Aragorn schreef:Het verschil tussen zelfmoord en de doodstraf begrijp ik wel, maar de manier waarop je uit de uitverkiezing redeneert lijkt me gevaarlijk. Het lijkt namelijk verdacht veel op de houding van veel mensen aan de rechterzijde van het gereformeede spectrum: als ik niet uitverkoren ben ga ik toch naar de hel, dus ik doe maar lekker waar ik zin in heb.
Dat is wel het laatste wat ik wil zeggen.

Dat sommige mensen van de uitverkiezing een loterij maken, wil nog niet zeggen dat we dan maar helemaal over de uitverkiezing moeten zwijgen. Wie de gedachte heeft over de uitverkiezing, zoals je die verwoordt, geeft daarmee alleen maar aan dat hij of zij niets van de leer van de uitverkiezing begrepen heeft en geeft bovendien geen blijk van zijn of haar verkiezing.
Aragorn schreef:De doodstraf mag je best verdedigen, maar dit lijkt me niet de meest zinvolle manier.
Overigens is het vrij logisch dat de bijbel vol staat met doodstraffen, omdat zowat iedere cultuur in die tijd aan doodstraffen deed. Wij gelukkig niet meer.
Met als gevolg dat we de ernst van de overtreding bagatelliseren tot de ernst van de strafmaat die we humaan vinden.
Dat nabestaanden van slachtoffers daardoor vaak nog een schop na krijgen, wordt nog wel eens vergeten, want zij moeten niet alleen levenslang met de gevolgen opgescheept zitten, maar zien bovendien dat een moordenaar er beter vanaf komt dan het slachtoffer zelf. Daardoor krijg je op z'n minst de indruk dat het beter is om moordenaar te zijn, dan het slachtoffer van een moord.
Dat is maar 1 aspekt van het geheel: er is nog een andere. De Bijbel spreekt over de wederkomst van Christus om te oordelen de levenden en de doden. Gaat Hij daarbij ook doodstraffen uitspreken, of niet, denk je?
Maar ik heb sowieso het idee dat bij het nadenken over de doodstraf veel mensen niet veel verder komen dan: "he bah, wat luguber!"
