avondmaal

[Omega]

Jantjes schreef:

Volgens mij is dit onoverkomelijk, dat komt omdat de mens er zelf tussen zit. De mens mag (of moet) de zaligheid wel zoeken, maar als hij/zij denk dat gevonden te hebben (wat ook echt zo is) komt hij/zij zelf op de troon te zitten en stoot God van die troon af en dan beginnen de problemen.
Daarom hebben veel Oud Vaders een slogan gehad en zijden ‘God alles en de mens niets’. Nou Omega daar moet je vandaag eens mee komen, dan wordt je wel vervloekt hoor, dat is geen liefde zeggen ze dan.

Ik denk dat dit nog wel meevalt. De prediking dat wij moeten minder worden en God moet "wassen" is nog steeds actueel. Dat zal iemand die de Heere van harte liefheeft ook beamen. Het gaat om Zijn eer. En het mooiste is: de Heere komt aan Zijn eer door ons de zaligheid te schenken. Onze oudvaders spreken daar zo ruim en onvoorwaardelijk over, dat ik vrees dat diverse predikanten hen bewust eenzijdig gebruiken.

Ik kom zojuist van Heart Cry vandaan. En ook daar heb ik diezelfde boodschap gehoord. Wanneer kan er sprake zijn van Opwekking? Wel, alleen als wij onszelf voor Hem verootmoedigen en Hem om genade smeken in ons gebed. Daarnaast moet er sprake zijn van een oprecht wandelen met Hem. Iedere zonde, hoe klein ook, moeten wij voor Hem belijden. Dan zal Hij ons het goede niet onthouden, zoals psalm 84 zegt.

Ik moest wel even over deze zin nadenken, maar vind jij het zo benauwd dan onder verschillende dominees?

Jazeker, omdat zij van een andere, een arme god, spreken met een kleine kudde. Mijn God is een machtig God. Een rijke Koning van een schare die niemand tellen kan. In Zijn huis zijn niet een paar, maar vele woningen. Die God heb ik van harte lief en Hem vertrouw ik. Waarom wordt deze God soms niet in al Zijn grootheid en almacht voorgesteld? Waarom is Hij alleen een God van ellende en niet van verlossing en dankbaarheid? Waarom is Hij onmachtig om nog eens 3000 mensen tegelijk te bekeren? Waarom wordt Zijn liefde beperkt tot een handjevol uitverkorenen die de blijdschap van Paulus niet eens (mogen) kennen? Komt zo onze God aan Zijn eer? Nee, integendeel. Zijn genade is onbeperkt en zonder grenzen zolang wij leven. Zoek Hem dan terwijl Hij te vinden is. Hij laat Zich vinden! Zijn dit mijn woorden? Dat zij verre. Het zijn de woorden van de Heere Zelf. En lees Brakel en Smytegeld eens. Je hoort van hen hetzelfde.

[Pivo]

Jantjes schreef:

Volgens mij is dit onoverkomelijk, dat komt omdat de mens er zelf tussen zit. De mens mag (of moet) de zaligheid wel zoeken, maar als hij/zij denk dat gevonden te hebben (wat ook echt zo is) komt hij/zij zelf op de troon te zitten en stoot God van die troon af en dan beginnen de problemen.
Daarom hebben veel Oud Vaders een slogan gehad en zijden ‘God alles en de mens niets’. Nou Omega daar moet je vandaag eens mee komen, dan wordt je wel vervloekt hoor, dat is geen liefde zeggen ze dan.

Ik denk dat dit nog wel meevalt. De prediking dat wij moeten minder worden en God moet "wassen" is nog steeds actueel. Dat zal iemand die de Heere van harte liefheeft ook beamen. Het gaat om Zijn eer. En het mooiste is: de Heere komt aan Zijn eer door ons de zaligheid te schenken. Onze oudvaders spreken daar zo ruim en onvoorwaardelijk over, dat ik vrees dat diverse predikanten hen bewust eenzijdig gebruiken.

Ik kom zojuist van Heart Cry vandaan. En ook daar heb ik diezelfde boodschap gehoord. Wanneer kan er sprake zijn van Opwekking? Wel, alleen als wij onszelf voor Hem verootmoedigen en Hem om genade smeken in ons gebed. Daarnaast moet er sprake zijn van een oprecht wandelen met Hem. Iedere zonde, hoe klein ook, moeten wij voor Hem belijden. Dan zal Hij ons het goede niet onthouden, zoals psalm 84 zegt.

Ik moest wel even over deze zin nadenken, maar vind jij het zo benauwd dan onder verschillende dominees?

