervlees. Hoewel het vooral over arm of rijk gaat kunnen we er ook uit leren dat je niet iemand mag veroordelen op basis van het wel of niet dragen van een rok bijvoorbeeld. Logisch... van een vrouw die oprecht gelooft en zich in alles van God afhankelijk weet en gered door Christus, en een broek draagt, kan je als gelovige die vindt dat je volgens de Bijbel een rok moet dragen daarom toch nog niet zeggen: Je bent een nepchristen, een heiden, een ongelovige, een onbekeerde. Want dat is dan immers niet zo.

Verschillende die tot noch toe gereageerd hebben willen barmhartigheid buiten het recht om en hebben hun mond vol over liefde. Wel denken vader en moeder te respecteren maar onder voorwaarden dat vader en moeder naar de kinderen moed luisteren en dat is de zaak op zijn kop. Het is eerst gerechtigheid en daarna barmhartigheid en niet andersom.

In de verhalen die hier zijn geplaatst mis ik beiden.. De vriendin van iemand worden geen recht gedaan als ze veroordeeld wordt en onchristelijk behandeld, omdat ze geen rokken draagt... en barmhartigheid is al helemaal ver te zoeken.

Precies Marnix,

Dat idee had ik ook al.. Al eerder reageerde ik dus mijn verdere verhaal kun je wel lezen hierboven.

Groet,

FLy29