Jazeker, omdat zij van een andere, een arme god, spreken met een kleine kudde. Mijn God is een machtig God. Een rijke Koning van een schare die niemand tellen kan. In Zijn huis zijn niet een paar, maar vele woningen. Die God heb ik van harte lief en Hem vertrouw ik. Waarom wordt deze God soms niet in al Zijn grootheid en almacht voorgesteld? Waarom is Hij alleen een God van ellende en niet van verlossing en dankbaarheid? Waarom is Hij onmachtig om nog eens 3000 mensen tegelijk te bekeren? Waarom wordt Zijn liefde beperkt tot een handjevol uitverkorenen die de blijdschap van Paulus niet eens (mogen) kennen? Komt zo onze God aan Zijn eer? Nee, integendeel. Zijn genade is onbeperkt en zonder grenzen zolang wij leven. Zoek Hem dan terwijl Hij te vinden is. Hij laat Zich vinden! Zijn dit mijn woorden? Dat zij verre. Het zijn de woorden van de Heere Zelf. En lees Brakel en Smytegeld eens. Je hoort van hen hetzelfde.

AMEN

[Jantjes]

Omega schreef:

Ik denk dat dit nog wel meevalt. De prediking dat wij moeten minder worden en God moet "wassen" is nog steeds actueel.

Het is net andersom, dat is de leus die ik waarneem.

Dat zal iemand die de Heere van harte liefheeft ook beamen. Het gaat om Zijn eer.

Ja, zeker maar die vernemen ook de verkeerde leus waar.

En het mooiste is: de Heere komt aan Zijn eer door ons de zaligheid te schenken.

Werd dat maar meer beleeft, dan is er geen opwekking nodig.

Onze oudvaders spreken daar zo ruim en onvoorwaardelijk over, dat ik vrees dat diverse predikanten hen bewust eenzijdig gebruiken.

Inderdaad, maar de tijd is nu anders. Door eigenwerken zalig worden gaat niet. Vandaar het eenzijdige gebruik van predikanten.

Wanneer kan er sprake zijn van Opwekking? Wel, alleen als wij onszelf voor Hem verootmoedigen en Hem om genade smeken in ons gebed.

Maar dat houd tevens een wachttijd in en kijk eens hier op refoweb hoe vel daar tegen geproclameerd wordt, bij Mozes duurde dat wel 40 jaar.

Daarnaast moet er sprake zijn van een oprecht wandelen met Hem. Iedere zonde, hoe klein ook, moeten wij voor Hem belijden. Dan zal Hij ons het goede niet onthouden, zoals psalm 84 zegt.

Dat is waar, maar alleen die ‘de hulp van Hem verwachten’, dat zegt die Psalm ook.

Jazeker, omdat zij van een andere, een arme god, spreken met een kleine kudde. Mijn God is een machtig God. Een rijke Koning van een schare die niemand tellen kan. In Zijn huis zijn niet een paar, maar vele woningen. Die God heb ik van harte lief en Hem vertrouw ik.

Jawel Omega, maar sla je nu niet een beetje door. Jij heb die God wel lief en vertrouwd Hem maar is het ook andersom?

Waarom wordt deze God soms niet in al Zijn grootheid en almacht voorgesteld?

Dat wordt Hij wel, of jij verneemt dat niet.

Waarom is Hij alleen een God van ellende en niet van verlossing en dankbaarheid? Waarom is Hij onmachtig om nog eens 3000 mensen tegelijk te bekeren? Waarom wordt Zijn liefde beperkt tot een handjevol uitverkorenen die de blijdschap van Paulus niet eens (mogen) kennen?

Ik denk dat je doorvloeit, wij leven nu in een belegerde stad, zoals Jesaja zei ‘En de dochter van Sion is overgebleven als een hutje in den wijngaard, als een nachthutje in den komkommerhof, als een belegerde stad’.

Komt zo onze God aan Zijn eer?

Ja, maar niet zoals jij nu voorstelt en houd er rekening mee dat God altijd aan Zijn eer komt, ook door de goddeloze.

Nee, integendeel. Zijn genade is onbeperkt en zonder grenzen zolang wij leven. Zoek Hem dan terwijl Hij te vinden is. Hij laat Zich vinden! Zijn dit mijn woorden? Dat zij verre. Het zijn de woorden van de Heere Zelf. En lees Brakel en Smytegeld eens. Je hoort van hen hetzelfde.

Zei waren wel ruim en onvoorwaardelijk, maar niet zo als jij nu voorstelt.

[Marnix]

Het is net andersom, dat is de leus die ik waarneem

Wat ben je bevooroordeeld negatief Jantjes. Die boodschap is in veel kerken zeker nog actueel. Alleen de buitenwereld accepteert het niet.... Maar ik hoor die boodschap constant in de kerk.. en niet alelen in mijn eigen kerk. Maar blijkbaar is dat bij jou wat anders?

Ja, zeker maar die vernemen ook de verkeerde leus waar.

Ja... nu van jou verneem ik dat.

Werd dat maar meer beleeft, dan is er geen opwekking nodig

Als het in de kerken werd beleefd was er nog steeds een opwekking nodig want het grote gros zou nog steeds niet geloven.

Inderdaad, maar de tijd is nu anders. Door eigenwerken zalig worden gaat niet. Vandaar het eenzijdige gebruik van predikanten

Wat leidt tot onzekerheid en passivisme bij velen, omdat er een ongezonde nadruk op wordt gelegd waar veel oudvaders evenwichtiger waren.

Maar dat houd tevens een wachttijd in en kijk eens hier op refoweb hoe vel daar tegen geproclameerd wordt, bij Mozes duurde dat wel 40 jaar.

Hoe kom je nou weer bij deze onzin Er is een verschil tussen wachten op bekering en wachten op een opwekking. Tegen dat laatste wordt helemaal niet vel geproclameerd... je haalt hier dingen door elkaar... ga die eerst eens goed onderscheiden en kom niet met onjuiste argumenten aan. Je rukt hier dingen aardig uit het verband.

[quote}Dat is waar, maar alleen die ‘de hulp van Hem verwachten’, dat zegt die Psalm ook[/quote]

Dat zegt hij ook, oprecht wandelen met Hem = het van Hem verwachten.

Jawel Omega, maar sla je nu niet een beetje door. Jij heb die God wel lief en vertrouwd Hem maar is het ook andersom?

Dat jij die vraag stelt geeft al aan dat je een hoop van het evangelie niet snapt. God houdt van je om Christus, dankzij Hem kan je bij de Vader komen en mag je zijn kind zijn. Ieder die in Hem gelooft is welkom bij God. Als Omega dan zegt dat Hij gelooft en God liefheeft mag hij er ook zeker van zijn dat God ook van Hem houdt. God wijst gelovigen die Hem liefhebben niet af.

[Jantjes]

Marix schreef:

Wat ben je bevooroordeeld negatief Jantjes. Die boodschap is in veel kerken zeker nog actueel. Alleen de buitenwereld accepteert het niet.... Maar ik hoor die boodschap constant in de kerk.. en niet alelen in mijn eigen kerk. Maar blijkbaar is dat bij jou wat anders?

Ja, bij ons is het nog de oude waarheid, ‘God alles de mens niets’ en dat is tegen de mens.

Als het in de kerken werd beleefd was er nog steeds een opwekking nodig want het grote gros zou nog steeds niet geloven.

Als God ons de zaligheid schenkt, is het vol daar kan niets meer bij, ook geen opwekking.

Wat leidt tot onzekerheid en passivisme bij velen, omdat er een ongezonde nadruk op wordt gelegd waar veel oudvaders evenwichtiger waren.

De mensen vandaag de dag zijn niet meer zo nederig als ten tijde van de oudvaders, De mensen van tegenwoordig grijpen naar iets waar zei met hun vingers moeten afblijven, het wordt namelijk geven door afwachten.

Hoe kom je nou weer bij deze onzin Er is een verschil tussen wachten op bekering en wachten op een opwekking. Tegen dat laatste wordt helemaal niet vel geproclameerd... je haalt hier dingen door elkaar... ga die eerst eens goed onderscheiden en kom niet met onjuiste argumenten aan. Je rukt hier dingen aardig uit het verband.

Of jij haalt dingen door elkaar en jij mag het onzin noemen natuurlijk. een opwekking komt voort uit een waarachtige bekering en niet andersom, dat is wel de verwachting en dat is niet juist.

Dat jij die vraag stelt geeft al aan dat je een hoop van het evangelie niet snapt.

In jou ogen wel.

God houdt van je om Christus, dankzij Hem kan je bij de Vader komen en mag je zijn kind zijn. Ieder die in Hem gelooft is welkom bij God. Als Omega dan zegt dat Hij gelooft en God liefheeft mag hij er ook zeker van zijn dat God ook van Hem houdt. God wijst gelovigen die Hem liefhebben niet af.

Ik verwacht het graag ondersom.

[goofy1978]

idd

19 Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefgehad heeft.

God is de eerste met liefhebben want een mens is van nature geneigd God en zijn naaste te haten.
maar dat gaat tegenwoordig niet meer zo op geloof ik,het is allemaal liefde en vrede waar God van geen vrede wil weten.

[Marnix]

Ja, bij ons is het nog de oude waarheid, ‘God alles de mens niets’ en dat is tegen de mens.

Dit is heel wat anders dan wat er in de Bijbel staat. Bedoeld wordt dat God steeds meer centraal moet komen te staan en de mens steeds minder. Er wordt overduidelijk NIET bedoeld dat de mens niets is... Juist de mens die God centraal zet in plaats van zichzelf zal heel veel van Hem ontvangen. Wie zichzelf vernederd zal verhoogd worden. Dat is heel wat anders dan je nu begint de roepen. Hij moet wassen, ik moet minder worden. Alle eer aan God en 0,0 eer aan mezelf. Op dat punt klopt het "God alles en de mens niets". Maar ik weet ook dat God me om Christus met Hem alle dingen wil schenken.

Als God ons de zaligheid schenkt, is het vol daar kan niets meer bij, ook geen opwekking.

Als wij die zaligheid hebben gekregen, willen wij die ook doorgeven aan hen die het niet hebben. Dan vertellen we van die zaligheid aan anderen. Genade krijg je ook om door te geven aan anderen... niet om alleen zelf te houden. Dan zou je jezelf teveel centraal zetten en als jij minder wil worden en Hij moet wassen hou je dat niet alleen voor jezelf maar geef je Hem ook eer door aan anderen te getuigen van zijn genade en roep je ze op Hem ook de eer te geven.

De mensen vandaag de dag zijn niet meer zo nederig als ten tijde van de oudvaders, De mensen van tegenwoordig grijpen naar iets waar zei met hun vingers moeten afblijven, het wordt namelijk geven door afwachten.

Dat is een andere leer dan die van de oudvaders die niet mensen aanraden af te wachten... maar in de beweging te zijn. Je mag de genade najagen in de wetenschap dat God een beloner is voor wie Hem ernstig zoeken.

Of jij haalt dingen door elkaar en jij mag het onzin noemen natuurlijk. een opwekking komt voort uit een waarachtige bekering en niet andersom, dat is wel de verwachting en dat is niet juist.

Hoe kom jij er bij dat dat de verwachting is? Sinds wanneer kan jij in harten van mensen kijken. Je haalt hier eigen bekering en de hoop die bekeerden uitspreken dat anderen ook tot geloof komen, door elkaar.

Ik verwacht het graag ondersom.

Omega kennende heeft hij die zekerheid. Zo is dat bij mij ook. Ik hou van God en wil Hem dienen... en ik weet dat God van me houdt om wat Hij me in Christus geeft. En dat zelfs al bij de doop aan me beloofd is. Tja, met alle respect, maar wie ben jij dan om dat in twijfel te gaan trekken.

[André]

Is hier het onderwerp wel avondmaal, zo ja dan volg ik het voor geen meter.

[Jantjes]

Marnix schreef:

Omega kennende heeft hij die zekerheid. Zo is dat bij mij ook. Ik hou van God en wil Hem dienen... en ik weet dat God van me houdt om wat Hij me in Christus geeft. En dat zelfs al bij de doop aan me beloofd is. Tja, met alle respect, maar wie ben jij dan om dat in twijfel te gaan trekken.

Waarschijnlijk lees jij dat zo in de discussie maar ik heb jou nog omega de zekerheid proberen af te nemen of in twijfel te trekken.
Wel vind ik dat als mensen de zekerheid van zaligheid proberen door te drukken van hun zelf, zei zich zelf nog maar eens moeten onderzoeken, niet dat die zekerheid niet zou bestaan, zeker wel, maar dat zijn maar ogenblikken, zoals Jesaje zei: Och, dat Gij de hemelen scheurden, dat Gij nederkwaamt, dat de bergen van Uw aangezicht vervloten; Gelijk een smeltvuur brandt, en het vuur de wateren doet opbobbelen, om Uw Naam aan Uw wederpartijders bekend te maken! Laat alzo de heidenen voor Uw aangezicht beven.

Versta je de geestelijk betekenis hiervan?
Heb je ook last van de bergen van heidenen, die wederpartijders in je hart.
Als je daar last van krijgt ga je het zelfde zeggen als Jesaja: och, dat gij de hemelen scheurenden enz. als je altijd maar als bekeerde jongen/meisje over de aarden kan lopen is niet overeenkomstig de profeten, want die klaagde veel over hun zondig hart.

Wat denk jij André konden die profeten altijd aan het avondmaal als die er zou zijn geweest in hun tijd?

[André]

Wat denk jij André konden die profeten altijd aan het avondmaal als die er zou zijn geweest in hun tijd?

Als jij net als ik denkt dat het heen zenden van een (zonde) bok de woestijn in, gelijk staat/stond aan het avondmaal, dan Ja.

[Jantjes]

André schreef:

Als jij net als ik denkt dat het heen zenden van een (zonde) bok de woestijn in, gelijk staat/stond aan het avondmaal, dan Ja.

Maar daar hoorde nog een bok bij hé ! en het wierookvat met bloed en verzoendeksel. Met die erbij kan ik het met je eens zijn.

[Marnix]

Marnix schreef:

Omega kennende heeft hij die zekerheid. Zo is dat bij mij ook. Ik hou van God en wil Hem dienen... en ik weet dat God van me houdt om wat Hij me in Christus geeft. En dat zelfs al bij de doop aan me beloofd is. Tja, met alle respect, maar wie ben jij dan om dat in twijfel te gaan trekken.

Waarschijnlijk lees jij dat zo in de discussie maar ik heb jou nog omega de zekerheid proberen af te nemen of in twijfel te trekken.
Wel vind ik dat als mensen de zekerheid van zaligheid proberen door te drukken van hun zelf, zei zich zelf nog maar eens moeten onderzoeken, niet dat die zekerheid niet zou bestaan, zeker wel, maar dat zijn maar ogenblikken, zoals Jesaje zei: Och, dat Gij de hemelen scheurden, dat Gij nederkwaamt, dat de bergen van Uw aangezicht vervloten; Gelijk een smeltvuur brandt, en het vuur de wateren doet opbobbelen, om Uw Naam aan Uw wederpartijders bekend te maken! Laat alzo de heidenen voor Uw aangezicht beven.

Versta je de geestelijk betekenis hiervan?
Heb je ook last van de bergen van heidenen, die wederpartijders in je hart.
Als je daar last van krijgt ga je het zelfde zeggen als Jesaja: och, dat gij de hemelen scheurenden enz. als je altijd maar als bekeerde jongen/meisje over de aarden kan lopen is niet overeenkomstig de profeten, want die klaagde veel over hun zondig hart.

Wat denk jij André konden die profeten altijd aan het avondmaal als die er zou zijn geweest in hun tijd?

Je haalt er nu allerlei andere dingen bij. Het ging me hierom dat iemand getuigt van zijn liefde voor God en dat jij vervolgens komt met opmerkingen als: Weet je dat wel zeker, is het wel wederzijdse liefde. En nu kom je weer met allerlei nieuwe voorwaarden. Gek he, dat zoveel mensen twijfelen aan hun geloof als twijfel wordt gepromoot als een een goede zaak, en met het opnoemen van enorm veel voorwaarden die twijfel flink wordt gezaaid. En jij gaat dat goedpraten door op twijfel van mensen in de Bijbel te wijzen?

Sowieso zit er in dit stuk, wat Jesaja zegt geen verband dus waarom je het aanhaalt, ik weet het niet. Waarschijnlijk zal je vinden dat ik het verband niet zie maar dat het er wel is.... De geestelijke betekenis van wat Jesaja zegt is dat door zijn liefde voor God en voor Gods volk, hij God vraag om zich te wreken op zijn tegenstanders.

[elbert]

Het lijkt erop dat we uitweiden en het topic (avondmaal) een beetje uit het oog verloren zijn. Ik begrijp wel dat jullie in verband met het avondmaal het over geloofszekerheid hebben. Daarom gooi ik maar een stelling in deze discussie: de zekerheid om aan het avondmaal te kunnen/mogen, ligt buiten onszelf in Christus en het geloof kent in Hem de vrijmoedigheid.

[Marnix]

Helemaal mee eens. En een volgende stelling: Ontstaat onzekerheid over het geloof en dus het aangaan aan tafel niet veelal vanuit het feit dat we toch denken het zelf te moeten doen en verdienen, omdat we de zekerheid in onszelf zoeken in plaats van buiten onszelf?

[marina87]

Helemaal mee eens. En een volgende stelling: Ontstaat onzekerheid over het geloof en dus het aangaan aan tafel niet veelal vanuit het feit dat we toch denken het zelf te moeten doen en verdienen, omdat we de zekerheid in onszelf zoeken in plaats van buiten onszelf?

Ja, ik zou niet goed durven omdat ik niet goed leef voor Hem. Hoe langer ik geloof hoe slechter ik mezelf vind..
Terwijl je aangaat om te herdenken dat Christus voor je zonden gestorven is, en zo Zijn kind mag zijn.